Steeds weer komen er bewijzen van misleiding aan het licht. En… er is de tegenstander veel aan gelegen om het getuigenis van Gods Woord ook middels de wetenschap in diskrediet te brengen…

Goede zaken

Pas op: als we spreken over de onbetrouwbaarheid van de wetenschap, dan wil dat niet zeggen dat elke wetenschapper onbetrouwbaar is, als zou hij of zij er op uit zijn moedwillig te willen misleiden. De meesten zijn te goeder trouw bezig met hun onderzoeken om (het bestaan van) mens en wereld te doorgronden en te verbeteren. En ja, de wetenschap als zodanig heeft ons veel goede zaken gebracht waar we ons voordeel mee (kunnen) doen. Vooral als het gaat om de praktische kant ervan. Het is mooi dat de boekdrukkunst ooit is uitgevonden, en de telefoon. Het watercloset (wc) in 1778 door Joseph Bramah, ook niet onaardig. En wat te denken van de Britse arts-bacterioloog Alexander Fleming die destijds (1928) de penicilline heeft ontdekt. Maar alles heeft een keerzijde, zoals dat nu eenmaal gaat in deze (zondige) wereld. De boekdrukkunst bijvoorbeeld heeft ons ook veel rotzooi gebracht en dat geldt voor meer zaken.

Misleiding

De onbetrouwbaarheid zit ´m meer in de werking van het systeem en de behandeling van wetenschappelijke resultaten. Zoals op elk terrein van de samenleving komt ook in de wetenschap corruptie en misleiding voor.
“Uit de Climategate-affaire in 2008/2009 (ruim duizend uitgelekte e-mails) is gebleken dat wetenschappers die achter de klimaatcommotie zitten, een loopje met de waarheid namen. Ze overlegden hoe ze de temperatuur van de afgelopen tien jaar uit hun grafieken konden wegpoetsen, hoe ze hun tegenstanders uit de wetenschappelijke tijdschriften weg konden houden en ze stelden dat ze minder van het klimaat begrijpen dan ze voor de televisiecamera´s durven toegeven” (Bron: Elsevier 19 dec. 2009).
Het wrange van dit verhaal is dat het internationaal klimaatpanel IPCC zich in haar milieubeleid baseerde op die gemanipuleerde wetenschappelijke rapporten. En sindsdien zijn er meer bewijzen van misleiding aan het licht gekomen.

Stapel mesjogge

In 2011/2012 baarde de affaire rond Diederik Stapel (geb. 19 okt. 1966) veel opzien.
Stapel studeerde in 1991 cum laude af aan de Universiteit van Amsterdam (UvA) in zowel de psychologie als de communicatiewetenschap. Hij was een Tilburgs hoogleraar in de sociale psychologie en werd gezien als een vooraanstaande Nederlandse psycholoog, die bovendien regelmatig deelnam aan het publieke debat. Hij won een aantal prijzen voor zijn werk. In september 2011 werd bekend dat hij op grote schaal fraudeerde met onderzoeksgegevens.
Eind augustus 2011 meldden naaste collega's van de onderzoeksgroep van Stapel zich bij de rector magnificus van de Universiteit van Tilburg met het vermoeden van frauduleuze handelingen bij het onderzoek. Ongeveer een week later gaf Stapel toe dat er in sommige publicaties sprake was van gefingeerde data. Vrijwel onmiddellijk werd hij door de universiteit op non-actief gesteld.
De commissie Levelt deed onderzoek en presenteerde in november 2012 een vernietigend rapport met daarin een volledige lijst van de publicaties waarin fraude door Stapel met zekerheid was vastgesteld.
Vrijdag 30 november verscheen bij uitgeverij Prometheus Stapels boek ´Ontsporing´. Daarin geeft hij zijn visie op de zaak, trekt daarbij het boetekleed aan en belicht zijn frauduleus handelen. “Ik kon niet eeuwig jong en veelbelovend blijven; het werd tijd dat ook ik de sociale psychologie zou verblijden met een belangrijk, elegant en vooral eenvoudig inzicht. Waar deed ik het anders voor”.
Zijn eigen onkunde, de drang naar applaus en succes, en de druk van de wetenschap dreven hem tot zijn grootscheepse fraude. Opvallend is, dat zijn bevindingen met het grootste gemak werden overgenomen door anderen: ''Collega's en tijdschriften bekeken het (onderzoek) kritisch, het werd gepubliceerd en later bleek dat andere onderzoekers, in een andere stad, in een ander land, vergelijkbaar onderzoek hadden gedaan en hetzelfde hadden gevonden. Mijn gefantaseerde onderzoek werd gerepliceerd. Wat logisch leek, werd waar”.
Naar zichzelf kijkend zegt Stapel dol te zijn op het applaus en dat na te streven. Vanaf het moment dat hij colleges gaat geven aan studenten, jaagt hij het succes na. ''Applaus is een blijk van erkenning. Het betekent dat je de moeite waard bent'.'
Hij verklaart: “Alles kwam altijd heel mooi uit. Dat was het fijnst en gaf een voldaan en rustig gevoel. Als ik slimmer was geweest, had ik regelmatig onderzoek laten mislukken. Dat was realistischer, rationeler en sluwer geweest. Maar dat kon ik niet. Ik was een junkie geworden. Ik wilde dat het briljant en helder was. Hoe schitterender, hoe beter. Wat ik bedacht werd steeds mooier en mooier, en ik begon er ook steeds meer in te geloven. Wat was de wereld prachtig. Wat was alles overzichtelijk gerangschikt. Hoe dikker het web van leugens werd, hoe meer ik begon te geloven dat het allemaal waar was. Dat was de enige manier om het vol te houden”.
Als reactie op de verschijning van het eindrapport geeft hij toe: “'De waarheid was beter af geweest zonder mij. Ik voel veel verdriet, schaamte en zelfverwijt”.
Triest om dat te horen uit de mond van zo´n intelligente, vriendelijke (ex-)wetenschapper en… echtgenoot en vader van twee dochters. Moedig ook wel eigenlijk. Zijn uitgever schreef bij de verschijning van zijn boek: “Zijn val was diep en hard. Maandenlang beheerste Stapels ontsporing de nationale en internationale media. Zijn handelwijze zal de boeken ingaan als een van de meest opzienbarende voorbeelden van wetenschappelijk bedrog ooit. Hoe kon hij zo hoog stijgen en zo dramatisch diep vallen?”

Tsja, wat zullen wij van deze dingen zeggen? Hoewel deze fraudezaak wel heel omvangrijk is gebleken, moeten we tegelijkertijd vaststellen dat Stapel niet de enige wetenschapper is die de boel heeft geflest!

Meer ontsporingen

Nog voordat het rapport over Stapels bedrog verscheen, publiceerde uitgeverij De Kring op 25 oktober 2012 een boek van Frank van Kolfschooten met als titel ´Ontspoorde wetenschap´ - over fraude, plagiaat en academische mores.
Als onderzoeksjournalist deed Van Kolfschooten sinds de jaren negentig al vele onthullingen over fraude- en plagiaatzaken. Hij ging op zoek naar nieuwe voorbeelden die tot nu toe buiten de publiciteit zijn gebleven en ontdekte opnieuw spectaculaire zaken van wetenschappers die onderzoeksresultaten verzinnen, vervalsen of het werk van collega's overschrijven. Hij tekende ook ervaringen op van Nederlandse slachtoffers van bedriegers in de internationale wetenschappelijke wereld.
In de inleiding van het boek Ontspoorde wetenschap wijst de schrijver o.a. op een onderzoek uit 1977 van de wetenschappers Tromp en Korzec, gepubliceerd in het blad Intermediair. Hun conclusie na een uitgebreide enquête luidde: ´Bedrog in de wetenschap is geen zeldzaam verschijnsel. Dit is voor degenen die menen dat de wetenschapsbeoefening gekenmerkt wordt door een grote mate van eerlijkheid, redelijkheid en scepticisme wellicht een onthutsend feit´. Opvallend was dat het bedrog meestal niet in de openbaarheid kwam en geen consequenties had voor de bedriegers.
In een van de recensies over Ontspoorde wetenschap wordt gezegd: “Dit boek bewijst opnieuw dat er ook in de wetenschap vrolijk op los wordt gestolen, gelogen, bedonderd en belazerd” (bron: maxpam.nl). Kortom, wetenschappers zijn net mensen!

Bewijs!?

Er is de satan veel aan gelegen om het getuigenis van Gods Woord in diskrediet te brengen en een andere voorstelling van zaken te geven. En de wetenschap is voor hem een doelmatig terrein om dat te realiseren, omdat de meeste mensen veel (en soms alle!) gezag toekennen aan wetenschappers. ´De wetenschap heeft het bewezen´, zo redeneert men, of ´de wetenschap heeft vastgesteld, dat…´ Voor veel mensen heeft de wetenschap het laatste woord, want daar liggen de bewijzen. Dat is echter een groot misverstand. Wie op onderzoek uit gaat, zal ontdekken: Niet alles wat wetenschappers beweren, is ook daadwerkelijk bewezen! Zo wordt er terecht gesproken over de evolutietheorie. Het is niet meer dan een veronderstelling. Meer nog: het is in Bijbels perspectief gezien gewoon een leugen!

De wetenschap heeft veel goede dingen voortgebracht waar wij dagelijks ons voordeel mee (kunnen) doen. Aan de andere kant is de wetenschap ook een bron van verwarring en misleiding. Vroeger werd de Bijbel nog serieus genomen, ook als het gaat om kennis van (het ontstaan van) hemelen en aarde, de schepping, de sterrenwereld, e.d. Maar daar is verandering in gekomen. De Bijbel leert al sinds duizenden jaren, dat de aarde vaststaat en de zon beweegt, evenals de maan en de sterren. De tegenovergestelde visie waarin de aarde beweegt en om de (stilstaande) zon heen toert, is pas in de 16e eeuw geproclameerd, met name door Copernicus. Dat is dus meer dan 5500 jaar na de schepping van Adam en Eva! En die omwenteling was het begin van een groot offensief van satan, de ´verleider der volken´. De geschiedenis laat zien, dat het Bijbelse getuigenis systematisch onderuit is gehaald. In de afgelopen vijf eeuwen is er elke honderd jaar een wetenschapper opgestaan wiens bewering(en) een omwenteling in het denken van de mens heeft veroorzaakt!

Dit artikel is een gedeelte uit het volgende boekje in de Morgenroodreeks, dat in februari verschijnt. Daarin o.a.: Het kennen van de mens – Ontwikkeling in dwaasheid – De leugen regeert – Ontwikkeling door de eeuwen heen – Keuzes maken.
Klik hier voor meer info over abonnement op de Morgenroodreeks.