We hebben gezien dat de inhoud van de verschillende Evangeliën soms overeenkomt, maar soms ook va elkaar verschillen. Dit is dan ook niet zonder betekenis. Als de inhoud verschilt, heeft dit te maken met een andere bedeling in Gods Plan der eeuwen. De grote overeenkomst tussen al deze Evangeliën is de genade van God: God heeft een heerlijk Plan en dat wordt uitgevoerd in de geliefde Zoon, de Heere Jezus Christus!

In de vorige artikelen heb ik u proberen uit te leggen, dat het uiterst belangrijk is om met onderscheid te lezen. Dit kunnen wij niet van onszelf, we hebben de leiding van de Heilige Geest nodig. In 2 Timotheüs 3:16 en 17 (St. Vert.) staat: "Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing, die in de rechtvaardigheid is; opdat de mens Gods volmaakt (lett. volkomen geschikt) zij, tot alle goed werk volmaaktelijk toegerust".
Het is dus zo, dat het doel van de bestudering van Gods Woord is: de volmaakte, volkomen geschikte mens Gods, die tot alle goed werk toegerust is.
O, beste lezer(es), het is toch zo belangrijk om vervuld te worden met Gods Geest, oftewel: met de rechte kennis van Gods wil. Alleen dán kunnen we een volkomen geschikte levenswandel in de Heere leiden. Dan worden we met alle kracht bekrachtigd naar de macht van Zijn heerlijkheid! Verlangt u er ook naar om echt met God te wandelen? Laten we steeds bidden om vervuld te worden met de rechte kennis van Gods Woord om een bruikbaar middel in Zijn hand te zijn.

Plan
In Gods volmaakte plan neemt het volk Israël een hele belangrijke plaats in. Door het volk van Abraham, Izak en Jakob komt God tot Zijn doel met de aarde. Het Evangelie van het Koninkrijk omvat dan ook het grootste deel van de Schrift, omdat Israël nu eenmaal het uitverkoren volk van God. D.m.v. Israël zal God de aarde zuiveren van ongerechtigheid. Israël zal Gods grote daden verkondigen tot heil van alle volken. In bijna de hele Schrift, van Genesis 12 tot en met Openbaring, neemt Israël de eerste plaats in: het heil is uit de Joden!
Daarom is het streven van de tegenstander van God dan ook steeds om Israël te vernietigen. Gelukkig mogen we weten uit het Woord dat dit te allen tijde verijdeld zal worden. Er zal er een gelovig overblijfsel van Israël blijven bestaan.
Ik zei net, dat bijna de hele Schrift in de eerste plaats over Israël handelt.
Om dit te begrijpen, gaan we naar het geschiedkundige boek der Handelingen¹.
In Handelingen 28 kunnen we de (voorlopig) laatste oproep van de Heere zien aan het adres van Israël. Paulus zegt in vers 20: "om de hoop van Israël draag ik deze keten". Paulus geeft een hele lange Bijbelstudie. Van de vroege morgen tot de late avond, probeert Paulus de Joodse voormannen te overtuigen dat Jezus de Messias is (P.S. Hoe lang mogen de Bijbelstudies tegenwoordig duren?).
Het resultaat is teleurstellend. In vers 28 lezen we: "Het zij u dan bekend, dat dit heil Gods aan de heidenen gezonden is; die zullen dan ook horen!". Uitroepteken! Hiermee is de voorrangspositie van Israël voorlopig ten einde.
Sinds dit tijdstip in Gods geschiedenis (the history is His story) schrijft Paulus niet meer eerst aan de Jood en daarna aan de Griek. In Handelingen 28:20 zegt hij nog "om de hoop van Israël", in Efeziërs 3:1 leze we, dat hij in gevangenschap is "voor u, heidenen". En Israël maakt sinds Handelingen 28 (tijdelijk) deel uit van de heidenen.

Gods boodschap voor deze tijd
In het vorige artikel hebben we de fundamentele waarheden bestudeerd m.b.t. het Evangelie der onbesnedenen. We hebben gezien dat het om de heerlijkheid van Christus gaat. Begrijpt u de essentie van de leerstellige waarheden die Paulus in "zijn Evangelie" van de heerlijkheid van Christus verkondigt? Die fundamentele waarheden blijven namelijk van kracht en worden verder uitgewerkt in de brieven van Paulus die hij na Handelingen 28 heeft geschreven (de zgn. late brieven).

Paulus komt nu met de boodschap van het geheimenis van het Evangelie. Hij vraagt van de Efeziërs om "aanhoudend te bidden bij elke gelegenheid in de Geest met alle volharding en smeking voor alle heiligen. Ja, ook voor mij, om vrijmoedig het geheimenis van het Evangelie bekend te maken" (6: 18,19).

Het geheimenis van het Evangelie: dat is de bijzondere boodschap voor deze tijd in verband met de Gemeente, het Lichaam van Christus!

Deze boodschap kunnen we alleen vinden bij de apostel Paulus, omdat aan hem door de genade van God de 'bedeling van Gods genade' (Efe.3:2, Kol.1:25 St. Vert.) is toevertrouwd. In 1 Timotheüs 1:16 staat: "...Jezus Christus zou in de eerste plaats in mij zijn ganse lankmoedigheid bewijzen tot een voorbeeld voor hen, die later op Hem zouden vertrouwen...". Leest u het goed? De ganse lankmoedigheid wordt in Paulus' leven bewezen!
In Kolossenzen 1:25-27 lezen we dat Paulus de dienaar geworden is van de Gemeente, het Lichaam van Christus. Aan hem is de "bedeling” toevertrouwd waarin het geheimenis bekendgemaakt mocht worden (vgl. Efe.3:9). Het doel van de bediening van Paulus is om in de leden van het Lichaam van Christus het woord tot zijn volle recht te doen komen. De rijkdom van de heerlijkheid van dit geheimenis is: Christus in u, de hoop der heerlijkheid. Het doel van de bediening van de apostelen, profeten, evangelisten en herders en leraars is volgens Efeziërs 4:12,13 "om de heiligen toe te rusten (lett. opnieuw toe te bereiden) tot dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus, totdat wij allen de eenheid des geloofs en der volle kennis van de Zoon Gods bereikt hebben, de mannelijke rijpheid, de maat van de wasdom der volheid van Christus".

Nieuwe mens
Wat een overweldigende rijkdom heeft de Heere God, de Vader der heerlijkheid, ons in de Heere Jezus gegeven, als leden van het Lichaam van Christus. Gezegend met alle geestelijke zegen in de hemel in Christus! Al deze geestelijke zegen heeft tot doel de lof van Zijn heerlijkheid.
In Efeziërs 2:14 en 15 lezen we dat de tussenmuur, die scheiding maakte, is weggebroken. Deze tussenmuur bracht alleen maar vijandschap . En nu zijn de twee (Jood en heiden) tot één nieuwe mens geschapen: de vrede is gesloten, de vijandschap is weg! De nieuwe mens is het scheppingswerk van God. Omdat het een schepping van God is, is het geheel nieuw van aard (het Griekse woord voor 'nieuw' duidt hier ook op).
En het doel van deze nieuwe mens, het Lichaam van Christus, is nu volgens Efeziërs 3:10 de bekendmaking aan de overheden en machten van de veelkleurige wijsheid van God. In de toekomst (de komende eeuwen) zal de overweldigende rijkdom van Zijn genade (zichtbaar) getoond worden vanwege Zijn goedertierenheid over ons (Efe. 2:7). De leden van het Lichaam van Christus zullen een tentoonstelling van Zijn alles overtreffende genade vormen.
Als wij dit allemaal lezen en op ons laten inwerken, dan duizelt het ons. Want wij mogen als leden van Zijn Lichaam deelhebben aan de alles overtreffende genade van God. Toen Christus stierf, stierven wij mede met Hem; toen Christus levend gemaakt werd, werden wij mede levend gemaakt met Hem; toen Christus opgewekt werd, werden wij mede opgewekt met Hem; toen Christus in de hemel gezet werd, werden wij mede in die plaats gezet. Hij is "…als Hoofd boven al wat is, gegeven aan de Gemeente, die Zijn Lichaam is, vervuld met Hem, Die alles in allen volmaakt" (Efe. 1:22,23).

Vrede
Wat kunnen wij anders doen dan op onze knieën vallen: de Vader der heerlijkheid zij de heerlijkheid in de Gemeente, door Christus Jezus! De vrede heeft zo'n rijke dimensie gekregen door de eenheid in het Lichaam van Christus, dat is niet te doorgronden. Paulus vermaant ons om deze "eenheid des Geestes" te bewaren (Efe.4). Hoe dan? Wel, door de band van de vrede! De diepe vrede behoort de samenbindende factor te zijn… O, als we ons toch blijven richten op deze vrede van de eenheid van de Geest, wat zullen er dan veel (uiterlijke) bijzaken wegvallen! Het is namelijk niet alleen de rechtvaardiging door Christus' volbrachte werk (dat is al heerlijk), maar een vrede, die voortkomt uit de door God in Christus tot stand gebrachte eenheid. Een volkomen eenheid. Daarom noemt Paulus in Efeziërs 6:15 het geheimenis van het Evangelie met die alleszeggende heerlijke naam: het Evangelie des vredes. O, dat onze voeten geschoeid zijn met dit Evangelie; deze vrede heeft Christus bewerkt in Zichzelf. Deze eenheid is onlosmakelijk, het Lichaam is verbonden met het Hoofd, Die ter rechterhand Gods is (en wij in geloof mede met Hem). In Zijn Naam zal alle knie zich buigen in de hemel, op de aarde en onder de aarde en alle tong zal belijden: Jezus Christus is Heere, tot eer van God, de Vader! Het doel van het Christenleven is dus slechts: de verheerlijking van Zijn Naam.

Samenvatting
Naam: het geheimenis van het Evangelie (Efe. 6:19); het Evangelie des vredes (Efe. 6:15)
Verkondigd door: Paulus
Verkondigd aan: heidenen (waar de Joden deel van uitmaken in deze tijd)
Onderwerp: de heerlijkheid van Christus als Hoofd boven al wat is. Het gaat dus ook over de uiteindelijke nederlaag van satan en alle machten, krachten en heerschappijen.
Kenmerk: aan de overheden en machten in de hemel wordt d.m.v. de Gemeente nu de veelkleurige wijsheid Gods bekend gemaakt en in de komende eeuwen wordt de overweldigende rijkdom van Zijn genade getoond. De strijd is dus niet meer tegen vlees en bloed.
Waar vinden we deze boodschap: in de brieven van de Paulus, die na de Handelingenperiode geschreven zijn.

Voetnoten
1 - Het geschiedkundige boek der Handelingen.
Het boek Handelingen is eigenlijk een voortzetting van Lucas-Evangelie. Lucas heeft in zijn eerste boek (het Evangelie) geschreven over alles wat Jezus is begonnen te doen en te leren (Hand. 1:1). Hij heeft een en ander in geregelde orde te boek gesteld (Luc. 1:3). Het boek der Handelingen geeft dan ook veel achtergrondinformatie over de tijd van de apostelen. Lucas heeft het boek waarschijnlijk in het jaar 63 afgerond. Het boek beschrijft dus een periode van ongeveer 33 jaar. In deze tijd werden de meeste brieven van de apostelen geschreven.
Aan het einde en ná de periode van het boek Handelingen werden nog diverse brieven geschreven. Zeven van Paulus: Efeziërs, Filippenzen, Kolossenzen, 1 en 2 Timotheüs, Titus, Filemon, en ook het Evangelie van Johannes en de Openbaring van Jezus Christus aan Johannes.

2 - De tussenmuur die scheiding maakte.
Paulus heeft hier waarschijnlijk gedacht aan de middenmuur van de Tempel. Dit was de muur die de voorhof der heidenen scheidde van de voorhof der Joden (de Joden hadden immers voorrang). Als een heiden naar de binnenste voorhof van de Joden wilde gaan, kwam hij de zgn. middenmuur tegen. Als hij die passeerde, kon hij de doodstraf krijgen (volgens de geschiedschrijver Flavius Josephus).