De ondertitel van het boek luidt: ‘Studies in de psalmen en hun titels’. Het boek bevat veel informatie over de juiste plaatsing van de psalmtitels (die in werkelijkheid onderschriften van de voorgaande psalmen blijken te zijn) en over de betekenis van de zogenaamde 'muzikale termen' die in de psalmtitels voorkomen. Meestal hebben ze niets met muziek te maken...

De apostel Paulus is de enige van de Nieuwtestamentische briefschrijvers die het woord 'psalm' gebruikt. In Efeze 5:19 roept hij ons op om onder elkaar te spreken met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen en voor de Heere te zingen en Hem te loven in ons hart'. Dat heeft te maken met de vervulling in de Geest, ofwel: het Woord van Christus dat rijkelijk in ons woont (Efe. 5:18; zie ook Kol. 3:16).
De inhoud van de psalmen - waarin onder meer moeiten, zorgen, blijdschap en vertrouwen naar voren komen - sluiten naadloos aan bij de praktijk van het (geloofs)leven. De psalmen bieden troost en bemoediging, maar ook woorden waarmee we onze dankbaarheid naar de Heere kunnen uiten. Ook moeten we ons realiseren dat de psalmen getuigen van de Heere Jezus Christus! De opgestane Heere zegt tegen Zijn discipelen: "Dit zijn de woorden die Ik tot u sprak toen Ik nog bij u was, dat alles vervuld moest worden wat over Mij geschreven staat in de Wet van Mozes en in de Profeten en in de Psalmen" (Luk. 24:44). Er staat dus ook in de Psalmen over Hem geschreven. Al met al reden genoeg om ons in het Psalmenboek te verdiepen!

Bullinger
Deze uitgave is een vertaling van het in 1908 verschenen boek The Chief Musician - or, Studies in the Psalms, and Their Titles.
Dr. E.W. Bullinger (1837-1913) - een rechtstreekse nakomeling van de Zwitserse Hervormer J. Heinrich Bullinger - was een Anglicaanse geestelijke. Na voltooiing van zijn opleiding werd van hem gezegd, dat hij een 'betrouwbare geleerde van het Grieks was met een beheersing van het Hebreeuws die slechts door enkelen geëvenaard werd'. Hij ontving in 1881 de titel 'Doctor of Divinity'. Na een bediening als voorganger was hij vanaf 1867 tot aan het einde van zijn leven secretaris van het Engelse Bijbelgenootschap 'The Trinitarian Bible Society'.
Zijn intensieve bestudering van de Bijbel resulteerde in boeken die (nog steeds) voor vele gelovigen tot zegen zijn. Bullinger schreef onder meer Bijbelcommentaren, een Bijbel met aantekeningen (de Companion Bible), een lexicon en concordantie op het Engelse en Griekse Nieuwe Testament, een standaardwerk over stijlfiguren in de Bijbel, boeken over de Heilige Geest, de sterrenbeelden, getallen, etc. Er staan honderden publicaties op zijn naam. Enkele van zijn boeken zijn in vertaling verschenen bij Everread Uitgevers. Naar aanleiding van zijn honderdste sterfdag is in AMEN 108 (mei 2013) een korte biografie over hem verschenen onder de titel ‘Geen religie, maar Christus’).

De Psalmen in de Bijbel bevatten ook allerlei aanwijzingen en omschrijvingen (vooral in de opschriften), die we misschien niet altijd goed kunnen plaatsen. Denk daarbij aan termen als "op de Gittith", "Dood van de zoon", "Richt niet te gronde", "Higgajon", "Sela" en niet te vergeten "Voor de koorleider". Velen denken dat dit iets te maken heeft met de manier waarop zo'n psalm gezongen moest worden; het zouden muzikale termen zijn voor de dirigent, aanwijzingen voor de uitvoering van deze liederen. Bullinger (behalve schrijver van vele boeken ook componist van diverse hymnen) laat zien dat deze uitdrukkingen eigenlijk niets van doen hebben met 'muzikale aanwijzingen'. Bovendien gaat hij - op basis van een ontdekking door Dr. Thirtle - in op de plaatsing van de woorden in de psalmopschriften. En dan blijkt dat de gangbare Bijbelvertalingen het er allemaal niet makkelijker op maken.

Bijvoorbeeld: boven Psalm 8 in de Herziene Statenvertaling staat de titel: "Een psalm van David, voor de koorleider, op de Gittith". De werkelijke volgorde in de Hebreeuwse Bijbel is: "Voor de koorleider, op de Gittith. Een psalm van David". Men heeft het simpelweg door elkaar gegooid en daarmee een extra hindernis opgeworpen naar hoe een en ander werkelijk bedoeld is. Bovendien blijkt dan nog dat de woorden (in dit geval: "Voor de koorleider, op de Gittith") niet het opschrift van Psalm 8 zijn, maar het onderschrift van Psalm 7! Ze zeggen niet iets over Psalm 8, maar juist over Psalm 7. De term "Gittith" (= wijnpers, beeld van oordeel) heeft inhoudelijk inderdaad met Psalm 7 te maken, waarin het gaat over 'rechtspreken over de volken' (vs. 9). 

Uit de Inleiding
Het is een belangrijk en algemeen bekend feit dat de sleutel tot het begrijpen van de psalmtitels al meer dan tweeëntwintig eeuwen zoek is. De waarde en het belang van onze studie ligt in het feit dat deze lang verloren sleutel uiteindelijk teruggevonden is door Dr. James W. Thirtle. Zijn naam zal voor altijd verbonden zijn aan deze wonderbare ontdekking… En de uitleg die daaruit voortkomt, is zo eenvoudig, dat een kind hem kan begrijpen. Aan wie een opengeslagen Bijbel voor zich heeft liggen, kun je het zelfs met één vinger aanwijzen, zonder een woord te zeggen...
Wanneer we moderne geleerden en uitleggers laten voor wat ze zijn en ons wenden tot de oudste manuscripten en Bijbelvertalingen en naar de oudste gedrukte uitgaven van de Hebreeuwse Bijbel, zullen we niet veel terugvinden van de manier waarop de Psalmen in 'onze' huidige Bijbels zijn verdeeld… In de manuscripten of vroege versies van gedrukte Bijbeluitgaven zijn dergelijke verdelingen echter niet te vinden, behalve opsommingen in de marge... De Psalmen waren geschreven en afgedrukt in opeenvolgende regels, zonder enige witruimte daartussen. Om dit te illustreren hebben we een kopie afgedrukt van een pagina uit Dr. Ginsbergs Massoretico-Critical Edition of the Hebrew Bible. Dit boekwerk is opgemaakt in overeenstemming met de manuscripten.
We hebben daaruit bladzijde 1208 gekozen, die de laatste twee verzen van Psalm 60 bevat, geheel Psalm 61 en de eerste drie verzen van Psalm 62.
Zowel Psalm 61 als 62 hebben een titel, maar het is duidelijk dat er geen ruimte is tussen de regels; en hetgeen wij de titel noemen, kan net zo goed geheel of gedeeltelijk het einde van de voorgaande Psalm zijn, dan wel het begin van de volgende.

De vraag komt op: 'Is het terecht dat wij het over een 'titel' hebben? Behoort alles wat er staat wel tot het opschrift van de betreffende psalm? Of is bijvoorbeeld een gedeelte daarvan een onderschrift? Kunnen we antwoorden vinden op deze vragen? Is er bijvoorbeeld een psalm te vinden in de Bijbel, buiten het Psalmenboek waarvan we op dit punt iets kunnen leren?
Inderdaad, zo'n psalm is er! Dr. Thirtle verdient alle eer voor het feit dat hij deze vraag gesteld heeft. En met het antwoord daarop heeft hij ook de sleutel gevonden voor de oplossing van het hele probleem. De betreffende psalm (of "gebed") is het 3e hoofdstuk van de profetie van Habakuk.
Daar vinden we een voorbeeld van een psalm, die niet voorafgegaan, dan wel gevolgd wordt door een andere psalm. En daarom kunnen we vrij gemakkelijk ontdekken:
1. Welk deel het opschrift vormt;
2. welk deel de psalm zelf is en
3. welk deel het onderschrift vormt.

In Habakuk 3 ziet dit er als volgt uit:
1. Het opschrift of de titel: "Een gebed van Habakuk, de profeet. Op Sjigjonot" (vs. 1 - Sjigjonot betekent 'luide schreeuwen').
2. het hoofdgedeelte (vs. 2-19a) en
3. het onderschrift: "Voor de koorleider, bij mijn snarenspel" (vs. 19b).

Sleutel
Het is velen opgevallen dat de psalmtitels vaak weinig tot niets van doen hebben met de psalmen waar ze boven staan. Logisch, omdat ze in veel gevallen bij de voorafgaande psalm horen. Verschillende commentaren hebben weliswaar opgemerkt dat de titels meer passend zijn bij de voorgaande psalm dan bij de psalm waarboven ze staan. En dat is nu precies het punt, want daar horen ze inderdaad bij.
De juiste plaatsing van de uitdrukking "Voor de koorleider" is de sleutel. Wanneer deze uitdrukking geplaatst is aan het begin van een psalm, kan ze niet bij het slot van die psalm passen. Toch leert Habakuk 3 dat deze uitdrukking aan het einde van een psalm hoort te staan. En daarom moet deze uitdrukking betrekking hebben op de voorgaande psalm en moet deze aan het slot daarvan staan.
"Voor de koorleider" is in het Hebreeuws: lamenatseach; het is afgeleid van natsach, leiden, toezicht houden. Vergelijk 1 Kronieken 23:4; 2 Kronieken 2:2 en 18; 34:12 en Ezra 3:8-11.

Dit soort zaken komen, naast allerlei andere dingen, in de eerste twee delen van dit boek aan de orde. Deel I gaat over de psalmtitels en Deel II over bijzondere woorden in de tekst (Higgajon en Sela).
In Deel III en IV gaat Bullinger nog in op de vijftien psalmen die bekend staan als bedevaarts- of pelgrimsliederen. Hij noemt ze 'liederen van de treden' en omschrijft waar we bij 'treden' aan moeten denken.
Kortom: een rijke schat aan Bijbelse informatie over de psalmen!

Voor info en bestellen: Everread Uitgevers