Een volkomen man

Het geheimenis, de geschapen nieuwe mens in Christus, is cruciaal in Gods voornemen der eeuwen vanwege het doel wat God met het ‘samen-lichaam’1 heeft. In de bedeling (de bediening) van het geheimenis moet dit ‘samen-lichaam’ (deze nieuwe mens) tot de mannelijke rijpheid komen. “Totdat wij allen zullen komen tot de enigheid des geloofs en der kennis van den Zoon Gods, tot een volkomen man, tot de mate van de grootte der volheid van Christus.” (Efe. 4:13 SV)

De nieuwe mens (Gr. Anthropos Efe. 2:15; 4:24) moet door het werk der bediening naar het Hoofd opwassen (Efe. 4:15-16). Deze moet worden opgebouwd tot een volkomen man (Gr. Aner Efe. 4:12-13 SV), dit wil zeggen tot de mate van de wasdom der volheid van Christus. In Efeze komt ‘aner’ (= ‘man’) zeven maal voor 2. Uit het gebruik van ‘man’ in de Efeze-brief blijkt dat de gemeente van het ene lichaam opwast, wordt opgebouwd tot een volkomen man, oftewel een volwassen man, een huwbare man. Het is duidelijk uit dit woordgebruik dat de gemeente van het ene lichaam niet de bruid kan zijn, want het zou ongerijmd zijn om te spreken van een gemeente, die zowel de volwassen man is als de bruid. De gemeente, die Zijn Lichaam is, groeit op in de bedeling van het geheimenis naar het Hoofd (Efe. 4:15) en wordt de volkomen man, de bruidegom. Het huwelijk van de volwassen man met zijn bruid vindt niet plaats gedurende deze bedeling. Deze bruiloft wacht op de dag des Heren, waar een vergadering van gelovigen (‘de bruid’) gereed zal staan. Dit geheimenis is groot, zegt Paulus (Efe. 5:31-32). Hierover is nog veel te zeggen, maar daarmee zouden wij teveel van ons onderwerp afwijken.

Christus als Hoofd, gegeven aan de gemeente

God had een eeuwig voornemen en Hij verborg het hart van dit voornemen - ‘het geheimenis’ - in Zichzelf. Christus is het thema van geheel de Schrift, de hoop van alle roepingen. Nu Christus verhoogd en verheerlijkt is, doordat Hij opgewekt is en gezet is aan Gods rechterhand, werd het nodig om die verhoogde positie nader te verklaren. Christus Zelf was geopenbaard door Zijn vleeswording, door Zijn lijden en sterven, door Zijn opstanding en verheerlijking. Er was nu nog één openbaring die overbleef om geopenbaard te worden. Dat was ‘het geheimenis’, namelijk dat de verheerlijkte en verhoogde Christus “...als Hoofd boven al wat is, gegeven is aan de gemeente, die Zijn lichaam is, vervuld met Hem, die alles in allen volmaakt.” (Efe. 1:20-23)

Deze openbaring over van de gemeente, die Zijn lichaam is, werd exclusief gegeven aan Paulus. Niets, in welke vorm dan ook, was daarvan bekend in de Schrift. De samenstelling, de sfeer van zegen, de tijd van verkiezing etc., zijn allemaal uniek. Nergens anders in de openbaringsgeschiedenis van de Schrift is ooit geopenbaard, dat gelovige heidenen tezamen met Christus zouden zitten in de hemelse gewesten. Nergens anders in de Schrift is ooit geopenbaard, dat gelovige Joden en gelovige heidenen geschapen zouden worden tot één nieuwe mens in absolute gelijkwaardigheid. Nergens was bekend, dat deze nieuw geschapen mens zou opgroeien tot een volkomen en volmaakte man, gereed om straks als bruidegom te huwen met een bruid. Het volkomen één zijn met Christus is de centrale boodschap van de Efeze- en Kolossenzenbrief.

Vier-dimensionaal

De verbondenheid en eenheid van het ‘samen-lichaam’ is moeilijk visueel voor te stellen. Dat kan ook niet anders, want Paulus laat zien in Efeze 3:18, dat dit geschapen ‘samen-lichaam’ vier-dimensionaal is. Hij spreekt over de breedte, lengte, hoogte en diepte, en wij hebben elkaar nodig om de grootheid ervan te vatten. In Efeze 3:18 en 19 gaat het om twee afzonderlijke zaken:

1. Samen met alle heiligen in staat zijn te vatten, hoe groot de breedte en lengte en hoogte en diepte is (van het geheimenis, de nieuwe mens, het ‘samen-lichaam’, de woonstede Gods in de Geest); EN
2. Samen met alle heiligen in staat zijn te kennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat.

lets wat vier-dimensionaal is gaat ons begrip te boven. Wij kunnen ons alleen visueel voorstellen de dingen, die drie-dimensionaal zijn: lengte, breedte en hoogte. Paulus bidt hier voor ons dat Christus door het geloof in onze harten woning mag maken. Alleen in die gesteldheid (geworteld en gegrond in de liefde), zullen wij in staat zijn dit te ‘vatten’, te ‘begrijpen’. Dit kunnen wij niet alleen, daar hebben wij elkaar voor nodig: ‘samen met alle heiligen’. Waartoe zijn wij dan met elkaar in staat? Het geheimenis te vatten: hoe groot de breedte en lengte en hoogte en diepte is van de rijkdom der heerlijkheid van Zijn erfenis in de heiligen, ver boven alle overheid en macht en kracht en heerschappij, het doel van de prijs der roeping Gods die boven is. Indien wij deze vier dimensies in de Schrift zouden onderzoeken, dan zouden wij het volgende ontdekken:

• De aardse erfenis van het land der belofte, zoals beloofd aan Abraham, wordt gedefinieerd door twee maten: ‘de breedte en de lengte’. (Gen. 13:17)
• De hemelse erfenis van de hemelse stad, het nieuwe Jeruzalem, de hemelse kant van de erfenis van Abraham, wordt gedefinieerd door drie maten: ‘de breedte, lengte en hoogte’. (Openb. 21:16)
• De erfenis van het geheimenis, van Christus bij de heiligen (Efe. 1:18) in de hemelse gewesten (het vboen-hemelse), wordt gedefinieerd door vier maten: ‘de breedte, lengte, hoogte en diepte’.

De onnaspeurlijke rijkdom

Paulus viel de genade te beurt om deze onnaspeurlijke rijkdom van Christus aan de heidenen te verkondigen. Deze rijkdom van Christus is onnaspeurlijk in zijn karakter. Het suggereert dat het niet op te sporen is en niet te vinden is in de overige Schriften van voor Handelingen 28. Van het geheimenis is in het Oude Testament, in de Evangeliën, in de Handelingen en in alle Bijbelboeken die tijdens de Handelingen-periode geschreven zijn, geen spoor te vinden. Tot op het moment dat deze niet eerder na te speuren rijkdom van Christus bekend werd, was er voor de gelovige heiden geen enkele hoop meer, toen Israël de Messias niet had te aanvaard. De olijfboom, werd uitgehouwen. De wortel met zijn rijke sappen werd afgesneden en de gelovige heidenen, die als wilde loten op de olijfboom waren ingeënt, verloren hierdoor hun geestelijke basis. Wat een heerlijke boodschap moet het voor hen geweest zijn, toen Paulus het geheimenis aan deze gelovige heidenen bekend mocht maken en zij van deze bovenhemelse roeping hoorden. “Mij, verreweg de geringste van alle heiligen, is deze genade te beurt gevallen, aan de heidenen de onnaspeurlijke rijkdom van Christus te verkondigen, en in het licht te stellen [wat] de bediening van het geheimenis [inhoudt], dat van eeuwen her verborgen is gebleven in God, de Schepper van alle dingen, opdat thans door middel van de gemeente aan de overheden en de machten in de hemelse gewesten de veelkleurige wijsheid Gods bekend zou worden, naar het eeuwige voornemen, dat Hij in Christus Jezus, onze Here, heeft uitgevoerd.” (Efe. 3: 8-11)

De bedeling (bediening) van het geheimenis is een essentieel onderdeel van Gods plan der eeuwen. In de wijze raad van God was het verborgen. Het is verbonden met een plaats in Gods universum aan Zijn rechterhand in de hemelse gewesten, ver boven alle overheid en macht. Daar zijn wij als het ‘samen-lichaam’ van Christus met Hem gezet. Daar wandelen wij. Daar is ons hemels burgerschap. (Fil. 3:20) Dit is de positie van waaruit wij mogen leven. Wij moeten leren de dingen te bedenken, die boven zijn, want ons leven is verborgen met Christus in God. (Kol. 3:1-4)

Noten

1. De uitdrukking ‘samen-lichaam’ is de letterlijke vertaling van Efeze 3:6 waar staat, dat de heidenen ‘samen-erfgenamen’, ‘samen-lichaam’ en ‘samen-delers’ zijn van de belofte in Christus Jezus.
   Hierin komt de onlosmakelijke eenheid met Christus en de leden van het lichaam tot uitdrukking. Het vormt de kern van het geheimenis aan Paulus geopenbaard. Als zodanig is de gemeente een nieuwe schepping, bestemd om met Christus te delen in Zijn alles overheersende positie.
2. Efeze 4:13; 5:22, 23, 24, 25, 28 en 33.