Regelmatig worden we bepaald bij fenomeen 'tijd'. En eigenlijk nog meer bij het razende tempo waarin de tijd voortsnelt. Had een jaar vroeger altijd twaalf maanden (waarvan zes van wel 31 dagen), tegenwoordig heb je het idee, dat we elk jaar een paar maanden overslaan. Bescheiden als we zijn, zeggen we dan tegen elkaar: Het lijkt wel of de tijd steeds sneller gaat. Ik heb zo langzamerhand de neiging om te geloven dat het niet zo lijkt, maar dat het ook echt zo is! Compleet op hol geslagen. Ik geef toe hier geen enkel bewijs voor te hebben en baseer mij slechts op het gevoel. En zoals zo vaak zal m'n gevoel het ook nu wel bij het verkeerde eind hebben.
Ondertussen denk ik wel eens aan de tijd, dat er helemaal geen tijd (meer) zal zijn. Dat kun je zo natuurlijk niet zeggen, maar u begrijpt de bedoeling wel.
Tijdloos leven, voor altijd bevrijd van de klok. Geen afspraken meer hoeven maken, nooit meer te laat zijn, geen deadlines, geen stress. Noch vooruit, noch achteruit denken. Verleden en toekomst samen in het nu beleven.
Met verwondering te kunnen zeggen: "Och heden..." Ja, dat lijkt me wel wat. Weer 's iets heel anders. Maar goed, zover zijn we nog niet. Eerst deze tijd maar zien door te komen. Dat betekent voor nu: plannen maken en uitwerken, de tijd uitkopen, de gelegenheid nuttig maken, etc. En dat alles Deo Volente, of: zo de Heere wil (en wij leven).
Een tekst uit Psalm 90 komt in mij op. Het zijn woorden van Mozes, Gods trouwe dienaar: "Leer ons zó onze dagen tellen, dat wij een wijs hart verkrijgen" (vs. 12). En terwijl ik dat lees, valt mijn oog ook op vers 14: "Verzadig ons in de morgen met Uw goedertierenheid, dan zullen wij juichen en verblijd zijn, tijdens al onze dagen".
Tijdloze woorden. Actueel voor Mozes en ook voor ons in deze tijd. Dat is het mooie van de Bijbel. Het Woord van God is niet geboeid, zelfs niet door de tijd. Niet geboeid, wel boeiend! Hoe dat komt? Omdat God de Auteur is. Hij is boven de tijd verheven en overziet dus alles. Hij is dan ook gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid. Dat geeft ons alle reden om de Bijbel te lezen en te herlezen. Aan stof zal het ons niet ontbreken, aan tijd waarschijnlijk wel, want die gaat steeds sneller… lijkt het wel...
Jaargang 2016
Dit is het eerste nummer van de nieuwe jaargang. We beschouwen het nog steeds als een groot voorrecht AMEN Bijbelmagazine te mogen uitgeven. We zijn daar blij mee en ook - in alle bescheidenheid - een beetje trots. AMEN is in ons land nog een van de weinige Bijbelstudiebladen! En dat is zo nodig in deze tijd. We zijn de Heere dankbaar dat we het blad nog altijd kunnen uitgeven en ook op internet mogen getuigen van de goede boodschap van Gods Woord.
En… dit alles zou niet mogelijk zijn zonder de bijdragen van u als lezer(es). Velen van u hebben inmiddels een machtiging gegeven om (periodiek) een bijdrage af te schrijven middels een automatische incasso. Daar zijn we erg blij mee! Dat geeft ons namelijk ‘vaste’ inkomsten, waardoor we met vrijmoedigheid de uitgaven kunnen inplannen. Op pagina 30 kunt u een bon invullen (of nog eenvoudiger via de website) en u daarbij aansluiten. Het heeft zowel voor ons als voor uzelf voordelen! Wij besparen de kosten van accept-giro’s en u kunt (perodiek) een bedrag(je) laten afschrijven en hebt er verder geen omkijken naar. Van harte aanbevolen!
U kunt natuurlijk ook zelf iets overmaken (vergeet s.v.p. uw relatienummer of postcode niet) of middels bijgevoegde accept-giro.
Hoe dan ook, wij willen u bij voorbaat danken voor uw liefdevolle ondersteuning in gebeden en gaven!