Omdat de Here U liefhad

Gods liefde voor Israël is een duidelijke keuze van Zijn hart. Het is daadwerkelijk een uitverkiezing. D.w.z. dat Israël uit alle volkeren gekozen is om Zijn Naam te dragen en zichtbaar te maken wie Hij is. Hij wilde Zich met dit volkje verbinden. Waarom? Deuteronomium7:7 zegt het duidelijk: "Niet omdat jullie talrijker waren dan enig ander volk, heeft de Here Zich aan jullie verbonden en jullie uitverkoren; veeleer zijn jullie het kleinste van alle volken, maar omdat Hij jullie liefhad.:

Zijn keuze om Zich met dit volk te verbinden was gebaseerd op liefde die Zichzelf geeft!

Om de eed die hij gezworen had

Die liefde kwam voort uit de belofte die God eens aan Abraham gaf: “Uit u zal een volk voortkomen…”. Zijn liefde bewoog God ertoe - na een lange tijd van zwijgen (400 jaar) - het volk te bevrijden uit de macht van Egypte. Zijn reden hiervoor was dat het volk God zou leren kennen als de God van trouw. Trouw is een wezenlijk deel van de liefde. Waar de liefde niet meer wordt gevoeld, is er de trouw waardoor je blijft kiezen voor de ander. Deze trouw van God was een trouw aan Zichzelf en aan de belofte die Hij eens aan Abraham, Isaak en Jacob heeft gegeven.

Gods liefdesuitingen als Minnaar

De tijd van liefde is gekomen”

Hoe maakte God Zijn liefde duidelijk voor Zijn volk? De profeet Ezechiël schildert God als een hartstochtelijke Minnaar die alles voor Zijn vrouw overheeft. Met bloemrijke woorden vertelt Ezechiël hoe God Zijn liefde verklaart aan Israël.

ik deed jou opgroeien als het veldgewas, je groeide op en werd groot en kwam tot volle schoonheid. Je borsten werden vast en je haar groeide, maar je was naakt en bloot. Toen kwam Ik je voorbij en zag Ik je, en zie, de tijd van liefde is gekomen; Ik spreidde de slip van mijn kleed over je en bedekte jouw naaktheid…

God ontvlamt in Zijn liefde voor Israël. Hij ziet haar schoonheid en haar kwetsbaarheid en er is maar één verlangen in Zijn hart en dat is het verlangen om bescherming te geven en de kwetsbaarheid van Israël te bedekken met Zijn liefde en tederheid. Hij wil niets anders dan Israël tot Zijn vrouw maken, opdat zij midden in een wereld die haar niet ziet staan, een ereplaats zou krijgen, naast Hem en verbonden met Hem.

“…ging onder ede een verbond aan”

God sluit een verbond met dit volk.

Ik ging onder ede een verbond met jou aan, luidt het Woord van de Here Here; zo werd jij de Mijne.

Deze verbondsluiting is een huwelijkssluiting. Door middel van een huwelijk aan te gaan met Zijn eigen volk, die Hij als mooie bruid beschouwt, verklaart God Zijn diepe liefde voor haar. De liefde die mooi wil maken.

We zien dit ook terug in de overgevende liefde van de Here Jezus die de gemeente voor Zich wil plaatsen, zonder rimpels, rein en onberispelijk. Hij wil de gemeente, u en ik, mooi laten zijn omdat het in eenheid verbonden is met Jezus Christus zelf. De liefde uit zich altijd in het verlangen de ander mooi te maken!

“Ik kleedde u met een kleurig gewaad”

God geeft aan Zijn pas getrouwde vrouw prachtige kleding, schitterende schoenen en een fijn linnen hoofddoek. Hij omhult haar in de mooiste zijde. Hij tooit haar met sieraden en armbanden. Hij geeft haar ringen en plaats een sierlijke kroon op haar hoofd. Deze liefde van God laat haar mooi zijn in alle opzichten (:10-12). God als de Koning der koningen wil Israël een koningin laten zijn.

“Gij werd uitermate schoon; het koningschap waardig”
Door dit alles werd Israël zeer mooi. Er staat in :13,14:

Je maakte je mooi met goud en zilver. Je kleding was fijn linnen en zijde en kleurig geborduurd gewaad. Je at fijn meel, honing en olie en je werd uitermate schoon, je het koningschap waardig. Zo ging er een roep van jou uit onder volken vanwege jouw schoonheid, want die was volmaakt, dankzij de sieraden waarmee Ik jou getooid had, luidt het Woord des Heren.

Dit waren Gods bedoelingen met een volk waar Hij Zijn hart aan had verpand. In liefde mooi laten zijn.

Gods liefdesverdriet

Schandelijk ontucht

Vanuit deze diepe bewijzen van liefde is het eigenlijk onbegrijpelijk dat Israël zich van God afwendde en haar heil ging zoeken bij andere goden (afgoden). Toch gebeurde dat en God beschrijft dat in woorden die wij zouden kunnen omschrijven als liefdesverdriet. God wilde aan Zijn volk duidelijk maken hoe het Hem kwetste dat zij zich overgaf aan andere mannen in haar leven en Hem liet staan. Maar hoe moest Hij dat duidelijk te maken? God besloot een man te roepen die als profeet deze boodschap moest overbrengen aan Zijn ‘overspelige’ vrouw. Het verdriet van God moest echter ook door hem worden ervaren om zo des te sterker te kunnen spreken over Gods liefde en Gods verdriet. Daarom kreeg deze man, de profeet Hosea de hoogst merkwaardige opdracht om te trouwen met een hoer, om bij haar kinderen te verwekken. We vinden deze geschiedenis in het boek Hosea. Dit boek zouden we kunnen omschrijven als een dramatisch liefdesverhaal, met in de hoofdrollen God en Zijn overspelige vrouw Israël.

Het boek stelt in de opening al Gods verdriet aan de orde. In Hosea 1:2 staat:

De Here zeide tot Hosea: Ga heen, neem je een ontuchtige vrouw en kinderen uit een ontuchtige geboren, want het land wend zich in schandelijke ontucht van de Here af.

We kunnen het ons eenvoudig niet voorstellen wat het voor Hosea betekent heeft. Maar door na te denken over Hosea worden we ook bepaalt bij Gods wezen. De God die wil liefhebben, die er alle voor overheeft om Zijn vrouw mooi te maken, maar die vervolgens aan de kant wordt gezet door andere ‘mannen’.

Gods liefdesverklaring aan Israel

Zij is mijn vrouw niet

Hoe smartelijk klinken niet Zijn woorden in hoofdstuk 2:1-4:

Klaagt je moeder aan, klaagt haar aan, want zij is mijn vrouw niet (meer), en Ik ben haar man niet. Laat zij haar ontucht van haar gelaat verwijderen en haar overspel van haar boezem, anders zal Ik haar naakt uitkleden en haar laten staan als ten dage toen zij geboren werd, haar maken als een woestijn, haar doen worden als dor land, en haar doen sterven van dorst! En over haar kinderen zal Ik mij niet ontfermen, omdat zij uit ontucht geboren zijn. Want hun moeder heeft ontucht bedreven; zij, die van hen zwanger geweest is, heeft schandelijk gehandeld. Want zij zeide: Ik wil achter mijn minnaars aan gaan, die mij mijn brood en water, mijn wol en vlas, mijn olie en drank gaven!

Toen had ik het beter dan nu

Maar God zal het verhinderen dat de vervulling van hun verlangen in andere ‘mannen’ zal worden gevonden. Ze zullen op een gegeven moment niet meer dat vinden in de minnaars wat zij denken te vinden. Uiteindelijk zullen de minnaars niet meer gevonden kunnen worden. En we zien God denken wat daarvan het gevolg zal zijn:

Dan zal zij zeggen: ik wil heengaan en terugkeren tot mijn eerste man, want toen had ik het beter dan nu.

Hoe zijn wij? Is God voor ons de liefde van ons hart. Hebben wij Hem lief? Verstaan wij de onmetelijke zegeningen die Hij ons geschonken heeft? Kennen we nog de vreugde over Gods vergeving, verlossing en Gods liefde? Of nemen andere zaken ons in beslag? Denken wij dat God toch niet geeft wat wij nodig hebben en zoeken het ‘voedsel’ ergens anders? God zal er echter voor zorgen dat wij gaan ontdekken dat als wij dat doen wij geen vervulling meer zullen ervaren en net als Israël gaan vaststellen: “Toen had ik het beter dan nu!”

“…maar Mij vergat”
God besluit ook zijn volk te oordelen. En we moeten eens opletten welke woorden hij daarvoor gebruikt. Het zijn dezelfde begrippen als waarmee Hij Zijn liefde heeft bekendgemaakt aan Israël :8,12:

Daarom zal Ik mijn koren weer wegnemen in de oogsttijd en mijn most in zijn seizoen en wegrukken mijn wol en vlas, die haar naaktheid moeten bedekken… Zo zal Ik haar bezoeken de dagen de dagen, waarop zij voor de Baäls het offer ontstak, zich tooide met ring en halssieraden en achter haar minnaars aan ging, maar Mij vergat, luidt het Woord des Heren.

Gods nieuwe liefdeskeuze voor Israël

Mijn Man, niet meer mijn Baäl

Toch zal Israël niet worden verworpen door God. Nee, met het Israël dat hoereerde met andere goden kon God niets meer mee. Maar Gods beloften moeten wel voortgang vinden. Daarom zal God er toch zelf voor zorgen dat Zijn uiteindelijke doel, leven in een liefdesrelatie met Zijn volk, voor eeuwig wordt bereikt. In de verwezenlijking van dat doel zal Israël (de vrouw) moeten sterven en haar man (God zelf) ook. We zien in het boek Ezechiël op een gegeven moment een ‘dal van dorre doodsbeenderen’. Deze beenderen gaan herleven door geloof. Deze beenderen stellen het huis Israëls voor. Israël zal herleven. Dat heeft alles te maken met de dood van haar man. Deze dood is letterlijk de dood van Christus geweest, die plaatsvervangend voor de zonden van het volk heeft geleden en de straf zelf heeft gedragen. De verzoening – het in orde komen tussen God en Israël – zal uiteindelijk leiden tot een nieuw huwelijk tussen God en Israël. En dat is waar Hosea over schrijft in hfdst.2:15. Er zal een moment komen in de toekomst van Israël, dat God haar opnieuw zal brengen in de woestijn om daar te spreken tot haar hart. En dan zal het weer worden als vroeger, toen zij voor de eerste keer als bruid werd verworven door God. Er staat:

Daarom zie, Ik zal haar lokken en haar leiden in de woestijn, en spreken tot haat hart… dan zal zij daar zingen als in de dagen van haar jeugd, als ten dage toen zij trok uit Egypte. En het zal te dien dage geschieden. Luidt het woord des Heren, dat gij Mij noemen zult: mijn man, en niet meer: mijn Baäl!

Ik zal u tot bruid werven door trouw

Opnieuw, als Israël haar Messias zal erkennen als Heer, zal God zich verbinden met Israël. Er staat in 2:18:

Ik zal u tot bruid werven voor eeuwig: Ik zal u Mij tot bruid werven door gerechtigheid en recht, door goedertierenheid en ontferming; Ik zal u tot bruid werven door trouw en gij zult de Here kennen.

Nooit zal er iets meer tussen God en Israël kunnen komen. Er staat dat zij opnieuw tot bruid zal worden verworven
-      voor eeuwig
-      door gerechtigheid en recht>BR? -      door goedertierenheid
-      door ontferming
-      door trouw
En al deze eigenschappen zijn eigenschappen van liefde. Het is de liefde van God die er steeds op uit is, totaal te vernieuwen wat verkeerd is gegaan.

Kunnen wij God in Zijn liefde vertrouwen? Durven we het leven aan met deze God? Als God zo is en zal zijn voor Zijn volk, hoe zal Hij dan in Christus zijn voor Zijn eigen lichaam? Zal Hij ons niet nog meer liefhebben? Ervaren wij dat God ons steeds vernieuwen wil? Ervaren wij Zijn vergeving en verlangen om ons rein te houden? Ervaren wij de roep die van Hem uitgaat: “Kom, wees niet bang, laat Mij je liefhebben en liefhebben en nog eens liefhebben. Ik zal dat eeuwig doen. Ik zal je schuldloos verklaren, Ik zal Mij steeds over jou ontfermen en Ik zal trouw zijn. Wat Ik in jou ben begonnen, zal Ik afmaken. Dat beloof ik je. Wend je dan niet tot andere zaken dan Mij. Ik hou van je en wil jouw leven vullen met Mijn liefde en trouw!”

Gij zijt Mijn volk

Met Israël komt God tot Zijn doel. Hosea krijgt de opdracht opnieuw te trouwen met een vrouw die overspelig is. Het is mijn sterke overtuiging dat deze vrouw zijn eerste vrouw was. Dat echter haar naam niet meer wordt genoemd heeft een diepe betekenis. Als de relatie van Hosea met deze vrouw een afspiegeling moet zijn van Gods relatie met Israël, zal dit enkel kunnen betekenen dat, hoewel Israël door geloof een nieuw Israël zal worden, het toch een afstammeling is van Abraham en de belofte aan Abraham gedaan. Een nieuw Israël, zoals Hosea een ‘nieuwe’ vrouw moest trouwen en beminnen, maar het was in feite zijn eerste. Deze vrouw zou echter een tijd lang niet daadwerkelijk gemeenschap hebben met haar man. De betekenis wordt gegeven in 3:4:

Want vele dagen zullen de Israëlieten blijven zitten zonder koning en zonder vorst, zonder offer en zonder gewijde steen, zonder efod of terafim. Daarna zullen de Israëlieten zich bekeren, en de Here, hun God zoeken, en David, hun koning, en bevende komen tot de Here en tot Zijn heil – in de dagen der toekomst.

Hoe kan Hosea spreken over David terwijl die al tijden dood is? Met het spreken over David wordt feitelijk de Zoon van David bedoelt – één uit zijn nageslacht. Jezus Christus wordt Zoon van David genoemd. En tot Hem zal Israël zich in de dagen der toekomst wenden. En dan zal God zich weer geheel over haar ontfermen en weer zeggen: Jij bent Mijn volk! En het volk zal antwoorden: U bent mijn God.

Dan zal er nog maar één verlangen het hart van Israël beheersen. Dit wordt omschreven in Hosea 6:3:
Wij willen de Here kennen, ernaar jagen Hem te kennen…

Zo kan Gods liefde functioneren in relatie tot Zijn volk Israël die Hij Zijn bruid noemt.

En zo leren wij God ook beter kennen in Zijn liefde. Is ons antwoord ook: Wij willen de Here kennen en ernaar jagen Hem te kennen? Dan zal Gods liefde ook meer voor ons gaan betekenen!!