Stemmen van de Bergen

Het Panos Instituut in Engeland heeft in dit kader een unieke website geopend: www.mountainvoices.org
Hierop vertellen bergbewoners voor het eerst en in hun eigen bewoordingen over hun kennis van milieu, economie, migratie, onderwijs, gewoonten, cultuur en identiteit.

Volgens de VN leeft circa 10 procent van de wereldbevolking in berggebieden. Nog eens 40 procent wordt indirect door bergen beïnvloed. Het motto van het Jaar van de Bergen is dan ook: 'Wij zijn allemaal bergmensen'

Wie mag de berg des HEREN beklimmen, wie mag staan in Zijn heilige stede?

Psalm 24:3

Berglandschap

Een berglandschap is enorm gevarieerd: heuvels, bergen, rotspartijen, al of niet begroeid. Daarom is een wandeling door een berglandschap óók gevarieerd. Soms loop je door bloeiende alpenweiden, dan weer over kale, natte rotsen. Soms loop je heerlijk in de zon, dan weer wordt je overvallen door een fikse bui of loop je in de nevel die het landschap heeft bedekt... en dan moet je wachten tot de mist is opgeklaard!
De ene keer loop je gemakkelijk, de andere keer moet je stevig klimmen.
Het menselijk leven (ook dat van gelovigen) is te vergelijken met een berglandschap. Al de dingen die we hierboven genoemd hebben zijn ook in geestelijke zin waar. Wij gaan over bergen en door dalen...en wij weten: overal is God!
Omdat je niet altijd precies weet wat je tegenkomt in een bergwandeling is het belangrijk, dat je er goed op voorbereid bent: voedsel meenemen, een extra trui, regenkleding, etc.
Hoe hoger je gaat, hoe meer je geoefend moet zijn, anders loop je grote risico's.

De Berg des HEREN

In Psalm 24, vers 3, stelt David de vraag wie de berg des HEREN mag beklimmen en wie mag staan in Zijn heilige stede (‘Berg’= Koninkrijk, Sion, Jeruzalem, tempel). Het antwoord is: "Die rein is van handen en zuiver van hart, die zijn ziel niet op valsheid richt, noch bedrieglijk zweert."
Het "hart" heeft te maken met je wezen, met wie je bent. De mens is van z'n geboorte af een zondaar. In Adam hebben allen gezondigd.
De "handen" geven aan wat je doet. Als zondaar doe je zonden! De Bijbel zegt "Niemand is rechtvaardig, ook niet één... er is niemand die doet wat goed is, zelfs niet één." (Ps. 143:2 en 14:1-3, zie ook Rom. 3:10 e.v.)
Dat is de situatie, waarin elk mens, Jood en heiden, zich van nature bevindt. Door die toestand is gemeenschap met God niet mogelijk; daarvoor moet eerst reiniging plaatsvinden!
Je kunt jezelf niet reinigen, noch van de zonde (wie je bent), en ook niet van je zonden (wat je doet). Maar de Bijbel zegt in 1 Johannes 1:7 "...het bloed van Jezus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde." Dat is het eerste, daar begint het mee: geloof in de Here Jezus... de Geliefde... de Zoon des welbehagens!
Die fundamentele, positionele reiniging vindt een vervolg in de praktische reiniging. Efeziërs 5:25,26 zegt dat Christus Zich voor de Gemeente "…heeft overgegeven, om haar te heiligen, haar reinigende door het waterbad met het Woord..."
Water is in de Bijbel een beeld van het Woord (en van de Geest, die het Woord gebracht heeft) en dus ook van leven.
De Bijbelse boodschap lezen (of horen) in geloof en afhankelijkheid van God heeft een heiligende en reinigende uitwerking, zodat we niet besmet raken met het wereldse denken.
Het Woord is het geestelijke voedsel, dat wij nodig hebben op onze tocht door het berglandschap van het aardse leven. En al de beloften van God, daarin vervat, vergezellen ons.
Is het nevelig en donker op onze weg, Psalm 119:105 zegt: "Uw Woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad."  Wat voor een kind van God belangrijk is in het leven is NIET in de eerste plaats te weten wie hij is of wat hij doet (of wat zijn capaciteiten zijn), maar te weten wie God is en wat God doet!
Niet bezig zijn met jezelf, maar met Christus. Want zelf ben ik gekruisigd... en toch leef ik.... (zie Gal.2:20)

Psalm 24, vers 4 zegt: "...die zijn ziel niet op valsheid richt..."
Wie op zichzelf gericht is wordt misleid door eigen gevoelens of gedachten... daarom: richt je op Christus; Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven (Joh.14:6).
Vers 5 en 6: "Die zal van de HERE een zegen wegdragen... Dat is het geslacht van wie naar Hem vragen; die Uw aanschijn zoeken; dat is Jakob.”
Hier gaat het om het gelovig overblijfsel van Israël in de toekomst. Het Israël, dat rust gevonden heeft bij God, als het tot geloof gekomen is!
Israël wilde een eigen weg bewandelen... het is verdwaald.
Israël wilde zichzelf reinigen door de werken der wet, door een eigen gerechtigheid te zoeken... zij bezitten ijver voor God, maar zonder verstand (Rom.10:2).
Wie die eigen gerechtigheid zoekt mag de berg des HEREN niet beklimmen en zal geen zegen ontvangen!
Psalm 24 ziet profetisch op de toekomst, als de rest van Israël behouden zal worden en optrekt naar de berg des HEREN: Sion!
Daar zal de tempel herrijzen, een plaats van aanbidding en heerlijkheid.

Voor ons is die plaats van aanbidding nu geestelijk. Het is de plaats waar we de Here zien in de Geest, door het geloof. Als wij naar Hem vragen... Zijn aanschijn zoeken in het Woord, dan zullen wij van de HERE een zegen wegdragen!
Psalm 121 zegt: "Ik hef mijn ogen op naar de bergen..." Wij zullen steeds meer ontdekken van de grootheid en de glorie van God en al Zijn werken. Toen de discipelen eens op de ‘berg der verheerlijking’ waren zagen zij tenslotte niemand anders dan Jezus alleen!
De ‘bergen’ die in de Bijbel voorkomen hebben niet alleen een historische betekenis, maar vaak ook een profetische. Denk aan de Olijfberg, vanwaar de Here Jezus naar de hemel ging en waar Hij ook zal terugkeren.
Heel dikwijls is er ook een typologische betekenis met betrekking tot de Persoon en het werk van Christus.

Een berg of rots is niet alleen een uit de kluiten gewassen stuk aarde, maar vormt ook een getuigenis; zij hebben ons zonder woorden iets te zeggen!

Bergen worden op verschillende manieren gebruikt

De ‘bergen’ en/of ‘rotsen’ worden in de Bijbel op verschillende manieren gebruikt:

1. Als beeld van de gerechtigheid van God

In Psalm 36: 6,7 zegt David: "HERE, hemelhoog is Uw goedertierenheid, Uw trouw reikt tot de wolken; Uw gerechtigheid is als de bergen Gods."
Zo massief als een berg, zo massief is de gerechtigheid van God, geopenbaard in de gekruisigde en opgestane Heer. Hij is ons levensfundament.
In Romeinen 3:21 en 22 zegt Paulus: "Thans is echter buiten de wet om gerechtigheid Gods openbaar geworden, waarvan de wet en de profeten getuigen, en wel gerechtigheid Gods door het geloof in (beter: van) Jezus Christus, voor allen, die geloven..."
De gehoorzaamheid van Christus is de basis voor alle gelovigen, waarop zij recht kunnen staan tegenover God.
Hij was gehoorzaam in Zijn leven als mens op aarde; Hij voldeed aan alle eisen van Gods heiligheid en gerechtigheid. Hij vervulde de heilige Wet. Toch stierf Hij! Niet voor Zichzelf, maar in onze plaats, om de straf der zonde te dragen: "Hem, die geen zonde gekend heeft, heeft God voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid Gods in Hem." (2 Kor.5:21)

2. Als beeld van kracht en bescherming

InPsalm 125:2 lezen wij: "Rondom Jeruzalem zijn bergen; zo is de HERE rondom Zijn volk van nu aan tot in eeuwigheid."
In Psalm 18:2 zegt David (en hij kon het weten!): "Ik heb U hartelijk lief, HERE, mijn sterkte, o HERE, mijn steenrots, mijn vesting en mijn bevrijder, mijn God, mijn Rots, bij wie ik schuil, mijn schild, hoorn mijns heils, mijn burcht..."
En in Psalm 62:6,7 staat: "Waarlijk, mijn ziel, keer u stil tot God, want van Hem is mijn verwachting, waarlijk Hij is mijn rots en mijn heil, mijn burcht, ik zal niet te zeer wankelen."

3. Als een plaats van openbaring en aanbidding

De HERE openbaarde zich op de berg Horeb aan Mozes en later aan het volk Israël. Jezus openbaarde Zijn toekomstige glorie op de ‘berg der verheerlijking’. Bij de intocht in Jeruzalem kwam Hij over de Olijfberg... daar zal Hij Zich in de toekomst openbaren in heerlijkheid!
In het Oude Testament werden er vaak altaren opgericht op de bergen...
De Heer Zelf ging vaak de berg op om te bidden...

4. Ook voor ons persoonlijk leven hebben bergen een boodschap

In Deuteronomium 1 zegt de HERE via Mozes "...gij zijt lang genoeg bij deze berg gebleven; begeeft u op weg, breekt op...".(:6-8)
Dit is een oproep om verder te trekken en in bezit te nemen wat God beloofd c.q. gegeven heeft. Voor Israël was dat het ‘beloofde land’. Voor ons heeft dit een rijke, geestelijke betekenis. Dezelfde oproep vinden wij ook in de brief van Paulus aan de gelovigen te Kolosse: "Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan de rechterhand Gods."
(Hs.3:1) De Efezebrief laat zien, dat wij als leden van het lichaam van Christus bijzonder gezegend zijn in tal van opzichten. We zijn niet alleen door genade behouden geworden, maar ook met Christus levend gemaakt. Bovendien is ons een plaats toebedeeld in de ‘hemelse gewesten’. Onze leven hier op aarde is te vergelijken met het beklimmen van deze ‘berg der verheelijking’. Steeds meer mogen wij (door Bijbelstudie) ontdekken van de grootheid en heerlijkheid van Christus en onze relatie met Hem.

5. Bergen zijn ook een beeld van tegenstand en moeite

Wij zeggen wel eens: "Ik zie er als een berg tegenop." Maar ook dán kan de Here uitkomst geven. Jesaja 40, vers 4 zegt: "Elk dal worde verhoogd en elke berg en heuvel geslecht, en het oneffene worde tot een vlakte en de rotsbodem tot een vallei..."
Psalm 125:1 "Wie op de HERE vertrouwen zijn als de berg Sion, die niet wankelt..." Dat vertrouwen moeten wij leren, vaak door alle moeite heen.
In alles wat wij mee (kunnen) maken zijn we "meer dan overwinnaars door Hem die ons heeft liefgehad." Daarom: wie zal ons scheiden van de liefde Gods?
De weg van een kind van God kan wel eens donker zijn... laaghangende bewolking... mist, maar het is NOOIT een doodlopende weg!
Er is altijd uitzicht, hoop, toekomst...door Gods beloften!
Daarom zingen wij soms:
Die hoop moet al ons leed verzachten Komt reisgenoten, 't hoofd omhoog voor hen die 't heil des Heren wachten zijn bergen vlak en zeeën droog!

6. Bergen zijn vooral een type van macht, heerschappij, koningschap.

Dit geldt zowel voor de heerschappij van God als van mensen.
Jesaja 2 spreekt over de Berg des HEREN, die verheven is boven alles…
In vers 14 lezen we, dat er een Dag van de HERE der heerscharen komt tegen..."alle trotse bergen en alle hoge heuvels." Dit duidt op de machthebbers der aarde, die hoogmoedig hun eigen weg gaan.
Daniël 2 spreekt over een steen, die zonder toedoen van mensen handen losraakt tot een grote berg wordt. Geweldig beeld van de komst en heerschappij van Christus, Die immers "de levende Steen" is.
In Openbaring 17 wordt een Beest gezien met 7 koppen, en dan staat erbij: "de 7 koppen zijn 7 bergen... ook zijn het 7 koningen." Hier wordt dus heel duidelijk de relatie gelegd tussen bergen en koningen
. David zegt in Psalm 30:7 na alle strijd, die hij gehad heeft en na alle aanslagen op zijn koningschap: "HERE, door Uw welbehagen hebt Gij mijn berg bevestigd."

7. Een berg is een type van Christus, maar dan vaak ‘Rots’ genoemd.

In Exodus 17 lezen wij over de geschiedenis van Israël in de woestijn. Wij vinden daar de Rots, die geslagen wordt, zodat er water uit komt. Dit is een type van de Heiland, Die geslagen werd om de zonde van Zijn volk en hen daardoor het leven gaf.
In Exodus 33 is er plaats voor Mozes op de rots, of: in de rostholte, en hij ziet dan iets van de heerlijkheid van God.

In komende artikelen willen wij een wandeling door de bergen te maken. Al of niet gehuld in nevelen, hopen we iets te zien van de heerlijkheid van God!

Volgende keer: de berg Sinaï