Adam
1 Korinthe 15:45 zegt: “Zo staat geschreven: De eerste mens Adam is geworden tot een levend wezen, de laatste Adam tot een levend makende Geest. Het geestelijke is echter niet eerst maar het natuurlijke en daarna het geestelijke. De eerste mens is uit de aarde, stoffelijk: de tweede mens is de Heere uit de hemel.”
Dit is een sprekend voorbeeld, zoals er in de Bijbel meer te vinden zijn. Hierin is de laatste Adam, oftewel de tweede mens, een opvolger van de eerste, maar dan op een hoger niveau. De tweede kan niet zonder de eerste: de eerste bracht het menselijk geslacht voort en hieruit kon de belofte verwezenlijkt worden en die was, zoals te lezen is in Genesis 3, vers 15: “En Ik zal vijandschap teweegbrengen tussen u en de vrouw en tussen uw nageslacht en haar Nageslacht: dat zal u de kop vermorzelen en u zult Het de hiel vermorzelen.”
Toen de eerste Adam geschapen werd door de Heere God, staat erbij: “En God schiep de mens naar Zijn beeld en gelijkenis: naar het beeld van God schiep Hij hem: mannelijk en vrouwelijk” (Gen.1:27).
Dat was de eerste mens, naar Gods beeld en door God Zelf geschapen en die mens kreeg een opdracht mee die ruimschoots vervuld werd: “Wees vruchtbaar, word talrijk, vervul de aarde en onderwerp haar…”
Maar… die eerste mens en al zijn nakomelingen zijn sterfelijk en gelukkig was de belofte van de Nakomeling van de vrouw uit Genesis 3:15, de tweede mens, een “levendmakende Geest”.
Was er iets mis dan met de eerste Adam die door de Heere God geschapen werd? Nee, want die werd geschapen naar Gods beeld en gelijkenis, al kunnen we als mens niet goed doorgronden wat dat precies inhoudt.
Gelukkig kwam er de tweede mens en die was in staat het onoverkomelijke probleem van de eerste, stoffelijke mens voorgoed en definitief op te lossen.
De tweede had niet geboren kunnen worden zonder de eerste, maar gaat absoluut een niveau hoger. Die blijkt ‘levendmakend’ te zijn en dat is precies het tegenovergestelde van de eerste Adam.

Manna 
Met het manna heeft de Heere God veertig jaar lang Zijn volk gevoed, in de moeizame tocht door de woestijn. Dit voedsel was volstrekt uniek, het zag er uit als korianderzaad en de smaak ervan was als van een honingkoek volgens Exodus 16:31. Er was van alles van te maken: je kon het bakken of koken, en uitsluitend op de sabbatdag kon het een nacht overblijven zonder te bederven. Er moeten alle voedingsstoffen in gezeten hebben die een mens nodig heeft, zowel van baby tot grijsaard en alles wat daar tussen zit. Vezels, vitaminen, mineralen, enz.
En dat voor een paar miljoen mensen gedurende veertig jaren. Dat moet wel perfect spul geweest zijn. Toch blijkt vele eeuwen later dat het een beeld is van iets nog veel beters, leert Johannes 6:32-35. Er is daar een gesprek tussen de Heere Jezus en mensen van Zijn eigen volk die niet in Hem geloofden, maar wel iets zagen in gratis brood, vis, en genezingen.
In Johannes 6:32 lezen we: “Ik zeg u: Niet Mozes heeft u het brood uit de hemel gegeven, maar Mijn Vader geeft u het ware brood uit de hemel.”
Dat manna in de woestijn kwam ook van boven en hield hen allen tientallen jaren lang in leven, maar nu blijkt er nog iets te zijn wat hier ver bovenuit steekt. Vers 33: “Want het brood van God is Hij Die uit de hemel neerdaalt en aan de wereld het leven geeft.”
Kijk, dat is Manna van een hoger niveau, daarmee krijg je ‘het leven’ op een Goddelijk niveau.

Geboorte
In het gesprek tussen Nicodemus en de Heere Jezus blijkt er een groot misverstand te zijn. Nu is het zo, dat het Griekse woord voor ‘verwekken’ hetzelfde is als dat voor ‘geboren worden’. Maar de Heere Jezus spreekt heel nadrukkelijk in Johannes 3, vers 3: “Voorwaar, voorwaar Ik zeg u, als iemand niet opnieuw geboren (of: verwekt) wordt, kan hij het Koninkrijk van God niet zien.”
Het woord ‘opnieuw’ (Gr. anothen) kan ook vertaald worden met: ‘van boven (af)’. En daar gaat het nu net om. Het woord anothen wordt ook gebruikt (en zo vertaald) in bijvoorbeeld vers 31: “Wie van boven komt…” en in Johannes 19, vers 11: “…als het u niet van boven gegeven was”.
In het gesprek met Nicodemus (foto: schilderij van Henry O. Tanner) gaat het over een aards verwekt/geboren worden en een ‘van boven (af)’ verwekt/geboren worden. 
De eerste geboorte is een aardse, menselijke aangelegenheid, terwijl de tweede of wedergeboorte zijn oorsprong in de hemel heeft, van God, de Vader: van bovenaf verwekt!
De tweede is weer een niveau hoger dan de eerste, maar de tweede kan niet zonder de eerste. Er zal eerst een mens verwekt en geboren moeten worden voordat die mens van harte in de Schepper aller dingen kan gaan geloven. Nicodemus die een ‘leraar van Israël’ wordt genoemd in vers 10 begrijpt er helemaal niks van. Toch was hij wel een gelovige, denk ik, maar hij mistte de erkenning van en het juiste zicht op de Messias. Lees meer over hem in dit artikel: AMEN 113, mrt./apr. 2014.

Jezus of Christus?
“En u zult Hem de naam Jezus geven…”, zei de engel Gabriël tegen Maria, volgens Mattheüs 1:21, en hij vervolgde met: “…want Hij zal Zijn volk zalig maken van hun zonden”.
De naam ‘Jezus’ betekent: De Heere redt, en dat doet Hij onmiskenbaar.
Handelingen 2:36 zegt: “Laat dan het huis van Israël zeker weten dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, deze Jezus Die u gekruisigd hebt.”
Dat is een uitspraak met grote gevolgen. Degene die op de aarde Zijn werk heeft gedaan en uiteindelijk stierf aan het kruis op Golgotha voor ons aller zonde, wordt dus door de Heere God tot Heere en Christus gemaakt.
Zo staat het ook in 1 Korinthe 8, vers 6: “…toch is er voor ons één God: de Vader, uit Wie alle dingen zijn, en één Heere: Jezus Christus.” Voor ‘Heere’ staat hier kurios, d.i. de hoogste in autoriteit.
Voor ‘Christus’ staat hier: christos, d.i. de Gezalfde.
Volgens de wet moesten koningen en priesters gezalfd worden en zich onderwerpen aan allerlei rituele wassingen voordat ze hun werk konden gaan uitoefenen.
De komst van de Messias bleek ook een gedeelde komst te zijn, weten we nu met zekerheid. In Handelingen 1:11 wordt dat bevestigd: “Deze Jezus, die van u opgenomen is naar de hemel, zal ook op dezelfde wijze terugkomen als u Hem naar de hemel hebt zien gaan.”
Ook hier dus: Jezus ging naar de hemel, en als de Heere Jezus Christus komt Hij terug.
Dit zien we ook terug binnen één vers in Romeinen 7: “Zo mijn broeders, bent u ook door het lichaam van Christus gedood m.b.t. de wet opdat u aan een Ander zou toebehoren, namelijk aan Hem Die uit de doden opgewekt is, opdat wij vrucht zouden dragen voor God” (vs. 4).
In de voorgaande verzen gaat het over het huwelijk wat automatisch ontbonden is als één van beide echtgenoten sterft. En dat is gebeurd, op de schedelplaats, en daarmee was de vrouw (dit zijn de Joden) vrij om met Die Ander, Die uit de doden opstond, te trouwen.

Huwelijk
Het verbond tussen de Heere God en Zijn volk Israël was een huwelijksverbond. Door onenigheid tussen de twaalf stammen onderling werd het volk opgedeeld in twee delen: Juda en Benjamin. Deze twee vormen dan het Joodse volk, met als hoofdstad Jeruzalem, en de resterende tien stammen vormen Israël, met als hoofdstad Samaria.
Op een gegeven moment heeft de Heere God aan de tien stammen een scheidbrief gegeven, volgens Jesaja 50:1 en Jeremia 3:8. De Joden kregen geen scheidbrief, maar ook dit huwelijk hield op te bestaan en wel door het sterven van de Heer (de Man) op Golgotha.
Maar… het huwelijk gaat worden hersteld; het draait uit op hertrouwen, volgens Hosea 2, vers 18: “Ik zal u tot bruid nemen: ja, Ik zal u tot bruid nemen in gerechtigheid en in recht, in goedertierenheid en in barmhartigheid. In trouw zal Ik u voor Mij als bruid nemen: en u zult de Heere kennen.”
Lees ook vooral de voorgaande hoofdstukken van Hosea, betreffende de deplorabele staat van het volk Israël: Eerst geen-ontferming en niet-Mijn-volk.
In Hosea 2, vers 2 lezen we: “Want zij is Mijn vrouw niet en Ik ben haar man niet.” En vers 3 zegt: “Ook over haar kinderen zal Ik Mij niet ontfermen, omdat ze kinderen van de hoererijen zijn.”
Zo is het gegaan, maar er zijn – gelukkig – grote veranderingen geprofeteerd ten aanzien van deze zaken in Hosea 2:13- 22, waar we lezen dat de Heere God Zich wel weer met grote ijver en liefde over hen gaat ontfermen.
En nadat het huwelijk opnieuw gesloten is, komt er iets nieuws tot stand wat nog veel mooier is dan de eerste huwelijksperiode.
In het nieuwe verbond dat met het gehele volk (d.i. ‘met het huis van Israël en met het huis van Juda’- Jer. 31:31) gesloten zal worden, zal HEERE hun God de wet in hun harten schrijven, volgens Jeremia 31, vers 33: “Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven en zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn.”
Zo mogen we concluderen dat het nieuwe verbond beter is in veel opzichten dan het oude en dat klopt ook met wat er geschreven is in Hebreeën 7:19 en 22.
En als het om de wet gaat, lezen we in Hebreeën 10, vers 9: “Daarna sprak Hij: Zie Ik kom om Uw wil te doen, o God. Hij neemt het eerste weg om het tweede daarvoor in de plaats te stellen.”

Land
Dan zal de Heere God ook Zijn land Israël meer goed doen in vergelijking met vroeger. Het beloofde land was een land ‘overvloeiende van melk en honing’, volgens Exodus 3:8. Dat liegt er niet om. Als een land overvloeit van melk wil dat zeggen dat er volop gras voor het vee is en als het overvloeit van honing dan staat het vol met planten en bloemen. Kan niet beter, denken we dan.
Maar uit de tekst uit Ezechiël 36:11 blijkt dat het nog beter kan: “Ik zal mens en dier op u talrijk maken, zij zullen talrijk worden en vruchtbaar zijn. Ik zal u doen bewonen als in uw vroegere tijden, ja, Ik zal u meer goeddoen dan in uw begin. Dan zult u weten dat ik de Heere ben.”

Jeruzalem
En er komt een nieuw Jeruzalem; beter dan het eerste. De eeuwenoude stad die eerst ‘Jebus’ heette (d.i. platgetreden paden) volgens Jozua 18:28, heet de laatste eeuwen Jeruzalem en dat betekent: verblijfplaats van vrede. 
Maar om deze ‘verblijfplaats van vrede’ zijn al wel 29 veldslagen geweest, zo tellen we in God Woord en de geschiedenisboeken. Lees meer over de veldslagen om Jeruzalem in dit artikel: AMEN 126, mei/juni 2016.
En volgens de profetie in Zacharia 12:2 en 3 gaat er nog een definitieve veldslag komen als de Heere God Zelf de volken rondom Jeruzalem verzamelt, en zo zal deze stad worden als een steen die moeilijk te tillen is voor al de volken.
Jeruzalem is al jaren een twistpunt en een steen des aanstoots en dat kan natuurlijk ook niet anders, omdat het de hoofdstad van Gods eigen land is, want het land Israël is geen eigendom van de Joden of van Israël, maar van de HEERE God Zelf zo lezen we in Leviticus 25:23.
Jeruzalem is nu al een zwaar geschonden stad, met resten van oude bouwwerken en muren en een stukje (klaag)muur van de oude tempel.
En bij de belegering door alle heidenvolken, waarvan God Zelf de initiator en regisseur is, gaat dat volgens Zacharia 14:2 nog veel erger worden: “De stad zal ingenomen worden en de huizen geplunderd en de vrouwen verkracht.”
Maar dan grijpt de Heere God in en brengt een radicale ommekeer in het lot van stad en volk.
Zacharia 12, vers 8: “Op die dag zal de HEERE de inwoners van Jeruzalem beschermen.”
De stad zal bevrijd worden van de vijand en herbouwd, volgens o.a. Jesaja 44:26 en Zach. 1:16.
Jeruzalem zal de hoofdstad van de wereld zijn, zoals ook blijkt uit Jesaja 2, vers 3: “Want uit Sion zal de wet uitgaan, en het woord van de HEERE uit Jeruzalem.”

Het Nieuwe Jeruzalem
En dat is nog niet alles, want uiteindelijk komt er een splinternieuw Jeruzalem, dat uit de hemel neerdaalt op de plaats van de oude stad.
Het gaat hier om de stad met fundamenten waar Abraham al van geweten heeft, volgens Hebreeën 11:10. In Openbaring 21:10-27 wordt die prachtige stad, waarvan God de Bouwer en Ontwerper is, volgens Hebreeën 11:10, beschreven.
Dit enorme bouwwerk is hoog boven de aarde ontworpen en gebouwd, en daalt in de toekomst neer op de aarde. Dit is een gigantische gebeurtenis waarbij de mens verbijsterd zal staan. Zoiets is nimmer vertoond, maar het staat in de Bijbel, dus gaat het echt gebeuren. De omschrijving is fabuleus, want er wordt veel gebruik gemaakt van edelgesteente en goud.
En de afmetingen zijn enorm. De Bijbel spreekt over 12.000 stadiën voor lengte, breedte en hoogte. Of we hierbij moeten denken aan de vorm van een piramide of een kubus is niet geheel duidelijk, maar in beide gevallen is het onvoorstelbaar groot.
Men denkt dat een ‘stadie’ ongeveer 185 meter is en dan komen we op een hemelse stad die 2200 x 2200 km oppervlakte heeft en ook 2200 km hoog is. Zou voor de Heere iets te wonderlijk zijn?
Zo zien we hier, dat het Nieuwe Jeruzalem, dat het oude gaat vervangen, stukken beter, groter en rijker is!

De oude en de nieuwe schepping
Zou dit Goddelijke principe zelfs voor de hele schepping kunnen gaan gelden? De Bijbel is er glashelder over, en weer kan een mens zich er niets bij voorstellen.
Petrus schrijft in zijn tweede brief: “Maar wij verwachten, overeenkomstig Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waarop gerechtigheid woont” (2 Petr. 3:13).
Ook in Jesaja 65:17 wordt dit al voorzegt: “Want zie, Ik schep een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Aan de vorige zal niet meer gedacht worden, ze zullen niet meer opkomen in het hart.”
En Jesaja 66:22 zegt: “Want zoals de nieuwe hemel en de nieuwe aarde die Ik ga maken, voor Mijn aangezicht zullen blijven staan, spreekt de Heere, zo zullen ook uw nageslacht en uw naam blijven staan. En het zal geschieden dat van nieuwe maan tot nieuwe maan en van sabbat tot sabbat alle vlees zal komen om zich neer te buigen voor Mijn aangezicht, zegt de Heere.”
Dus ook de complete, geschapen werkelijkheid zal worden vernieuwd, met alle gevolgen van dien.
De eerste schepping wordt vervangen door de tweede (en laatste). De nieuwe, betere en mooiere schepping is van een veel hoger niveau.

De oude en de nieuwe mens
Ook de gelovige weet dat hij/zij veranderd is van een oude (de eerste) in een nieuwe (de tweede) mens. In Efeze 4:22 lezen we wat dat in de praktijk betekent: “…dat u, wat betreft de vroegere levenswandel, de oude mens aflegt, die te gronde gaat door de misleidende begeerten, en dat u vernieuwd wordt in de geest van uw denken, en u bekleed met de nieuwe mens, die overeenkomstig het beeld van God geschapen is, in ware rechtvaardigheid en heiligheid.”
Jawel, het gaat hier over mensen zoals u en ik, die van harte in de Heere God geloven. Van nature waren we oude mensen met alle ellende van dien, maar doordat we door de Heere God uitverkoren zijn al van vóór de grondlegging der wereld (Efe. 1), worden we nu bekleed met de nieuwe mens, overeenkomstig het beeld van God.
Onze ‘tweede’ mens is dus eveneens van een hoger niveau, dan de ‘eerste’. Niet meer uit de aarde aards, maar uit de hemel hemels. 

Principe
En zo zien we dit principe voortdurend terug in de Bijbel. De menselijke hogepriester uit de stam van Levi, die sterfelijk was, wordt vervangen door de Priester naar de ordening van Melchizedek: Jezus Christus Die Priester is tot in eeuwigheid, volgens Hebreeën 7:21.
We kennen de eerste tabernakel, die in de woestijn gebouwd werd o.l.v. Mozes, maar in Hebreeën 8:2 wordt gesproken over een ware tabernakel die de Heere heeft opgericht en niet een mens.
Het eerste verbond met het volk Israël was een prachtig verbond met wetten en inzettingen die een mens niet kan bedenken, maar in Hebreeën 8:6 wordt gesproken over een beter verbond dat in betere beloften is vastgelegd.
En ook het land Israël, dat onder Salomo een gouden tijd beleefde, zal in de toekomst een veel grotere plaats in nemen op de aarde en ook vele malen groter zijn wat betreft oppervlakte en aantal inwoners. Het is nu haast niet voor te stellen, maar het land Israël gaat zich uitstrekken vanaf de rivier van Egypte tot aan de Eufraat, volgens Genesis 15:18.
Onvoorstelbaar, gezien de huidige spanningen in het Midden-Oosten tussen deze volkeren, maar zou voor de Heere iets te wonderlijk zijn? Zeker weten van niet.

Conclusie
Het eerste heeft te maken met het begin van Gods scheppingswerk. Het tweede is het vervolg ervan. Daar tussenin staat het Kruis als symbool van Gods verlossingswerk: de dood en opstanding van de Heere Jezus Christus.
Het eerste (of: oude) gaat voorbij, het tweede (of: nieuwe) is blijvend. Zo heeft God het bedacht en zo wordt het ook uitgevoerd, getuige ook de slotwoorden van de Bijbel in Openbaring 21:3 en 4: “En ik hoorde een luide stem uit de hemel zeggen: Zie, de tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen zijn en hun God zijn. En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan.”