De mens
Zonder water kan de mens niet bestaan. Zonder water kan de natuur niet bestaan en zonder water was ook de aarde niet zoals ze nu is. Een mens wordt geboren nadat het water (bedoeld worden de vliezen) is gebroken. Het pasgeboren mensje bestaat vervolgens voor 97 % uit water. Een volwassene bestaat nog voor 75 % uit water en als we ouder worden drogen we een beetje uit want dan bestaan we nog maar voor 65 % uit water. (Foto: Waterdrop-Ineke Huizing via Pixabay). Deze mens drinkt water en wast zich met water. De spijsvertering is zonder water onmogelijk en we kunnen ons lichaam uitsluitend op een redelijk constante temperatuur houden van 370 C door de aanwezigheid en de werking van water. Of we nou bibberen van de kou of zitten te zweten in een gloeiend hete sauna, onze lichaamstemperatuur zit altijd op ongeveer 36 tot 37 graden Celsius. Door het verdampen van lichaamsvocht (zweten) op onze huid koelt ons lichaam af; we moeten dan meer dan gemiddeld drinken.
Als we het langere tijd koud hebben, zullen we meer dan normale hoeveelheden water lozen; ons lichaam heeft dan minder behoefte aan water.

Regen
De natuur om ons heen leeft en groeit en bloeit alleen bij de gratie van water.
Een tarwekorrel kan tientallen jaren droog opgeslagen liggen, maar zodra er water aan wordt toegevoegd dan ontspruit het nieuwe leven. Dat broodnodige water voor alles en iedereen komt zomaar gratis uit de lucht vallen. Dat is echter niet altijd het geval geweest. In de periode van Adam tot de grote watervloed van Genesis 7 (een periode van 1656 jaar) regende het nooit, maar werd volgens de Bijbel de aarde bevochtigd door de dauw (Gen. 2:5). Na de vloed kon het normaal gaan regenen net zoals we dat nu gewend zijn. Er zijn echter plaatsen op aarde waar het praktisch nooit regent; die gebieden worden dan ook zeer dorre woestijnen. Sommige kleine kevertjes die daar toch nog leven, weten op allerlei slimme manieren de dauwdruppeltjes uit de lucht op te vangen zodat ze toch verder kunnen leven. 

De aarde
Deze aarde dankt haar bestaan aan water. Als de mens 'leven' wil ontdekken op andere planeten, zoekt men daarom ook in eerste instantie altijd naar water. Als dát er niet is, hoeft men verder niet te zoeken.
Alle klimaten in de verschillende seizoenen en temperaturen op aarde worden uitsluitend bepaald door de nabijheid van zeeën oftewel water. Het is hier in Nederland aan de westkust van Europa 's winters zo zacht door de (betrekkelijk hoge) temperatuur van het zeewater. Komen we verder landinwaarts; in Polen en Rusland, dan worden de winters kouder en de zomers heter door de afwezigheid van de stabiliserende werking van (zee)water.
De totale watervoorraad op aarde wordt berekend op 1.317.973.338 km3, waarvan 5.019.210 km3 waterdamp (boven de aarde dus) en 8.335.800 km3 onder (= in) de aarde. Het overblijvende deel bestaat uit oceanen, zeeën, meren, rivieren en ijs. Van de oppervlakte van de aarde is 72 % water.

Watermoleculen
De Niagara-watervallen zijn zeer imposant. Er komen hier kolossale massa's water naar beneden; hierbij komt een enorme hoeveelheid energie vrij. Wat er echter in één waterdruppel zit, is nog veel imposanter.
Eén watermolecuul bestaat uit twee atomen waterstof en één atoom zuurstof; in de chemie wordt water aangeduid met H²O. Deze atomen bestaan weer uit een kern met daaromheen draaiende elektronen. Deze kleine deeltjes vormen eigenlijk weer een miniatuur zonnestelsel op zichzelf die zich aan de zelfde natuurwetten houdt van afstoten en aantrekken als zon, maan en de andere planeten van het grote zonnestelsel.
Als we water chemisch ontleden, krijgen we twee onzichtbare gassen. Doen we die twee gassen weer bij elkaar (knalgas) en houden we daar een vlammetje bij, dan ontstaat er een grote knal en wat we overhouden is ... water! Eén waterdruppel bevat zoveel moleculen dat ongeveer alle zes miljard mensen op aarde 70.000 jaar zouden moeten tellen om te weten hoeveel precies.

Wat zegt de Bijbel over water?
Het Hebreeuwse woord voor water is: mayim en komt een kleine zeshonderd keer voor in het Oude Testament; we kennen het woord ook vanuit het Jiddisch als majem. In het Grieks is het: hudor; het komt in het Nieuwe Testament zevenenzeventig keer voor.
Net als in de natuur om ons heen speelt water in de Bijbel een belangrijke rol. Het begint al in de eerste verzen van het boek Genesis waar we lezen dat de Geest van God zweefde (of broedde) over de wateren. Vervolgens liet God de watermassa uit elkaar gaan en in zeeën samenstromen zodat er land ontstond.
Kennelijk was er ook een zeer grote hoeveelheid water boven de aarde, want als later de zondvloed (Gen. 7:11) begint, staat er niet dat het 'regende' op de manier zoals wij dat kennen, maar er staat: dat de sluizen des hemels en alle kolken der grote waterdiepte (Statenvertaling: afgrond) open gingen, en een slagregen was op de aarde veertig dagen en veertig nachten.

Water des levens
Als de Heere Jezus in Johannes 4:14 tegen de Samaritaanse vrouw zegt dat ze het water moet drinken dat Hij beschikbaar heeft, dan snapt ze niet onmiddellijk wat Hij precies bedoelt.
De Heere Jezus bedoelt geestelijk water dat na inname eeuwig leven geeft aan degene die daarvan gedronken heeft. Uiteindelijk zal dit een fontein worden van (geestelijk) water zodat ook anderen kunnen meedrinken. Hieruit blijkt dat water ook in geestelijke betekenis fundamenteel belangrijk is. 
Toen het volk Israël uit Egypte vertrokken was en doolde in de hitte van de woestijn kregen ze dorst en niet zo'n klein beetje ook, denk ik. Mozes kreeg van God de opdracht om met zijn herdersstaf op een rots te slaan en zie het wonder gebeurde; een enorme stroom water kwam vrij om dit kolossale volk van zeshonderdduizend mensen, plus de nodige meelopers uit Egypte, van drinken te voorzien (Exodus 17:6). Later haalt Paulus deze gebeurtenis aan in 1 Korinthe 10:4 en verklaart dan dat dit gewone H2O eigenlijk geestelijk water was, want hij zegt: "Zij dronken uit de geestelijke Steenrots Die volgde, en die Steenrots was de Christus" (Statenvertaling). Deze dingen zijn toen gebeurd als voorbeeld voor ons.
We zien hier dus dat feitelijke gebeurtenissen uit het Oude Testament nu geestelijk kunnen worden uitgelegd en toegepast. Net als dat echte water dat toen een heel volk redde van een gewisse dood in een verzengende woestijn, redt nu het 'levendmakende water' van de Heere Jezus Christus ons van net zo'n onvermijdelijke dood. We mogen met volle teugen drinken van alles wat God ons aanbied in Zijn onmetelijke liefde; dan krijgt het leven op aarde pas echt een doel.
Het is goed om nog even te denken aan de tarwekorrel die jarenlang 'droog' kan worden opgeslagen, maar alleen als er vocht (= water) bij komt dan ontkiemt het splinternieuwe leven!
Zo kan het ook met de mens gaan. Jarenlang zonder water, zonder doel, zonder God en zonder perspectief, maar zodra hij of zij gedronken heeft van het levende water van de opgestane Heer, Christus Jezus, ontkiemt het nieuwe leven en krijgt ons bestaan hier pas echt betekenis.
Pas dan kunnen we God de eer en het respect geven dat Hem toekomt. Dat wil God ook zo graag; Hij heeft de wereld en de mens geschapen om van die mens te genieten. De mens is geschapen met maar één doel en dat is: God dienen in alles (zie Hebr. 9:13 en 14 en 1 Thess. 1:9). Het is de moeite waard om het hele hoofdstuk van Johannes 4 eens goed te lezen en te bestuderen om er lering uit te trekken.

Levendmakend water
In Gods Woord worden veel prachtige voorbeelden genoemd met betrekking tot water, zoals bijvoorbeeld in Jeremia 17:7 en 8, waar staat: "Gezegend daarentegen is de man die op de HEERE vertrouwt, en wiens vertrouwen de HEERE is; want hij zal zijn als een boom die aan het water geplant is, en zijn wortelen uitschiet aan een rivier, en gevoelt het niet wanneer er een hitte komt, maar zijn loof blijft groen; en in een jaar van droogte zorgt hij niet en houdt niet op van vrucht te dragen" (Statenvertaling).
Dit is dus een sprekend voorbeeld van een mens die gedronken heeft van het levende water van Christus Jezus. Deze gelovige wordt als het ware (door God) verplant naar een rivieroever. Deze rivier is natuurlijk de onuitputtelijke Bron van leven, God Zelf. Vanaf dan zijn de zorgen voor water voorbij, er is een nooit uitdrogende overvloed. Die gelovige slaat vervolgens onder de grond zijn wortels uit naar het levende stromende frisse water om geestelijk in leven te blijven.
Komt er hitte? De boom voelt het niet eens. Komt er een jaar van droogte? De boom houdt niet op vrucht te dragen. 
En er komt hitte. Maakt u zich als gelovige niet ongerust. U zult in uw leven als gelovige zeer zeker in moeilijke omstandigheden terecht komen, maar 'we' zijn verbonden met 'de Levende' en al komt er een jaar van droogte, wij hoeven niet bezorgd te zijn, want God Zelf zorgt voor ons geestelijk levensonderhoud.
Dit is een grote belofte en een heerlijke zekerheid; zeer de moeite waard om ons aan toe te vertrouwen. Maar we moeten wel onze wortels zelf uitslaan naar het levende water, want alleen daar komen de levenssappen vandaan. Dat is dan een hele zorg minder; nu kan een opnieuw geboren mens zich bezig gaan houden met het doel waartoe hij geroepen is: God dienen in alles.

De kringloop van het water
Als de zon de aarde en het water verwarmt met haar stralen, gaat water verdampen. De vloeibare vorm van water verandert in - vaak onzichtbare - waterdamp en die damp stijgt vervolgens op en vormt uiteindelijk wolken.
Onder bepaalde meteorologische omstandigheden laten die wolken hun kostbare lading vallen; bijvoorbeeld in de vorm van regen. Deze regen bevochtigt de aarde waardoor de aarde vruchtbaar wordt en de gewassen kunnen groeien tot voedsel voor de mens en tot eer van hun Schepper.
Ook deze dingen zijn al eeuwen bekend en staan beschreven in de Bijbel, onder meer in Job 36:27 en 28: "Want Hij trekt de waterdruppels omhoog, die na Zijn damp regen uitgieten. Zij laten de wolken stromen, zij druipen overvloedig op de mensen neer".
Planten, dieren en mensen hebben dagelijks een grote hoeveelheid water nodig. Een volgroeide wilg kan op één dag wel 2250 liter water aan de aardbodem onttrekken; een indrukwekkende hoeveelheid! Van alle oppervlaktewater op aarde is slechts 0,3% (!) geschikt als drinkwater.
Meer dan driekwart van de mensheid beschikt niet over schoon drinkwater. Toch spoelen wij hier in West Europa er gewoon onze WC mee door, met kostbaar begerenswaardig drinkwater!
Water heeft de hoogste soortelijke warmte van alle stoffen. Als dat niet zo was dan zag het er slecht uit voor de mensheid.
Een algemene wet die voor het heelal geldt, is dat alle stoffen bij kouder worden inkrimpen en bij verwarmen uitzetten, met één uitzondering: water. Zakt de temperatuur onder de 4 graden Celsius dan zet water weer uit, zodat het koudste water (of ijs) altijd boven blijft drijven. Het warmere water zakt dus naar onderen zodat alles wat onder water leeft, zoals vissen en planten, in leven blijft.
Water geleidt warmte heel slecht (ijs en stoom ook). Dat klopt met wat er in Psalm 147:16a staat: "Hij geeft sneeuw als wol ...". Ook hier weer een duidelijk en doordacht doel: de onderliggende planten worden beschermd tegen de snerpende vrieskou.

Water ... een unieke stof in Gods unieke schepping!

Dank U wel Heer.

Geraadpleegde literatuur:
Water is een kosmische zaak, John Grander
Vademecum van de planeet aarde, Time-life Books B.V.