Toen de Here Jezus op aarde was, wandelde Hij op de weg der nederigheid en dienstbaarheid als de Knecht der knechten, hoewel Hij de Overste van de koningen der aarde is.
Geen wonder dat Zijn volgelingen, hoewel zij koningskinderen zijn, ook deelhebben aan die vernedering en verwerping. Het is de wereld op z’n kop. Daarom zijn de eersten de laatsten en andersom. Zie hoe de kinderen van de boze heer en meester zijn, hoe hoog zij te paard gezeten zijn en zichzelf verhogen. Haman verkeert onder de notabele rechters, terwijl Mordechai bij de poort zit. David zwerft in de woestijn rond, terwijl Saul hoogmoedig regeert. Elia zit klagend in een spelonk, terwijl Izebel opschept in haar paleis.
Echter, wie zou de plaats van trotse rebellen willen innemen? Sterker: wie is niet jaloers op de verworpen heiligen? Als het wiel gaat draaien komt het bovenste onder en het onderste boven! Daarom: wees geduldig, in de toekomst zal recht worden wat nu nog krom is.

Laten wij ons niet vergissen door onze vleselijke genoegens te prevaleren boven ons geestelijk welzijn. Genade regeert en maakt leden van het Lichaam tot instrumenten der gerechtigheid. De Heilige Geest houdt van orde en gehoorzaamheid aan de grote Koning. Laten wij deze Goddelijke instelling niet verstoren, maar bidden om genade, dat we ons volledig aan Hem onderwerpen. We zijn niet geroepen een hoge plaats te hebben in deze wereld, maar te voet te gaan als slaven van de Allerhoogste, tot eer en glorie van God, onze Vader!