De gebeurtenis beschreven in 1 Koningen 10:1-13 wordt aangehaald door de Heere Jezus in Mattheüs 12:38-42. De naam Salomo betekent: vreedzaam, en gedurende zijn regeerperiode was er ook vrede rondom en dat was vóór en na hem niet het geval.
Het begint met een volstrekt overbodige vraag van Schriftgeleerden en Farizeeën: “Meester wij zouden van U een teken willen zien.”
Hier komt een niet mis te verstaan antwoord op en we lezen het in de verzen 29-32: “Een verdorven en overspelig geslacht verlangt een teken, maar het zal geen ander teken gegeven worden dan dat van Jona de profeet.” En dan in vers 42: “En de koningin van het Zuiden zal opstaan in het oordeel samen met dit geslacht en het veroordelen, want zij is gekomen van de einden van de aarde om de wijsheid van Salomo te horen: en zie, meer dan Salomo is hier.”
Het gaat over de algemene opstanding op de jongste dag als het dodenrijk (Hebr. sheol) open gaat en alle doden zullen opstaan i.v.m. het oordeel.
Dan zal, volgens de uitspraak van de Heere Jezus, de (heidense) koningin van Sjeba ook opstaan en het huidige geslacht der Joden, inclusief Wetgeleerden en Farizeeën, veroordelen. Ik denk dat de Wetgeleerden en Farizeeërs dit tandenknarsend hebben aangehoord. Een heiden die mensen van het volk van Israël veroordeelt? Absoluut onacceptabel.

Salomo
Het waren schitterende tijden, toen Salomo aan het bewind was. De oorspronkelijke gebeurtenis wordt beschreven in 1 Koningen 3:5-15 waar we lezen dat de Heere God ‘s nachts in een droom aan koning Salomo verschijnt en God zegt: “Vraag wat Ik u geven zal.”
En dan komt het oprechte antwoord van de mens Salomo aan de Heere God, zoals beschreven in vers 9: “Geef dan Uw dienaar een opmerkzaam hart, om recht te kunnen spreken over Uw volk, om met inzicht onderscheid te kunnen maken tussen goed en kwaad, want wie zou over dit machtige volk van U kunnen rechtspreken?”
En juist omdat Salomo dit vraagt en geen aardse rijkdommen, krijgt hij van de Heere God een wijs en verstandig hart “… zodat uws gelijke er vóór u niet geweest is, en uws gelijke na u niet zal opstaan. En zelfs dat waar u niet om gevraagd hebt, geef Ik u: zowel rijkdom als eer, zodat niemand onder de koningen uws gelijke zal zijn, al uw dagen.”
Daarna volgt er ook nog het vooruitzicht op een lang leven, maar daar is een voorwaarde aan verbonden volgens vers 14: “En als u in Mijn wegen gaat door Mijn verordeningen en Mijn geboden in acht te nemen, zoals uw vader David gewandeld heeft, dan zal Ik uw dagen verlengen.”
Uiteindelijk regeerde Salomo veertig jaar en heeft hij veel onderzocht en geschreven. Salomo sprak 3000 spreuken en componeerde 1005 liederen.

Méér dan Salomo is hier
Er wordt dus door de Heere Jezus Zelf een vergelijking gemaakt tussen koning Salomo, die bezocht werd door iemand van zeer ver, en Jezus van Nazareth, Die nota bene tussen de Joden in woonde, werkte en sprak.
In deze vergelijking klinkt een scherp oordeel met betrekking tot de Joden en ze waren vast niet erg blij met dit antwoord. Deze vergelijking kon natuurlijk volgens hen op geen enkele manier kloppen. En dan in het oordeel veroordeeld worden door die onbesneden heidenen uit Nineve? Ze moeten wel razend zijn geweest in hun hart.
Een voortreffelijke koning als Salomo vergelijken met iemand als Jezus van Nazareth. Hij was toch, meende men, die Zoon van die simpele timmerman Jozef, de zoon van Heli, enz. ? (Luk. 3:23). De uitspraak van de Heere Jezus: “… en meer dan Salomo is hier …” zal ook wel niet in goede aarde gevallen zijn.

Het gebed van Salomo
Bij de inwijding van de tempel spreekt Salomo een lang en ontroerend gebed uit waarin hij vraagt om gehoord te worden door de Heere God als er problemen zijn. Het is zeer de moeite waard om dit gebed te lezen in 1 Koningen 8:12-53.
Opvallend is dat hij al voorziet dat er mensen op bezoek gaan komen, volgens vers 41: “Zelfs ook wat de vreemdeling betreft, die niet tot Uw volk Israël behoort, maar uit een ver land komt omwille van Uw Naam, want zij zullen horen van Uw grote Naam, van Uw sterke hand en van Uw uitgestrekte arm – wanneer hij komt en naar dit huis zijn gebed richt, luistert U dan in de hemel, Uw vaste woonplaats, en doe overeenkomstig alles wat de vreemdeling tot U roepen zal … (etc.)”
Zijn bijzondere kwaliteiten als gevolg van Gods zegeningen werden meer en meer bekend in de landen eromheen en we lezen in 1 Koningen 34: “En uit alle volken kwamen er om naar de wijsheid van Salomo te luisteren, van alle koningen van de aarde die van zijn wijsheid gehoord hadden.”
Als gevolg hiervan zal het wel druk geweest zijn aan het hof met de ontvangst van al die koninklijke gasten en hun uitgebreide gevolg.

De koningin van Sjeba 
Het zal ongeveer op de helft van de 40-jarige regeerperiode van Salomo geweest zijn als de koningin van Sjeba bij Salomo in Jeruzalem op bezoek komt. Toch merkwaardig dat van al die koningen die Salomo bezochten net deze ene koningin wordt beschreven en dat haar naam niet wordt genoemd.
Als je daarover gaat nadenken en andere bijzondere mensen de revue laat passeren die ook in de Bijbel worden beschreven, dan valt op dat dat niet altijd zo is.
Hagar, de slavin van Sara, is iemand aan de onderkant van de samenleving en haar naam wordt wel genoemd. En ook bij de arme Lazarus en de rijke man wordt de underdog wel bij name genoemd, maar de rijke man niet. En de weggelopen slaaf van Filemon blijkt een naam te hebben: Onesimus, en zelfs de ongelukkige Mefiboset, die verlamd was aan beide voeten, wordt uitvoerig genoemd.
Maar deze koningin dus niet. De reden hiervoor is, lijkt me, dat zij hier vergeleken wordt met de Joden die Jezus niet erkenden en zij uit Ethiopië erkende Salomo wel. Het lijkt me trouwens een enorme onderneming om in die tijd helemaal uit Ethiopië naar Jeruzalem te reizen, want dat is maar liefst 3800 kilometer, volgens de internationale routeplanner. Hemelsbreed 2000 kilometer, maar over de weg bijna twee keer zo lang.
Dat zal wel vele maanden geduurd hebben met haar “… zeer grote gevolg met kamelen, beladen met specerijen, met zeer veel goud en edelstenen” (1 Kon. 10:2).
We lezen in 1 Koningen 10:1 dat ze “… het gerucht over Salomo in verband met de Naam van de HEERE hoorde.” Het gaat dus niet in eerste instantie om de perfectie van de complete hofhouding en de wijsheid van Salomo, maar om ‘Salomo in verband met de Naam van de HEERE’.
Opmerkelijk dat hier: ’de Naam van de HEERE’ staat, in het Hebreeuws JHWH, oftewel de echte Naam van de Heere God, de ‘Ik ben’. Zo wil Hij genoemd worden, want zo is Zijn Naam, volgens Exodus 3:15 “Dit is voor eeuwig Mijn Naam.” En van die Naam en reputatie, daarvan heeft de koningin van Sjeba dus al gehoord: opmerkelijk.

De aankomst van de koningin ten paleize van koning Salomo
Dat moet een enorme gebeurtenis geweest zijn met veel pracht en praal. De componist Georg Friedrich Händel heeft een muziekstuk gecomponeerd over de regeerperiode van Salomo. Hij was een hele bijzondere componist die bij praktisch alle gebeurtenissen in de Bijbel bijpassende muziek heeft geschreven.
En in dat stuk over Salomo komt de passage voor van: “De aankomst van de koningin van Sjeba.”
Een prachtig muziekstuk dat een heerlijke sfeer ademt van grootsheid en blijdschap. Het is vlotte, sprankelende muziek, uitgevoerd met een groot symfonieorkest met veel strijkers.
Als deze muziek klinkt, zie je de enorme stoet met mooie wagens met de koningin en haar enorme gevolg aan je voorbij trekken en Salomo op zijn paasbest als hoofd van het ontvangstcomité. Prachtige muziek die de sfeer mijns inziens goed weergeeft. Of er ooit een film van gemaakt is, weet ik niet.

De hofhouding in Jeruzalem
Dat moet wel heel bijzonder zijn geweest als we de beschrijving lezen (1 Kon. 10:5-6). De koningin van Sjeba was als hoogste van haar land ook vast wel wat gewend, maar wat ze nu te zien krijgt, slaat alles en haar ontboezeming is dan ook: “… de helft is mij niet verteld.”
En de manier waarop ze zich hierover uitspreekt is opmerkelijk: “Geloofd zij de HEERE, uw God, Die behagen in u heeft gehad, door u op de troon van Israël te zetten! Omdat de HEERE Israël voor eeuwig liefheeft, daarom heeft Hij u tot koning aangesteld, om recht en gerechtigheid te doen.”
Ze slaat hiermee precies de spijker op de kop. Ik proef in deze woorden van respect dat deze koningin, die van zo ver kwam met zulke enorme kado’s, toch rijker weer naar huis ging dan dat ze kwam: “Geloofd zij de HEERE, uw God.”
Lees maar eens in vers 10 wat ze alleen al aan goud meenam voor Salomo: 120 talenten goud, dat is 3600 kilo, en dat had ook toen ook al een gigantische waarde. Daarbij zeer veel specerijen en edelstenen; zoiets is nadien nooit meer gebeurd.
En ondanks die enorme rijkdom die ze meebracht, vond ze bij Salomo iets wat ze vóór die tijd niet kende. Vers 9: “Geloofd zij de HEERE, uw God, Die behagen in u heeft gehad, door u op de troon van Israël te zetten.” Die God, de HEERE, moet je dus geloven.

Maar wat kreeg ze mee naar huis?
Het is de moeite waard om in het laatste vers (13) te lezen wat ze allemaal van Salomo mee naar huis kreeg. We lezen: “Koning Salomo gaf de koningin van Sjeba overeenkomstig al haar wensen, alles waar ze om vroeg, meer dan wat Salomo haar al gegeven had, overeenkomstig het vermogen van de koning.” Ze kreeg dus het standaardpakket van Salomo mee, wat hij waarschijnlijk aan iedere vorst die op bezoek kwam meegaf, plus nog alles waar ze om vroeg en alle antwoorden die ze op haar vragen kreeg (vs. 3).
Ze kreeg de ‘basisgeschenken’ wat overeen kwam met de rijke staat van Salomo en wat je dus van hem kon verwachten, plus nog alles waar ze om vroeg! En als we nu weer even denken aan Mattheüs 12:38-42 en we vergelijken Salomo met de Heere Jezus, dan weten we dat je altijd rijker wordt als je naar Christus gaat. Je kunt Hem niets aanbieden waar Hij iets aan heeft; het is voldoende in Hem te geloven, aanvaarden, eren en danken voor wat Híj geeft. Dat resulteert in blijdschap, rust en vrede; een vrede die alle (menselijke) verstand te boven gaat. Dan ben je een stuk rijker dan voorheen!

Zo ook bij de HEERE God
Als we het Oude Testament bestuderen, lezen we dat bij de Heere God ook rust, liefde, vergeving en genade en verzoening te vinden en te krijgen is. Gods basispakket en wat je dus van Hem kunt verwachten, wordt in het Oude Testament uitvoerig beschreven. Het is voor iedereen gratis beschikbaar! Een paar voorbeelden:

Genade - Genesis 6:8: “Maar Noach vond genade in Gods ogen.”
En ook Lot kreeg genade. Gen.19:19:’ zie toch, Uw dienaar heeft genade gevonden in Uw ogen . . .’.
Genesis 39:21 “Maar de Heere was met Jozef, Hij bewees hem goedertierenheid: Hij gaf hem genade in de ogen van het hoofd van de gevangenis’.

Rust - Jozua 21:44 “En de Heere gaf hun rondom rust, overeenkomstig alles wat Hij aan hun vaderen gezworen had.”
Jozua 23:1 “nadat de Heere Israël rust gegeven had van alle vijanden aan alle kanten.”
1 Kron. 23:25 “Want David had gezegd; de Heere de God van Israël heeft Zijn volk rust gegeven en Hij zal in Jeruzalem wonen tot in eeuwigheid.”
Jeremia 31:2 “Het volk dat aan het zwaard ontkomen was, heeft genade gevonden in de woestijn. Toen Ik op weg ging om hem, Israël tot rust te brengen.”

Liefde - Hosea 11:1 “Toen Israël een kind was had Ik hem lief en uit Egypte heb Ik Mijn zoon geroepen.”
Jesaja 63:8-9 “Door Zijn liefde en door Zijn Genade heeft Hij hen bevrijd, Hij hief
hen op en droeg hen al de dagen van weleer.”

Vergeving - Psalm 85:3 “De ongerechtigheden van Uw volk hebt U weggenomen.”
Psalm 86:5 “U Heere bent immers goed, mild om te vergeven en rijk aan goedertierenheid voor allen die U aanroepen.”
Psalm 99:8 “Heere onze God, U hebt hen verhoord, U bent voor hen een vergevend God geweest.”
Psalm 103:3 “Die al uw ongerechtigheden vergeeft, Die al uw ziekten geneest. Die uw leven verlost van het verderf, Die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheid’.

Verzoening - Psalm 65:4 “Ongerechtigheden hadden de overhand op mij, maar onze overtredingen verzoent U’.
Psalm 78:38 “Maar Hij was barmhartig en verzoende de ongerechtigheid.”

Dit was een kleine samenvatting van het basispakket, schitterend en niet te versmaden!
Genade, rust, liefde, vergeving, verzoening, allemaal in ruime mate gratis voorhanden.

Een toegift voor ons, ook gratis beschikbaar
Het wordt pas in de laatste zeven brieven van Paulus bekend gemaakt. Hieronder een korte samenvatting:
1. Vroeger dood door overtredingen en zonden; nu met Christus levend gemaakt (Efe. 2:5)
2. Vroeger hopen op een opwekking; nu met Christus opgewekt (Efe. 2:6)
3. Vroeger smeken; laat u met God verzoenen; nu een volkomen verzoening (Kol. 1:20)
4. Vroeger vreemdelingen en bijwoners; nu medeburgers der heiligen en huisgenoten van God (Efe. 2:19)
5. Vroeger verschillende groepen; nu één samengevoegd en aaneensluitend gebouw (Efe. 2:22)
6. Vroeger Israël en de volken; nu één samenlichaam in Christus (Efe. 3:6).
7. Vroeger verschillende roepingen; nu mededeelgenoot van de belofte in Christus (Efe. 3:6)
We blijken ook hemelburgers te zijn en worden geacht de dingen te zoeken die boven zijn, waar Christus is (dat was in het Oude Testament nooit aan de orde).

De noodzaak hiertoe
Een schitterend extra pakket van genade en liefde wordt gratis beschikbaar gesteld. Dat was ook dringend nodig, want in het jaar 70 A.D. werd Jeruzalem verwoest en bestond de staat Israël niet meer. Hoe moesten de heidenen nu de God van Israël gaan vinden?
De kamerling die van heel ver kwam om een boekrol te kopen kon daar niet meer terecht. Je als heiden melden bij de priester in de tempel, omdat je ook van harte in de God van Israël geloofde, kon ook niet meer. De edele olijf die beschreven wordt in Romeinen 11:13-32 bestaat niet meer. Het aardse kanaal van Gods zegeningen had opgehouden te bestaan omdat de staat Israël was weggevaagd. Dus kon er ook niet meer op de edele olijf geënt worden (Rom. 11:24). Als de Heere God toen niet een compleet splinternieuw programma van verzoening had geopenbaard aan Paulus en door hem bekend had laten maken, dan hadden wij nu gestaan waar de heidenen toen stonden: “… dat u in die tijd zonder Christus was, vervreemd van het burgerschap van Israël, en vreemdelingen wat betreft de verbonden van de belofte. U had geen hoop en was zonder God in de wereld“ (Efe. 2:12). Dat was de actuele situatie. Schokkend, maar realiteit.

Denk daar eens over na
Efeze 2:11 en 12: “Bedenk daarom dat u die voorheen heidenen was in het vlees en die onbesnedenen genoemd werd door hen die genoemd worden, besnijdenis in het vlees dat met de hand gebeurt, dat u in die tijd zonder Christus was, vervreemd van het burgerschap van Israël en vreemdelingen wat betreft de verbonden van de belofte. U had geen hoop en was zonder God in de wereld.”
Paulus schrijft dit aan de gelovigen rondom een kleine Joodse groep gelovigen in Efeze in Turkije en er zullen natuurlijk ook niet-Joodse gelovigen bijgekomen zijn.
Daniël ontdekte in de boekrol van Jeremia dat de tijd in Babel om was en onder Ezra en Nehemia werden muur en tempel weer herbouwd, maar het werd nooit meer wat het was. Deze Joden waren na de 70-jarige ballingschap niet teruggegaan naar Israël, maar hier neergestreken en hier vond Paulus gehoor.

Maar nu …
Efeze 2:13 zegt: “Maar nu in Christus bent u die voorheen veraf was door het bloed van Christus dichtbij gekomen. Want Hij is onze vrede, Die beiden één gemaakt heeft.” Let op dat hier niet staat: door Jezus, maar door Christus, de Gezalfde en Opgestane.
Daar hebben we nu mee van doen en dus hebben we nu geen priesterdienst en besnijdenis meer nodig. Pas in de laatste zeven brieven van Paulus blijkt dat gelovigen die behoren tot het Lichaam van Christus al uitverkoren waren van vóór de grondlegging der wereld. Volstrekt uniek wat we hier lezen in Efeze 1:4 en reden tot grote dankbaarheid. Dit heeft een rijkdom gebracht, die alle bezittingen van Salomo te boven gaat.
Gelukkig hoeft een mens, u en ik, niets te presteren om door de Heere God te worden aanvaard. We mogen deze prachtige extra toegift in dankbaarheid aannemen en Hem er voor bedanken. En ook als dat danken met gebrekkige woorden en gestotter gepaard gaat, is dat geen enkel probleem voor de Heere God. Hij ziet het hart aan, want Hij is een gulle God die bergen genade en liefde beschikbaar heeft voor simpele mensen zoals u en ik. Prijs de Heer.