Het is een feit dat (de Verenigde Staten van) Amerika niet expliciet in de Bijbel wordt genoemd. Sommigen rekenen Amerika tot de in de Bijbel genoemde (verre) kustlanden (NBG/HSV) of eilanden (SV), maar daar is veel tegen in te brengen. Als we de profetieën over de eindtijd lezen, komen we toch voornamelijk terecht in het Midden-Oosten en omringende gebieden, waaronder (een deel van) Europa. De Joodse schrijfster Bat Ye´or heeft ooit de term ´Eurabië´ geïntroduceerd. Zij beschrijft in haar gelijknamige boek de transformatie van Europa in Eurabië vanwege de toenemende invloed van moslimlanden. Zij stelt dat de immigratiegolf niet het gevolg is van naïeve politiek, maar een bewuste keuze. Een samenwerkingsverband tussen het (linkse) Europese establishment en Arabische overheden. Zodoende zal het rijk van de eindtijd opdoemen: een soort hersteld Romeins rijk dat zich uitbreidt over (een deel van) Europa en de Arabische wereld. In deze visie zou dan de macht zich in de eindtijd concentreren in ´Eurabië´ en dus niet in Amerika.

Nu zijn er twee mogelijkheden:

1. Amerika blijft de supermacht die het tot nu toe geweest is; de Bijbel zwijgt erover zodat het imperium waarschijnlijk gelieerd zal zijn aan Europa/Eurabië. Dat is nu ook al zo, denk bijvoorbeeld aan de NAVO (Noord-Atlantische Verdrags Organisatie).
2. Amerika zal de status van supermacht verliezen en dientengevolge in de eindtijd geen rol van betekenis meer spelen. Vandaar dat de Bijbel er dus niets over zegt.

Velen gaan voor de eerste mogelijkheid. Immers, Amerika is veruit het machtigste land ter wereld en zal dat -zo redeneert men- ook wel blijven. Men wordt daarbij ook geholpen door het feit dat de opeenvolgende rijken zich in de loop der tijd hebben verplaatst naar het Westen. Het begon allemaal in Babel, vervolgens kwam het Medo-Perzische rijk, daarna ging het meer westelijk naar Griekenland en vervolgens nog westelijker naar Rome.

Amerika 
Amerika is in de twintigste eeuw gaandeweg de leidende wereldmacht geworden. Daarmee is de wereldheerschappij helemaal in het Westen terechtgekomen. De Verenigde Staten werden toonaangevend op het gebied van de populaire cultuur en massamedia (film, muziek, radio) en in snel tempo omgevormd tot een consumptiemaatschappij (lopende bandproductie, opkomst van de auto en het autobezit, kopen of afbetaling, elektrische huishoudelijke apparaten). De dollar is verheven tot standaard voor alle valuta en militair gezien werd Amerika de baas in de wereld. Dit alles heeft ertoe geleid, dat Amerika als een soort ´beloofde land´ werd beschouwd in de loop der tijd. In talloze publicaties is Amerika bejubeld als de laatste exponent van de wereldmacht, die eens in het Oosten begon en nu in het Westen een imposante afsluiting kreeg. The American Dream heeft velen aangetrokken om zich te vestigen in het ´land van de onbegrensde mogelijkheden´.

Crisis
Inmiddels is er veel veranderd en staan die ´onbegrensde mogelijkheden´ stevig onder druk. Net als Europa hebben de VS veel last van ongebreidelde immigratiegolven en op economisch en financieel terrein is het ook niet alles. De schuldenlast is toegenomen tot ongekende hoogte. In mei j.l. werd besloten het schuldenplafond op te trekken tot 31,4 biljoen dollar (= 31,4 met 12 nullen!). Zo wordt de schuldenproblematiek dus te lijf gegaan met het slechtste middel: nog meer schulden maken!
Dit kan alleen nog worden ondersteund door een sterke dollar. De wereld heeft de dollar als wereld(reserve)munt, en daardoor dus de VS, nodig om economisch te kunnen handelen. Maar hoelang duurt dat nog? Als de regering van de VS de tijd niet gebruikt om orde op zaken te stellen, dan kan er een moment komen dat het vertrouwen in de VS en in de dollar verdwijnt. En de crisis die er dan komt, zal alle andere economische crises doen verbleken, zo schreef Time Magazine al op 19 april 2011.

BRICS 
Dit acroniem staat voor vijf landen: Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika (South-Africa). Zij vormen de basis van een samenwerkingsverband dat zichzelf o.a. ziet als tegenhanger van de door het Westen gedomineerde G7-groep (VS, Canada, Frankrijk, Duitsland, Italië, Japan en het VK). De situatie is nu: In de vijf BRICS-landen woont 42% van de wereldbevolking, ze beslaan 30% van het landoppervlak, ze zijn goed voor een kwart van de wereldeconomie en voor een vijfde van de wereldhandel. Maar let op! Eind augustus vond in Zuid-Afrika de 15^e topconferentie van de BRICS-landen plaats. In de aanloop daar naartoe hebben zo’n 40 landen aangegeven zich (op termijn) te willen aansluiten bij de BRICS-groep (Bron: nos.nl).
Naar verluidt hebben 22 landen inmiddels een aanvraag voor lidmaatschap ingediend, waaronder ook een aantal in het Midden-Oosten. Op de top is besloten vijf nieuwe leden officieel toe te laten tot de BRICS-groep, waarvan vier uit het Midden-Oosten: Iran, Saoedi Arabië, Egypte, Verenigde Arabische Emiraten, en daarbij nog Argentinië en Ethiopië. In de slotverklaring is te lezen: “Wij verwelkomen de positieve ontwikkelingen in het Midden-Oosten en de inspanningen van de BRICS-landen om de ontwikkeling, veiligheid en stabiliteit in de regio te ondersteunen” (Bron: www.gov.br). Syrië, Afghanistan, Turkije, Pakistan, Mexico, e.a. tonen interesse. (Bron: VRT.be). 
Op de BRICS-conferentie kwamen diverse onderwerpen aan de orde die verder zullen worden uitgewerkt, zoals de verdere ontwikkeling van de reeds bestaande New Development Bank (NDB), een alternatief voor de Wereldbank, alsmede voor het IMF, dat noodlijdende landen vaak verstikkende leningen verschaft. Al langere tijd wordt nagedacht over de invoering van een eigen (goud gedekte) handelsmunt. Wat Dit zijn uitermate belangrijke ontwikkelingen die, als ze gerealiseerd worden, grote gevolgen zal hebben voor de positie van de VS als leider van ‘het Westen’, de dollar als wereldhandelsmunt, et cetera.
Bijvoorbeeld: Het bbp van de onlangs uitgebreide BRICS in termen van koopkrachtpariteit (PPP) zal 65 biljoen dollar bereiken, of 37,3% van het mondiale bbp, tegenover de G7 met 29,9%. Dit suggereert dat de BRICS-landen een aanzienlijke impact zullen hebben op de wereldeconomie. 

Oekraïne
Opvallend is dat de BRICS-landen en de meeste van de aspirant leden de Westerse betrokkenheid bij de oorlog in Oekraïne niet steunen. Ook doen zij niet mee aan de door het Westen opgelegde sancties tegen Rusland. Eerder in AMEN (Zie AMEN Actueel 163, juli 2022, pag. 15) schreven we al dat Oekraïne een cruciale rol speelt in de machtsverhoudingen tussen West en Oost. De Oekraïne-oorlog is feitelijk een zgn. proxy-oorlog, onderdeel van een schaakspel om de ‘wereldheerschappij’. Kortweg komt het hierop neer: Amerika zal alles doen om Rusland ‘klein’ te houden. In verband met de gevecht om de wereldhegemonie heeft Europa zich gewillig voor het Amerikaanse karretje laten spannen met als gevolg economische en financiële neergang. En ondanks de miljarden kostende oorlog, de wapenleveranties, de sancties, e.d., lijkt de overwinning van het Westen steeds verder weg en zijn de Russen vastbesloten om de in hun ogen Westerse dreiging te bestrijden. De vaak verouderde Westerse wapens zullen de oplossing van dit conflict niet brengen, integendeel, de kans op escalatie wordt alleen maar groter. Het enige wat nog kans van slagen zou kunnen hebben, is: praten, vredesonderhandelingen. Laten we hopen dat men tot bezinning komt, en dat er niet nog meer slachtoffers worden ‘opgeofferd’ aan dit oorlogsgeweld.

Hegemonie
Niet alleen bestrijdt Rusland de bedreiging van hun grondgebied, maar het land speelt via de BRICS-alliantie ook een hoofdrol in de ontmanteling van de Westerse dominantie. Als hun hierboven genoemde plannen slagen, zal dat grote gevolgen hebben voor de status van Amerika als supermacht en voor de Westerse hegemonie als zodanig.
Er leeft niet alleen bij de BRICS-groep, maar ook bij de kandidaat leden, een toenemende weerstand tegen het Amerikaanse c.q. Westerse streven om de touwtjes op het wereldtoneel in handen te houden. In plaats van een unipolaire wereld, waarin één land (lees: Amerika) het voor het zeggen heeft, willen de BRICS-landen streven naar gedeelde machtsverhoudingen. Men wil zich van dat ‘unipolaire juk’ bevrijden en dat zal, als de planen worden verwezenlijkt, een aardverschuiving betekenen als het gaat om de werelddominantie. De Chinese leider Xi Jinping zei na zijn ontmoeting met de Russische leider Poetin in maart j.l.: “Er komt verandering zoals we in gen 100 jaar tijd hebben gezien” (Bron: AD.nl). We leven ook wat dit betreft vandaag in zeer bijzondere tijden! 

Profetisch Woord
Het gevolg zou kunnen zijn dat de tweede van eerder genoemde opties werkelijkheid gaat worden: ‘Amerika zal de status van supermacht verliezen en dientengevolge in de eindtijd geen rol van betekenis meer spelen´.
Inderdaad, we moeten het vooralsnog afwachten. Maar als de voortekenen niet bedriegen, zouden wij wel eens getuige kunnen zijn van wereldomwentelende gebeurtenissen. En dat zou goed passen in het beeld van het profetische Woord van de Bijbel.
Zoals gezegd is daarin de plaats van Amerika als supermacht niet expliciet terug te vinden. Voor velen is de neergang van Amerika als wereldmacht niet of nauwelijks voor te stellen. De geschiedenis van het verleden leert ons echter, dat grote rijken in korte tijd kunnen vallen. Hoewel we altijd een slag om de arm moeten houden met de duiding van profetieën, geeft de Bijbel voldoende aanleiding om te concluderen dat Amerika in de eindtijd niet de overheersende macht zal zijn en dus ook geen grote rol meer zal spelen op politiek, economisch en maatschappelijk terrein.
Naarmate de eindtijd dichterbij komt, zullen de gebeurtenissen versnellen. En in tijden van crises is er niet zoveel voor nodig om de onderlinge verhoudingen en machtscentra danig te veranderen. Zo is het geenszins denkbeeldig dat het economische en financiële centrum van deze wereld zich verplaatst van het Westen naar het Oosten en op termijn naar het Midden-Oosten. Interessant is wat de Saoedische kroonprins onlangs zei: "Ik wil het Midden-Oosten zien aan de top van de wereld eer ik sterf" (kijk hier naar zijn toespraak). Want uiteindelijk moet het toch toe naar de vervulling van het profetisch Woord waarin de nadruk ligt op, ruim gezegd, het Midden-Oosten en omgeving. De wens van bovengenoemde landen in het Midden-Oosten om zich bij de BRICS-groep aan te sluiten is dan ook in dat licht gezien interessant. Vooral dat Turkije (lid van de NAVO) interesse toont, is veelzeggend. Dat land bevindt zich ook qua ligging in een cruciale positie en is voor het Westen van groot strategisch belang. Daarbij heeft Turkije het op één na grootste leger van de NAVO-alliantie. Al jaren rommelt het in de verhouding met de andere NAVO-partners en het zou zomaar kunnen dat Turkije zich op enig moment van het Westen afkeert, aldus bijvoorbeeld de Nederlandse Officierenvereniging (zie hier en hier). 
 
Hoe dan ook, niet New York, noch Tokyo, Londen of Brussel, maar Babel, gelegen in het huidige Irak, wordt in de Bijbel genoemd als machtscentrum van het laatste (heidense) rijk in de eindtijd. Babylon zal in de toekomst heerschappij ontvangen en de exorbitante rijkdom van de wereld zal zich daar manifesteren. De kooplieden van Babel c.q. groten der aarde zullen daar hun hoofdkwartier hebben. In maart j.l. schreven we daar al eens over (AMEN 167 , pag. 12)
Maar … ook het rijke Babel, alsmede het rijk waarvan het dan de hoofdstad is, gaat ten onder en de macht gaat over op Jeruzalem, de stad van God. Daar zal de grote Koning Zich openbaren en vanuit Sion Zijn rijk van gerechtigheid en vrede vestigen over heel de aarde. En dat is geen mythe, maar toekomstige werkelijkheid. Om het met de woorden van een oud lied te zeggen: ´Nimmer kan het eeuwig Woord des Heren falen´!