Voorspellingen

De beschouwingen op radio en tv over het gebeuren in en om Irak hebben meestal een politieke lading, ook in de uitzendingen van de christelijke omroepen. En dat is jammer, want er is meer! Niemand kan vanuit menselijk standpunt iets over de toekomst van Irak en het Midden-Oosten zeggen. Menselijke voorspellingen komen niet verder dan
koffiedik. President Bush en zijn metgezellen denken in vrij korte tijd dictatuur te kunnen omvormen tot een democratie. De dictator is inmiddels onttroond, maar daarmee is de zaak nog allerminst voor elkaar, zo blijkt uit het dagelijks nieuws. Anderen, waaronder de Amerikaanse hoogleraar ..... Barber, menen dat het nog wel eens 20 tot 25 jaar kan duren voordat er sprake kan zijn van een democratisch geregeerd Irak. We zullen het afwachten.

Babel

Vanuit bijbels standpunt is er veel meer te zeggen over de toekomst van Irak. Niet dat de Schirft concrete jaartallen noemt over de wederopbouw van nu, of daarvan een soort tijdsplan geeft, maar er wordt wel degelijk iets gezegd over de toekomst van dit land. Waarom horen of lezen we daar zo weinig over? Daar zijn meerdere redenen voor. Bij menigeen is er terughoudendheid als het gaat om de uitleg van profetieën, vooral als daarbij sprake is van het noemen van jaartallen, e.d. Regelmatig blijken dergelijke voorspellingen niet uit te komen en dat maakt mensen - terecht - behoedzaam. Een andere reden heeft ook te maken met de uitleg c.q. interpretatie van het profetisch Woord. We hebben in AMEN al eerder gewezen op uitspraken van bekende predikers, die zeggen dat Babel een aanduiding is van Rome. Ook wordt 'Babel' vaak gezien als een (overdrachtelijke) heenwijzing naar de goddeloze welvaartscultuur van de eindtijd. In beide gevallen komt een letterlijke betekenis onder druk te staan.
Natuurlijk, 'Babel' heeft wel degelijk een geestelijke betekenis als het gaat om het wereldsysteem van de eindtijd. Door de eeuwen heen zijn er Babelse invloeden geweest in allerlei culturen en rijken. 'Babel' staat dan voor zaken als goddeloosheid, opstand tegen God (vgl. Gen. 11), eigendunkelijke godsdienst, religieuze corruptie, macht en wellust, rijkdom ten koste van... enzovoort. Ook in de eindtijd zullen deze zaken openbaar worden. Maar dat neemt niet weg, dat Babel ook een letterlijke betekenis heeft als stad en koninkrijk.

Nimrod

Babel wordt al genoemd in Genesis 10. Nimrod wordt hier de "eerste machthebber op de aarde" genoemd, zoals ook 1 Kron.1:10 vermeldt: "deze was de eerste, die machtig werd op aarde". Hij was afkomstig uit het (vervloekte, Gen.9:25) geslacht van Cham. Uit deze geslachtslijn zijn volkeren afkomstig, die later tot de voornaamste vijanden van Israël zouden behoren, zoals Egypte, de Babyloniërs, de Assyriëers, de Filistijnen en verscheidene groepen der Kanaänieten.
De Joodse geschiedschrijver Flavius Josephus schreef over hem: "Nimrod overtuigde de mensen ervan hun vreugde niet toe te schrijven aan God, maar aan hun eigen macht en kracht. Al snel werd deze stelling tot tyrannie, uitgaande van de gedachte, dat er geen andere manier is om mensen de vreze Gods af te leren, dan door hen te doen vertrouwen op eigen kracht en heerschappij." (Ant. Jud.1)
Het geslacht van Cham geeft de eerste ontwikkeling te zien van het "menselijk rijk", waarvan Nimrod de eerste leider was, beter nog: de eerste diktator. Alles en iedereen moest zich voegen naar zijn streven. Zijn fanatisme komt ook tot uitdrukking in het feit, dat hij een "geweldig jager voor het aangezicht des HEREN" werd genoemd. Een jager (vervolger) van mensen, uiteraard. Spreekwoordelijk was zijn zucht naar macht en heerschappij. Wie zich daartegen verzette werd vervolgd.
De naam Nimrod is afgeleid van een woord, dat 'rebelleren' betekent. Hij is de grondlegger van het Rijk der mensen (de tegenhanger van het Rijk van God), getooid met de illustere naam: BABEL.
Genesis 10:10 zegt: "het begin(sel) van zijn koninkrijk was Babel, Erek, Akkad en Kalne, in het land Sinear."
Het land Sinear is gesitueerd in het stroomgebied van de Eufraat en de Tigris. Daar kreeg het menselijk rijk gestalte in de bouw van deze vier steden, waarvan Babel als eerste (hoofd)stad genoemd wordt.

Nebukadnezar

Saddam Hoessein vergeleek zich graag met de legendarische koning, die heerste over het rijk van Babel. In de profetie van Daniël 2 wordt Nebukadnezar gezien als het gouden hoofd van het zgn. statenbeeld, een uitbeelding van de opeenvolgende wereldrijken. In die tijd kwam Babel als stad en rijk tot grote roem.
Nebukadnezar heeft als een dienaar van de HERE (Jer. 25:9) het oordeel over Jeruzalem uitgevoerd en de bewoners van het Judeese rijk gedeporteerd naar Babel. Daar verbleven zij als ballingen. De profeet Daniël was één van hen.
Let wel, Babel was toen dus - net als Jeruzalem - letterlijk een stad, hoofdstad van het Babylonische rijk. De toenmalige wereldleider had er zijn residentie. En waar lag die stad? In hetzelfde gebied als waar het nu nog steeds als een soort museumstad ligt: Irak. Hoessein beschouwde het als één van zijn levenstaken om het oude Babel weer te laten herrijzen! In beide Golfoorlogen is dat gebied gespaard gebleven voor het geweld van bommen en explosies.

Tegenhanger van Jeruzalem

Babel wordt in de Bijbel gezien als tegenhanger van Jeruzalem. Waar Babel verbonden is met het rijk der mensen, daar staat Jeruzalem symbool voor het rijk van God. Beide steden hebben een geschiedenis van duizenden jaren. Wat is het een wonder geweest, dat Jeruzalem, dat diverse keren is overvallen en ingenomen steeds weer 'tot leven' kwam. De laatste keer is de stad door de Romeinen ingenomen in A.D. 70. Bijna 2000 jaar heeft de plaats nauwelijks enige betekenis gehad en werd het door vreemden overheerst. Vandaag is Jeruzalem al weer meer dan 50 jaar de (hoofd)stad van de Joodse staat. We zijn er allang weer aan gewend. Jeruzalem is weer (en wordt nog steeds) herbouwd, gewoon letterlijk als stad. Als het Jeruzalem zo ergaan is wat is er dan op tegen, dat Babel een soortgelijke ontwikkeling ondergaat? Niemand zal beweren dat het vroegere Jeruzalem in de eindtijd gelezen moet worden als Rome, New York, of welke andere stad dan ook. Noch kan iemand volhouden, dat 'Jeruzalem' alleen maar geestelijk moet worden
geinterpreteerd. Integendeel, het profetisch Woord blijkt letterlijk in vervulling te gaan! Welnu, als dat met Jeruzalem het geval is, waarom zou dat met Babel dan niet zo zijn? Waarom moeten we dan voor Babel ineens iets anders lezen? Beide steden komen in het laatste bijbelboek voor. Jeruzalem in Openbaring 11: 8 en Babel in de hoofdstukken 17 en 18.

Jeremia 50

Net zo goed als de profeten destijds spraken over de toekomst van Jeruzalem hebben zij dat ook gedaan over de toekomst van Babel. In de profetie van Jeremia vinden wij twee hoofdstukken achter elkaar gewijd aan Babel. De beschrijving van Babel en het oordeel, vertoont nogal wat overeenkomsten met de twee hoofdstukken in Openbaring 17 en 18. Zoals dat in profetieën meestal het geval is treffen we ook bij Jeremia een 'dubbele bodem' aan. Enerzijds had de proftie betrekking op het oordeel over het toenmalige Babel en het Babylonische rijk, anderzijds zal de nauwkeurige en gelovige lezer - dat is strikte noodzaak om Gods Woord te kunnen verstaan - ontdekken, dat wat hier geprofeteerd is, nooit volledig is vervuld. Dat zal dus in de toekomst nog moeten plaatsvinden!

Een paar voorbeelden uit hoofdstuk 50: Vers 3 zegt, dat het land tot woestenij zal worden, zodat er geen inwoner in is. Hetzelfde wordt gezegd in vers 13 en 39. In vers 40 wordt de verwoesting van Babel zelfs vergeleken met de omkering van Sodom en Gomorra. Toen het Babylonische rijk is onderworpen door het Medo-Perzische bleef de stad Babel nog een tijdlang bestaan als hoofdstad. Pas toen de inwoners in opstand kwamen is de stad ingenomen en verwoest. Door de tijden heen zijn er altijd 'bewoners' geweest in Babel en omgeving, tot op de huidige dag. De definitieve verwoesting moet dus nog komen. Over die definitieve ondergang spreekt het boek Openbaring.
De verwoesting van Babel zal - volgens vers 4,5 - gepaard gaan met een algemene terugkeer van de Israëlieten zoals die nog nooit heeft plaatsgevonden.
Vers 8 en 28 spreken over vluchtelingen en ontsnapten uit het land van Babel die in Sion berichten over de wraak van God. De toenmalige terugkeer van de Joden uit Babel was geen 'ontsnapping', maar men had toestemming gekregen van de overheid (zie Ezra / Nehemia). Bovendien gingen toen niet alle Joden terug (naar schatting zo'n 50.000) en hebben ze er altijd gewoond. Uit de tijd rond A.D. 500 stamt bijvoorbeeld de 'Babylonische Talmoed', het grote leerboek der Joden over het leven.
Vers 41-43 spreken over een enorme macht uit het Noorden (gezien vanuit Babel), die de koning van Babel zal doen verslappen van schrik en huiver (zie ook :3, 9). Hoewel Medië t.o.v. Babylon in het noorden lag kunnen deze woorden onmogelijk van toepassing zijn op de toenmalige situatie.
Vers 46 zegt, dat de ondergang van Babel de aarde doet beven en de volkeren doet schreien. Ook dat was niet het geval toen het Babylonische Rijk van Nebukadnezar overging in de handen van Meden en Perzen.
Uit alles blijkt dus, dat de woorden van Jeremia 50 nog niet volledig en definitief vervuld zijn. Dan kan het niet anders of dat moet nog gebeuren en het zal ook gebeuren... in de eindtijd.

Voorwaarde is dan wel, dat Babel zal bestaan, ja zelfs uitgegroeid zal zijn tot een rijke en machtige natie. Het zal moeten voldoen aan de beschrijving in het boek Openbaring. Daar wordt Babylon immers gezien als een stad die troont op de roem de volkeren en vervuld is met een ongekende rijkdom. God Zelf zal Babel gebruiken als een gouden beker in Zijn hand om de volkeren der aarde dronken te maken (Jer. 51:7). Er staat dus nog heel wat te gebeuren in en om Irak. Wordt vervolgd!