De Bijbel is niet maar een boek, door mensen geschreven. Nee, het is Gods Woord. Dat betekent, dat wij altijd kunnen vertrouwen op de waarheid ervan. Zoals God het gezegd heeft, zo zal het gebeuren. Hij is een Waarmaker van Zijn Woord. Daarom zegt Paulus: "...blijf zo staande in de Heere...". De zekerheid van de vervulling van Gods beloften ligt niet in ons, maar in Hemzelf. Hij is onze zekerheid en "wie zijn geloof op Hem bouwt, zal niet beschaamd uitkomen". Hij is de vaste Rots van ons behoud. Hij is het Fundament en de Hoeksteen, het Begin en het Einde. Hij is Alles! Daarom: sta vast in Hem!

Twijfel is ongeloof

Er zijn zoveel twijfelaars onder de gelovigen. Zij hebben de Heer lief en geloven in Zijn volbrachte werk. Toch is daar die twijfel: Is het wel voor mij? Zal ik daar straks ook deel aan hebben? Kan ik dat zeker weten? En zo bewegen zij zich tussen hoop en vrees, twijfel en zekerheid, en zij worden soms ook nog heen en weer geslingerd door allerlei wind van leer. En dat, terwijl de Bijbel het boek van de zekerheid is! Het is immers het Woord van God. En nu klinkt het woord twijfel niet zo zwaar, toch is het in feite ongeloof. In het Evangelie vinden wij een mooie illustratie van het spanningsveld tussen twijfel en geloof.

In Mattheüs 14 vinden wij het verslag van een wonderlijke gebeurtenis, namelijk dat Jezus op het water loopt. Eerst menen de discipelen een spook te zien, maar als dan blijkt dat het hun Heer is, vraagt Petrus: "Heere, als U het bent, geef mij dan bevel over het water naar U toe te komen" (vs. 28). Op zichzelf natuurlijk een merkwaardige vraag (wie bedenkt nu zoiets?), maar toch lezen we: "En Hij zei: Kom!" En op bevel van de Heere stapt Petrus over boord en loopt dan over het water naar Jezus toe. Tot zover gaat het nog allemaal goed, maar dan gebeurt het. Petrus ziet op de wind en hij wordt bevreesd. Misschien realiseerde hij zich ineens het wonder: hij liep op het water, dat kan toch helemaal niet! Als er nu één ding ´bewezen´ is, dan is het wel, dat een mens niet op het water kan lopen. De schrik slaat Petrus om het hart en prompt begint hij te zinken. Zie je wel, daar heb je 't nou! Petrus schreeuwt tot de Heer om redding, en gelukkig, de Heere is nabij. Jezus grijpt hem vast en zegt dan: "Kleingelovige, waarom waarom hebt u getwijfeld?" En wat blijkt?

Twijfel is niets anders dan gebrek aan geloof!

De Heer had toch Zijn Woord gespoken: Kom! En als Hij het zegt, waarom zou Petrus dan twijfelen? Nee, dan is het geen twijfel, maar ongeloof.
Geloven is: vertrouwen op het Woord van God. En dat ontbrak er nu aan bij Petrus, die meer respect had voor de wind en het water, dan voor het Woord van zijn Heer. Als we eerlijk zijn kunnen wij het ons best voorstellen, dat Petrus dit overkwam. Zou het ons anders vergaan zijn? Het was toch ook nogal wat... Ja, en dat maakt het tot zo'n geweldige les!

Zeker zijn van Gods zaak!

Want wát God ook zegt, hoe vreemd het ook mag lijken, Gods Woord is de waarheid. Daar hoeven wij nooit aan te twijfelen. Als wij dat wel doen is dat in feite ongeloof. Wij moeten ons dus niet tevreden stellen met gedachten als: "ach, iedereen twijfelt wel eens", of: "twijfelen is menselijk". Dat is allemaal wel zo, maar het is niet wat God wil! God wil niet dat we twijfelen (= ongelovig zijn), maar dat we zeker zijn van... Zijn zaak! Niet op onszelf zien of op anderen, hoe moeilijk dat soms ook is; ook niet op de omstandigheden, hoe zwaar die soms ook kunnen zijn. Nee, alléén zien op de Heer en Zijn Woord geloven. Daarom heet het: "...blijf zo staande in de Heere...". Niet in jezelf, of in anderen, of in tradities, of in omstandigheden, maar in de Heere. Weet wie Hij is, de Almachtige. Besef dat het Zijn Woord is, van de Allerhoogste. Ook dit is uiteraard een leerschool. Juist door moeilijke omstandigheden heen wil de Heer ons leren te vertrouwen op Hem.

Corrie ten Boom bezocht eens een zendeling in een moeilijk gebied, vol gevaren. Toen zij hem vroeg of hij nooit bang was en zeker was van zijn zaak, antwoordde hij: "Ik twijfel wel eens en mijn geloof wankelt soms... maar de Rots waarop ik sta, Die wankelt nooit". En juist daarin ligt onze zekerheid verankerd. Hij wankelt niet, Hij is de Eeuwige.
Paulus zegt in Romeinen 14:4 het volgende: "Wie bent u, dat u de huisslaaf van een ander oordeelt? Of hij staat of valt, gaat alleen zijn eigen heer aan. Hij zal echter staande gehouden worden, want God is bij machte hem staande te houden".
Als wij dat geloven, dat de Heere die macht heeft om ons vast te houden, ja, zelfs te redden als wij dreigen te zinken, zal dat z'n invloed hebben op onze praktische wandel, "want u staat vast door het geloof" (2 Kor. 1:24). De apostel Petrus heeft geschreven over de ware genade van God en zegt tot zijn lezers: "daarin moet u vaststaan" (1 Petr. 5:12). En zo houdt Paulus zijn lezers in Tessalonica eveneens voor: "Sta dan vast, broeders, en houd u aan de overleveringen waarin u onderwezen bent door ons woord of door onze brief" (2 Tess. 2:15).

In de Heere

Het zal duidelijk zijn, dat waar wij in onszelf wroeten, of het in de omstandigheden zoeken, daar grijpt de twijfel om zich heen. Daarom moeten wij beseffen: alles wat wij zijn, wat we bezitten, het is alles in Hem. De woorden "in de Heere" komen dikwijls voor, alleen maar om te laten zien, dat onze zekerheid te vinden is in Hem, Die ons gekocht en betaald heeft. Hij is ons Leven en Hij is onze Kracht. Naarmate wij dat overdenken en daaruit leven, zal twijfel plaatsmaken voor zekerheid en vrees veranderen in hoop. En Bijbelse hoop is zekerheid, omdat ze gefundeerd is in Gods beloften.
Ook daarin roept Paulus ons op zijn navolgers te zijn. In de brieven van Paulus vinden wij geen spoor van twijfel, maar des temeer van geloof. Hij getuigt daar bijvoorbeeld van in 2 Korintiërs 4, als hij spreekt over de "kennis van de heerlijkheid van God" in relatie tot zijn dagelijks leven en werk. Hij zegt: "Maar wij hebben deze schat in aarden kruiken, opdat de allesovertreffende kracht van God zou zijn en niet uit ons. Wij worden in alles verdrukt, maar niet in het nauw gebracht; wij zijn in twijfel, maar niet vertwijfeld; wij worden vervolgd, maar niet verlaten; neergeworpen, maar niet te gronde gericht. Wij dragen altijd het sterven van de Heere Jezus in het lichaam mee, opdat ook het leven van Jezus in ons lichaam openbaar wordt" (vs. 7-10). De kracht die God kan werken in onze zwakheid gaat ons besef te boven. Daarom komt het erop aan, dat wij ons in alle afhankelijkheid aan Hem overgeven en het van Hem verwachten.
In het eerste hoofdstuk van de Filippenzen-brief bemoedigt de apostel de gelovigen en zegt: "Ik vertrouw erop dat Hij Die in u een goed werk begonnen is, dat voltooien zal tot op de dag van Jezus Christus" (vs. 6). Hiermee steekt hij hen een hart onder de riem, alsof hij zeggen wil: Kom op mensen, blijf vertrouwen in de Heere, ook al is het soms moeilijk, maar twijfel niet, want Hij zal het maken! En in hoofdstuk 4:13 voegt hij daaraan toe: "Alle dingen zijn mij mogelijk door Christus, Die mij kracht geeft".
De boodschap is dus, blijf zo (ook in het licht van de toekomstverwachting) staande in de Heere!