Preek

Op de eerstvolgende zondag in 2001 heb ik een preek gehouden in de gemeente en iemand is destijds zo aardig (en vlijtig) geweest de tekst van de cassetteband uit te typen (bedankt Linda!).
Ik maak u nu, bij het eerste lustrum van 9/11, graag deelgenoot van die preek en voeg daarna nog iets toe in verband met de huidige situatie in de wereld om ons heen.

“Het was verbijsterend om te zien hoe dat allemaal in zijn werk ging. Dat mensen tot zoiets in staat zijn. Dat er inderdaad geesten zijn in deze wereld die op die manier te werk gaan. Terroristen, activisten, die zichzelf meelaten nemen in een gruwelijke dood en daarin dan ook nog vele, vele anderen meeslepen. Verbijsterend. Dat is eigenlijk het woord dat je ook veel gehoord hebt de afgelopen week. En ik denk ook dat dat zo is.
Het onvoorstelbare leed wat mensen in één keer is overkomen. Gezinnen die plotseling uit elkaar gerukt zijn. Mensen die doodgemoedereerd naar hun werk gingen en achter hun bureau gingen zitten en weer een
nieuwe dag voor zich zagen en van het ene op het andere moment, zoals we dat dan zeggen, het tijdelijke met het eeuwige hebben verwisseld.
En misschien is dat wel de eerste en de grootste les dat het leven inderdaad zo verschrikkelijk broos is. Er hoeven geen vliegtuigen aan te pas te komen of terroristische acties om zomaar uit het leven te kunnen worden weggerukt. Dat kan ook op tal van andere manieren, dat weten we. Het bepaalt je in ieder geval altijd weer bij de zwakheid van de mens en bij de zwakheid van het leven. Het is goed om dat te bedenken.
Enerzijds: Carpe Diem - pluk de dag, anderzijds: Momento Mori - gedenk te sterven.
En ik denk dat waar die twee in balans zijn, daar het leven ook inderdaad tot ontwikkeling kan komen. Ook ons persoonlijk leven dus. Enerzijds weten dat elke dag een dag is die de Heer je geeft. Wees je daarvan bewust. En dat het een dag is waarin je mag leven en, vooral als het gaat om gelovigen, kinderen van God, je leven weer in dienst mag staan van de Allerhoogste. Wat op zichzelf al een grote genade, een geweldig voorrecht is.
En anderzijds: gedenk te sterven. Doe niet net alsof je het eeuwige leven hebt hier op aarde in de zin van dat het altijd maar door gaat. Het kan zomaar afgelopen zijn. Wees bereid. En dan is het ook geweldig om te weten dat als dat moment zou komen voor jou, dat je weet geborgen te zijn. Hoe afschuwelijk het ook is wat er gebeurd is in New York, ik kan me toch voorstellen dat er gelovigen zijn die nog ergens, temidden van al dat verdriet en die smart, de diepe blijdschap hebben te weten dat hun geliefde bij de Heer is. Ik geloof toch dat dat een geweldige troost kan zijn.

Babylon is gevallen!?
Wel, het is natuurlijk altijd zo met dat soort dingen, als er van die imponerende zaken gebeuren in de wereld, dan zijn er altijd mensen die gelijk de Bijbel openslaan en eens kijken of dat ook past in het profetisch woord.
En zo wordt je dan op allerlei manieren geconfronteerd met geschriften of anderszins dat mensen Openbaring 18 (over de val van Babylon) erbij nemen. Het wordt soms niet zo direct gezegd, maar de suggestie wordt in ieder geval wel gewekt alsof het wel eens zo zou kunnen zijn dat Openbaring 18 nu in vervulling gegaan is, doordat immers het hart uit Amerika weggebombardeerd is, het hart van de wereld, het financiële centrum, het toonbeeld van het kapitalisme, van de welvaart, enz., enz. Want ja, New York is toch een stad die aan de zee ligt en de kooplieden der aarde verzamelen zich daar, twee maal honderdtien verdiepingen, waar het eigenlijk alleen maar gaat over geld, over handel. Sommigen hebben al het woord Armageddon in de mond genomen, hoorde ik op de televisie. En ook dat is weer verbijsterend. Dat mensen inderdaad zomaar ergens weer een bijbeltekst vandaan halen, iets naar voren halen uit de Bijbel en zeggen: "nou, dit zou het wel kunnen zijn".
Nou, ik zeg vanmorgen: dat zou het niet kunnen zijn en dat is het ook absoluut niet, want Openbaring 18 gaat over Babylon! "Ja", zeggen mensen, "maar dat is allemaal geestelijk bedoeld". Babylon dat gaat niet over Babylon, dat gaat over het systeem wat er achter zit. Dat is absoluut waar. Maar het gaat hier in Openbaring 18 ook over Babylon en wel over de verwoesting van de gehele stad. Het gaat dus niet over Manhatten, een wijk in New York.
Bovendien als dat wel zo zou zijn dan hadden we ons eigenlijk allemaal moeten aansluiten bij mensen in de Palestijnse gebieden en anderen delen van de Islamitische wereld en dan hadden we dansend over straat moeten gaan want de Bijbel zegt (vers 20): “…weest vrolijk over haar!” Dan hadden we tegen elkaar moeten zeggen: "Gelukkig, die stad is gebombardeerd, van de aarde weggeveegd", maar dat hebben we niet gedaan, want New York is geen Babylon.
Er is geen enkele aanleiding om woorden uit de Bijbel te vergeestelijken als de Bijbel dat zelf niet doet.
En laat je wat dat betreft ook nooit op een verkeerd spoor brengen.

Openbaring
Heeft dit dan allemaal niets te betekenen wat er nu gebeurd is? Nou goed, daar zijn allerlei meningen over. Persoonlijk geloof ik dat dit inderdaad heel belangrijk is wat er gebeurd is, dat dat vèrstrekkende consequenties zal hebben. Niet alleen voor Amerika, maar ook voor ons. Ik kan dat niet precies invullen, maar ik weet wel dat als ik de Bijbel lees -en dat is toch altijd weer ons uitgangspunt- proef ik wel meer en meer de sfeer van Openbaring. Bovendien blijkt uit het profetisch woord, dat de aandacht uiteindelijk gericht zal worden op het Midden-Oosten. Want hoe je het ook wendt of keert, in de eindtijd, en dan hebben we het over de tijd van de wederkomst van Christus, gaat het om Israël en om het Midden-Oosten. Daar waar Jeruzalem is, daar waar Babylon is, tegenwoordig gelegen in het huidige Irak.
Nou weet ik wel dat je je helemaal niet kunt voorstellen hoe zulke woorden, zoals we ze hier lezen in Openbaring, nog eens een keer van toepassing moeten zijn op dat Midden-Oosten. Maar aan de andere kant moeten we ons ook niet vergissen en ik denk dat dat ook weer een les is van afgelopen dinsdag: het kan zomaar in één klap veranderen. Daar is dus helemaal niet zoveel voor nodig, hebben we begrepen inmiddels. Dingen kunnen zo maar veranderen.
En juist als je het profetisch woord leest en ook het boek Openbaring dan zul je ontdekken dat vooral in de eindtijd de dingen met een ontzagwekkende snelheid zich gaan manifesteren. Daar begint het bijbelboek ook mee. Het boek begint met: "Openbaring van Jezus Christus welke God hem gegeven heeft om Zijn dienstknechten te tonen het geen weldra geschieden moet". Het is jammer dat dat op deze manier vertaald is, want dat brengt je een beetje op een dwaalspoor. Wat er eigenlijk staat vanuit de grondtekst, is dat Johannes nu gaat schrijven over de dingen ´die met haast geschieden moeten´. Dat wil dus zeggen dat de dingen die daarin geschreven staan, in het boek Openbaring, die zullen zich met grote haast, met grote spoed voltrekken. Feitelijk wordt dat ook gezegd in verband met de val van Babylon, want staat er: "In één uur is uw oordeel gekomen". Het is daar niet meer een kwestie van jaren of decennia. Nee, het is een hele korte tijd. Een paar weken, enkele dagen, een paar uur misschien. Het zal allemaal heel snel gaan. Alleen al het aanbreken van de dag des Heren: ´als een dief in de nacht´. In korte tijd loopt het raderwerk van deze wereld op een afschuwelijke manier vast.
Misschien komen we over een aantal jaren tot besef dat ´9-11´ een historische gebeurtenis is geweest die we daar met eigen ogen hebben aanschouwd. In die zin zeker een dag om in het achterhoofd te houden.

Midden-Oosten
Daar gaat het uiteindelijk naartoe. Misschien is het goed om het boek Zacharia er bij te pakken.
Zacharia 12:1-2 bijvoorbeeld. De laatste hoofdstukken van het boek zijn profetisch van karakter. Dat wil zeggen dat ze spreken over de toekomst. Voor een klein deel al vervuld tijdens de eerste komst van de Here Jezus, maar het grootste deel moet nog vervuld worden. Het is een godspraak, het woord des HEREN, over Israël:

“Aldus luidt het woord van de HERE, die de hemel uitspant en de aarde grondvest en de geest des mensen in diens binnenste formeert. Zie, Ik maak Jeruzalem tot een schaal der bedwelming voor alle volken in het rond; ja, ook tegen Juda zal het gaan bij de belegering van Jeruzalem. Te dien dage (deze uitdrukking wijst in de meeste gevallen op de toekomstige Dag des HEREN) zal Ik Jeruzalem maken tot een steen, die alle natiën moeten heffen; allen die hem heffen, zullen zich deerlijk verwonden. En alle volkeren der aarde zullen zich daarheen verzamelen."

´Ik maak´, de Here doet het dus Zelf. Hij is Zelf de regisseur van al deze dingen. Als je dan hoofdstuk 14 nog leest dan zie je dat Jeruzalem niet alleen belegerd wordt maar zelfs ook wordt ingenomen. En eigenlijk is dat de tijd waarop God zal ingrijpen. Als Jeruzalem wordt ingenomen en vijandelijke legers Jeruzalem zullen binnengaan, dan komt voor God inderdaad de tijd om de hemel te openen en in te grijpen. En dan zullen de voeten van de Heer staan op de Olijfberg. Er zullen geweldig indrukwekkende dingen gaan gebeuren in en om Jeruzalem.

Verbijsterend
Dan komt de grote omslag waarin God orde op zaken gaat stellen in deze wereld. En misschien is dat nog wel het allerbelangrijkste: God zal orde op zaken stellen in deze wereld en dat is dan ook hard nodig!
Ik heb net iets gezegd over wat er gebeurd is in New York en ik heb daarbij het woord ´verbijsterend´ gebruikt.
Datzelfde woord zou ik ook willen gebruiken als het gaat om de reacties in de wereld op wat daar gebeurd is. Tot in ons eigen land aan toe, tot binnen ons ´eigen christendom´ aan toe.
Verbijsterend!
De grootste nood waarin de mens vandaag verkeerd is de ongekende zelfgenoegzaamheid en het volkomen afwezig zijn van het idee dat de mens in de kern een zondaar is. En dat komt in alles tot uitdrukking. Verbijsterende reacties. In Israël: mensen werden geïnterviewd op straat in Jeruzalem. Joodse mensen, die natuurlijk zelf zoveel hebben meegemaakt, althans wat hun volk heeft meegemaakt in de loop der tijd, verkondigden met geweldige haat in hun ogen de dood aan de Palestijnen.
Verbijsterend was ook de reactie ook van sommige Palestijnen. Mensen die met vlaggen, toeters en bellen de straat op gingen om te juichen, terwijl daar zoveel mensen onder dat puin bedolven zijn en er zo onnoemelijk veel leed is aangericht.
Verbijsterend hoe het Westen, met name Europa -waar we zelf onderdeel van zijn- ineens te doen heeft met Amerika. Niet één, niet twee, maar zelfs drie minuten stilte. Want dit kan toch echt niet. Ik heb het onze premier horen zeggen, woorden als solidariteit, gelijkwaardigheid: “…alle mensen zijn gelijkwaardig en moeten ook zo behandeld worden, rechtvaardig en democratisch.” Dat zijn allemaal woorden die langs komen.
De Bijbel zegt in een ander verband: "Het zijn de blinden die de blinden leiden.” Ieder mens heeft recht om te leven, zo wordt ons verteld door de regeringsleiders in onze omgeving. Ik denk wel eens: Heb ik dat ook gehoord toen de Amerikanen in samenwerking met Europa onschuldige burgers in Kosovo en omstreken plat bombardeerden?
En in ben benieuwd: Zal ik dat straks ook horen als daar onschuldige stakkers in Afghanistan, die nu al de kuierlatten nemen, worden plat gebombardeerd omdat daar zo'n halve idioot –Osama Bin Laden- ergens in de bergen zit? Gaan we straks drie minuten stilte houden voor die vele, vele doden die er straks gaan vallen? Heb ik woorden van solidariteit, rechtvaardigheid, democratie gehoord toen daar een poos geleden die grote generaal Schwarzkopf lachend op CNN vertelde dat ze weer een doel (lees: mensenlevens) geraakt hadden in Irak? Waar weer zoveel onschuldige burgers ook niet gekozen hebben om onder zo'n Saddam Hoessein te leven, net als die Afghaanse mensen niet gekozen hebben voor zo’n Taliban-regime? Dat kindertjes, zwangere vrouwen, mannen die er niets aan kunnen doen de bommen van het Westen over zich heen kregen… hebben we toen ook drie minuten stilte gehouden?
Mensen, deze wereld, de mensheid is door en door verrot.
We gaan nu zien wat het betekent dat de wereld van God los is. Dat zie je niet alleen maar door die aanval op het World Trade Centre en de reacties daarop. Ik wijs ook op de herdenkingsdienst die gisteravond op de televisie werd uitgezonden (dat was op zaterdag 14 september 2001- red.). Verbijsterend! Daar staat een Baptist, een afgevaardigde van de Christelijk Gereformeerden, een Samen-op-Weg dominee, gebroederlijk zij aan zij met een Rooms-Katholieke geestelijke en een Imam. En dan hebben we samen een herdenkingsdienst. Er zijn christenmensen die lopen tegenwoordig rond met een armbandje. Daar staan vier letters op: WWJD. What Would Jesus Do? Wel, dat wilde ik wel eens vragen. What Would Jesus Do? Zou de Here Jezus ook in die kerk zitten met Zijn armen over elkaar te luisteren naar de predikatie van de Imam?
Volgens vele mensen in ons land en daarbuiten moeten wij vandaag beseffen dat we toch uiteindelijk allemaal één en dezelfde God aanbidden. Maar dat is niet wat de Bijbel zegt! De Bijbel zegt in Psalm 96: "Alle goden der volkeren zijn afgoden." De Islamitische god Allah - en dat geldt voor elke andere god die vereerd wordt - is volgens de Bijbel een afgod! Dus ik ga hand in hand zitten bidden met afgodendienaars. Ik eet smakelijk mee van de tafel der afgoden. What Would Jesu Do? Wat zou de Heer Jezus Zelf doen?
Let wel, daarmee veroordeel ik andersgelovigen niet, Islamieten, Bhoedissten, e.a. Zij zijn allemaal mensen en dus voorwerpen van Gods grote liefde! Maar hun godsdienst is volgens de Bijbel een verering van afgoden.

Verbijsterend! - Psalm 2

Psalm 2
Er wordt actie ondernomen om een wereldwijde coalitie te vormen en de terrorristen te lijf te gaan. De Bijbel spreekt ook over een coalitie van volkeren in de eindtijd. Uiteindelijk zal er een coalitie gevormd worden, waarbij alle volkeren in de wereld betrokken zijn. Onderweg naar die tijd toe zullen er enorme verschuivingen in de wereld plaatsvinden. Dat moet wel omdat de Bijbel zegt dat in de eindtijd alles zicht concentreert op het Midden-Oosten: Jeruzalem en Babel. Daarom zou het best kunnen zijn dat we inderdaad, zoals sommigen al hebben aangeven, een nieuw tijdperk binnen treden, waarin de machtsverhoudingen in de wereld anders komen te liggen. Er komt een tijd dat er een enorm gewoel, rumoer zal zijn onder de natiën. Precies zoals Psalm 2 aangeeft: "…de koningen der aarde scharen zich in slagorde en de machthebbers spannen samen". Dus wat er dan ook is aan koningen en machthebbers, ze zullen samenspannen, ze zullen samen vergaderen. Zoals Amerika nu al die landen overal een briefje stuurt met tien vragen of zie hier wel of niet aan willen voldoen en zo eigenlijk de vijand zelf creëert, zo zal er in de eindtijd een coalitie komen van al de volkeren der wereld.
En daar zal het niet meer (en daar zie je het: van God los, compleet waanzinnig geworden) alleen maar gaan tegen een stad of een land of een volk, maar daar zal het zelfs gaan tegen de HERE en Zijn Gezalfde, staat er. Het is in de tijd dat de Heer een rol speelt in Jeruzalem. De tijd dat Hij als koning zich daar zal openbaren, de koning uit de hemel. En dan zal de hele wereld samen spannen tegen de HERE, tegen de Gezalfde, tegen de koning die door God is gesteld.
Want dat is uiteindelijk het doel. Zolang de zonde in de mens is, is er geen redden aan. Uiteindelijk zal die zonde zich openbaren in een vorm van afschuwelijke haat tegen God. Tegen de Gezalfde. Want vergeet niet, we hebben het over mensen die omkomen, mensen die terreuracties ondernemen, mensen die vergaderen, mensen die politiek bedrijven, enzovoort, maar achter hen allen staat die zwarte gestalte van de tegenstander die deze wereld in zijn greep heeft en zijn verwoestende werk uitoefent.
In de eindtijd staan de volkeren op tegen God en hun streven zal zijn: "Laat ons hun banden verscheuren en hun touwen van ons werpen", met andere woorden: ze willen de heerschappij van God omver werpen. De opstand, de finale opstand van de mens tegen God. Zoals ooit de tegenstander opstond tegen God en zich aan de Allerhoogste gelijk wilde stellen, zo zal de mensheid in de eindtijd zich in een geweldige coalitie verzamelen en dan zul je in Nederland ook weer een premier hebben die het Nederlandse volk oproept om achter X te gaan staan uit oogpunt van solidariteit, en dergelijke. De mensen zullen verblind zijn, geestelijk verblind, zullen de waarheid niet meer zien, zullen door de leugen misleid worden en inderdaad gaan opstaan tegen de Here en Zijn gezalfde.

Gods plan
En dan staat er in Psalm 2: "Die in de hemel zetelt, lacht; de Here spot met hen. Dan spreekt Hij tot hen in zijn toorn, en verschrikt hen in zijn gramschap: Ik heb immers mijn koning gesteld over Sion, mijn heilige berg” (vs. 4-6).
God heeft een plan. God heeft deze wereld gemaakt en alles wat de wereld betreft is van Hem. Ik hoor bijvoorbeeld Tony Blair uit Engeland allerlei woorden spreken voor de microfoon: ´Dit is een nieuwe vorm van kwaad waar onze wereld mee te maken krijgt en we moeten de gelederen aaneensluiten, we moeten samen optrekken om onze wereld leefbaar te maken. ´Our world´, ´Our world...´. Niks onze wereld! Psalm 24:1 zegt: “Des Heren is de aarde en haar volheid”. En dat is wat de mens vertikt te erkennen, hoe vroom hij soms ook overkomt. En de eindrekening, de afrekening zal in de eindtijd plaatsvinden. Als de mens(heid) inderdaad openlijk laat zien dat hij niets van God en van Jezus Christus moet hebben.
God heeft Zijn koning gesteld. God heeft Zijn plan getrokken. God heeft Zijn woord geopenbaard: "Ik wil gewagen van het besluit des Heren: Hij sprak tot mij: Mijn zoon zijt gij; Ik heb u heden verwekt. Vraag Mij en Ik zal volken geven tot uw erfdeel…” (vs. 7-8).
Als de krachten uit de hemel loskomen dan zul je ontdekken dat wat we gezien hebben in New York slechts kinderspel is geweest. Nog eenmaal zal de Here God (staat in het Oude en Nieuwe Testament) aarde en hemel doen wankelen. Dat is wat, dan komt de hele aarde in beweging, dan gaat de aarde wankelen, en dan dendert alles in elkaar. Babylon, de stad, als symbool van de macht van de mens in de eindtijd. Maar ook het systeem wat daar achter zit. Natuurlijk... Geld, handel, economie... alles valt als een kaartenhuis in elkaar.
En Openbaring 18 zegt dat God die stad zal werpen in het diepste van de zee, dat wil zeggen, dat ze allemaal verdwijnen in de afgrond. Want God heeft een plan met deze wereld en er is niets en niemand die Hem kan verhinderen dat plan te volvoeren.
En weet u, dat kan je als gelovige alleen nog maar rust geven. We leven in een tijd waarin de wereld van God los geraakt is en mensen met een schijn van godsvrucht de kern daarvan verloochenen. De wereld is alleen nog maar op zichzelf gericht, een wereld waarin de mens geen rekening wenst te houden met God en Zijn Woord. Een wereld waarin de mens denkt het allemaal zelf te kunnen doen. In zo'n wereld leven wij.
En laten we eerlijk zijn: dan hebben we denk ik nog wel een taak. Ik heb ook verschillende mensen op de televisie gehoord die geïnterviewd werden en echt bang waren. "Bent u bang dat er oorlog komt?" "Ja, ik ben bang." Stel je toch voor. Ja, mensen die God niet kennen en Zijn Woord niet kennen, die geen zekerheid hebben, die zijn overgeleverd aan de krachten en de machten van deze wereld. Daar moet je toch mee te doen hebben. Mensen weten niet waar het naartoe gaat, ze kunnen slechts afwachten.
Wij weten het, wij hebben de Bijbel, wij hebben Gods Woord. We mogen de mensen, voor zover ze het willen horen, richting geven. We mogen zeggen: ´Zo zegt de Here, zo zegt de Bijbel´. Ja, dat zal niet door iedereen aanvaard worden, want er zijn heel wat mensen, ook binnen het christendom, die van de Bijbel eigenlijk niks meer willen weten. Toch mag je, juist in deze tijd, in deze wereld, als gelovige, als kind van God een wegwijzer zijn, een lichtend licht. Je mag de blijde boodschap verkondigen van een God die mensen lief heeft.

Waar is God?
Tenslotte nog dit. Je kon er op wachten maar de vraag is weer gekomen: ´Waar was God in New York?´ Kijk, dat is de mens: eerst God buiten de deur zetten, van God niks moeten hebben. Hem hooguit gebruiken als een soort van vroom sausje over het leven. Het gevoel hebben alsof je God in de zak hebt en dan ineens dan gebeurt er wat en dan is de mens zo verschrikkelijk hoogmoedig dat hij dan zelfs durft te vragen: "Waar is God nou?" Als hij zeggen wil: "Kom eens even hier, waar bent U nou helemaal mee bezig?" En de Allerhoogste mag op zijn knieën gaan en verantwoording afleggen aan de mens. Heb je het ooit zo zout gegeten?

Waar is God?
God is waar Hij altijd geweest is: in de hemel. God zit op Zijn troon en Hij openbaart zijn liefde in deze tijd in het evangelie, in de prediking van het Woord. Zijn hand is uitgestoken naar verloren mensenkinderen, en in de Bijbel staat dat er één Naam onder de hemel gegeven is waardoor we behouden kunnen worden. Dat is niet de naam van Mohammed of van Boeddha of wie dan ook. Dat is de naam van de Here Jezus Christus. En God nodigt uit en zegt: "Kom maar! Wie je ook bent, wat je ook gedaan hebt, hoeveel zonden je ook gedaan hebt, al ben je de grootste schurk die er in de wereld rondloopt!" Als je gelooft in de Here Jezus Christus dan zul je behouden worden. Dat is God.

Waar is God?
God is niet in de kerk, God is niet in het christendom, God is niet in de democratie, God is niet in het Westen. God is overal en leeft in uw en in mijn gelovig hart. En wij mogen getuigen, wij mogen de boodschap uitdragen opdat, om het maar met de woorden van Paulus te zeggen, nog ´enigen uit hen behouden mogen worden´, gevrijwaard voor dat grote oordeel dat komen gaat. Wat is de les voor ons als gelovigen? Natuurlijk we hebben te doen met al die slachtoffers in New York. Ik weet niet of u die zakenman ook op televisie gezien hebt die een bedrijf had van duizend mensen en zeven honderd van zijn bedrijf zijn omgekomen. Die man die zat te huilen voor de televisie. Met z'n driehonderden over. Zevenhonderd gezinnen moet hij nu verzorgen, de hele wereld viel zo over hem heen. Zijn eigen broer was ook omgekomen. Daar heb je mee te doen. Dan breekt je hart. En als je al die slachtoffers daar ziet, mensen die zoekende zijn naar hun vader, kinderen. Natuurlijk, laat dat maar verbijsterend blijven voor u en voor mij maar... laat u door deze gebeurtenissen alstublieft geen zand in de ogen strooien. Laat je niet mee zuigen door de geest van deze tijd, van deze wereld. Maar blijf nuchter onder alles en blijf staan in de waarheid, het Woord van God, want dat is de waarheid.
Wat is de les die we kunnen leren als gelovigen? Wel, ik heb het al een beetje aangegeven. Dat je beseft dat elke dag dat je leeft een dag is die de Heer je geeft en die je mag invullen. Die je mag gebruiken tot Zijn eer. En ten opzichte van de wereld om je heen; dat je beseft dat je leeft in een wereld die in nood is, waarin mensen -ook al hebben ze het zelf helemaal niet in de gaten en ook al willen ze het zelf niet eens weten- maar één ding nodig hebben. Werkelijk, ten diepste. En dat is de Here Jezus en Zijn verlossingswerk. Laten we die boodschap blijven uitdragen. Laten we de kansen grijpen die God ons geeft.
O, ik weet wel, God komt tot Zijn doel met deze wereld, met de mensen in deze wereld. Maar je wilt niet weten wat er in de wereld nog moet gebeuren voordat het zover is. Als de machten van de hemel gaan wankelen dan zal het zo zijn zoals de Here Jezus heeft gezegd: "Mensen zullen bezwijmen van vrees en angst voor de dingen die over de wereld komen".
Dat is geen koffiedik-kijkerij, dat is het profetisch Woord van de Bijbel. Dat is wat God heeft gezegd over wat er in de toekomst gaat gebeuren. Dit is nog maar het begin en we leven nog altijd in het tijdperk van de genade en laten we blij zijn dat we nog steeds leven in een vrij land, waarin we nog steeds mogen samenkomen. Laten we die kansen ook benutten. Je weet nooit hoelang het allemaal nog duurt! En het zou toch triest zijn als wij als gelovigen, of het nou gaat om het punt van samenkomen, samen bijbelstudie doen, samen optrekken, evangelie verkondigen of bezig zijn met de dingen van de Heer, dat we straks tegen elkaar moeten zeggen: "hè, hadden we nou maar...". Nee, dat zou jammer zijn. NU, vandaag, is de dag waarop we mogen leven met God en voor God. Waarin we Zijn liefde mogen uitdragen. Dat begint onder elkaar en naar buiten toe mogen we zeggen: "Mensen, al begrijp je er ook allemaal niets van hoe het in elkaar zit en ook al overweldigt je het allemaal en ben je verbijsterd… één ding is zeker: wie in de Here Jezus Christus gelooft, zal behouden worden en gaat een gouden toekomst tegemoet!" Amen.

Tot zover de preek van zondag 15 september 2001.