Dat blijkt uit de honderden geheime documenten uit de jaren ’50 tot begin jaren ’70 die de CIA heeft vrijgegeven. De meeste informatie was afgelopen jaren al uitgelekt in de Amerikaanse pers, maar de ´familiejuwelen’, zoals de stukken worden genoemd, geven inzicht in de manier waarop de CIA opereerde. Ze schetsen een beeld van agressieve opsporingstechnieken, waarbij de wet werd overtreden.

Sommige details waren onbekend, zoals dat de CIA de crimineel Johnny Rosseli 150.000 dollar bood voor de moord op Fidel Castro. Later zocht de CIA de hulp van gangster Sam Giancana om de Cubaanse leider te vergiftigen. Pas toen ze zijn foto op een Most Wanted lijst zagen, ontdekten CIA-agenten dat ze met een maffiabaas van doen hadden.

Directeur Michael Hayden zei dat de CIA ‘heeft geleerd van haar geschiedenis’. “We zullen dezer dagen worden herinnerd aan zaken die de CIA niet had moeten doen. De documenten geven inzicht in een andere tijd en een andere dienst.’’ Hij hoopt het imago van de CIA te verbeteren door de vuile was uit voorbije jaren buiten te hangen.

Toch is een aantal van de oude CIA-methoden verrassend actueel in het Amerika van na 11 september 2001. De stukken beschrijven hoe agenten zonder wettelijke toestemming telefoons afluisterden en post openden. De voormalige Russische spion Yuri Ivanovich Nosenko zou jaren zonder enig proces zijn vastgehouden, omdat de CIA dacht dat hij een mol was. Later bleek dat hij met oprechte bedoelingen was overgelopen. De regering Bush voerde enkele dagen na de aanslagen op 11 september de Patriot Act in die diensten als de CIA grote macht geeft bij het bespioneren van Amerikanen. Ze mogen zonder wettelijke toestemming e-mail lezen en bankgegevens opvragen. De honderden documenten van de CIA zijn niet compleet. Tientallen pagina’s zijn zwart gemaakt, zoals bijvoorbeeld zeventien bladzijden over ‘ongewone praktijken’.

Schijnbeweging

Het mag dan heel nobel lijken, dat de CIA opening van zaken geeft, we moeten dat wel tussen grote aanhalingstekens plaatsen. De stukken dateren al van 30 tot 50 jaar (!) geleden, terwijl delen zijn weggelaten: we mogen zelfs uit dat ´verre verleden´ dus nog niet alles weten over de ´ongewone praktijken´ van de CIA.
Het heeft er alles van weg, dat de hele actie niets anders is dan een afleidingsmanoeuvre. De geheime inlichtingendienst wil haar image wat oppoetsen nu er wereldwijd felle kritiek is op de manier waarop de CIA vermeende terroristen ontvoert en op geheime locaties in ´foltergevangenissen´ opsluit.
De pagina's van de 'familiejuwelen' van de Amerikaanse inlichtingendienst CIA lezen als samenvattingen van Hollywoodfilms.
Voor Roger Vleugels, deskundige op het gebied van inlichtingendiensten, is het heel eenvoudig. Hollywoodfilms zijn fictie, niet de waarheid. Dus zijn de openbaar geworden archiefstukken uit de jaren '50, '60 en '70 ook niet de waarheid.

"Denk maar niet dat we hiermee precies weten hoe de CIA in die dagen te werk ging. De stukken zijn van een simplisme dat Hollywood aankan. Zo is het in het echt niet gegaan. Neem de contacten met het maffiamilieu bij de poging Castro om te brengen. In die maffia waren mensen van Castro geïnfiltreerd, net als Moskou. Daar hebben veel meer lijntjes heen en weer gelopen dan wij te zien krijgen."

Ko Colijn, deskundige op het gebied van defensie en terrorisme en verbonden aan de Erasmus Universiteit en Instituut Clingendael, is ook sceptisch, maar dan over de indruk die de CIA met de documenten wil achterlaten. "Het wordt gepresenteerd als een afsluiting van een periode. Er is nu een andere tijd aangebroken, met een andere inlichtingendienst. Dat geloof ik niet. Ik denk dat veel van wat er beschreven wordt nog steeds plaatsvindt. Als je deze pagina's goed leest, kun je een beeld krijgen van de huidige CIA."
Colijn wijst op het verhoor van overgelopen Russen, die door de Amerikanen uiterst wantrouwend werden bekeken. "Die verhoorden ze het liefst in het buitenland. In Amerika zelf vonden ze te gevaarlijk. De vergelijking met de geheime gevangenkampen voor terrorismeverdachten in Europa is dan relatief snel gemaakt. Wat er in de rapporten wordt beschreven, is zeker niet achter de rug."

AIVD

De 702 pagina's gaan op de gigantische hoop van miljoenen documenten die de afgelopen tientallen jaren al openbaar zijn geworden via de Freedom of Information Act. Volgens de deskundige kunnen ook de archieven van de AIVD en zijn voorlopers heel boeiende zaken opleveren. "De coup in Suriname die onder andere hier in Gouda is voorbereid, de financiële contacten van de Oranjes na de oorlog, de activiteiten in Nieuw-Guinea."
Toch is de kans klein dat er geheime rapporten in de openbaarheid komen. Vleugels, die ook doceert over onderzoeksjournalistiek, wijt dat aan een cultuurverschil. "Wij zijn daar niet zo mee bezig. Er komen weleens zaken boven tafel, zoals de Nederlandse bijdrage in 1981 aan een Israëlisch bombardement op een Iraakse kerncentrale in aanbouw. Maar er is natuurlijk veel meer te halen."
In Nederland wordt zelden 'gewobt' (vernoemd naar de Wet openbaarheid van bestuur). "Er zijn geen grote denktanks of onderzoeksredacties bij kranten. Der Spiegel en de Washington Post samen hebben meer onderzoeksjournalisten dan er in heel Nederland zijn. Het is gewoon zielig. Terwijl de AIVD meer een oester is dan de inlichtingendiensten in andere landen."

De regeringen van Amerika, Engeland, Nederland en andere bondgenoten mogen deze ´verbazingwekkende openheid´ van de CIA dan toejuichen, volgens sommige critici blijft de CIA de échte terreurgroep en het openbaar maken van deze documenten verandert daar niets aan: De echte waarheid, zoals die van bijvoorbeeld 9/11, wordt angstvallig geheim gehouden; het spioneren en infiltreren gaat gewoon door, zoals ook het opsluiten van mensen, waarvan vooral Amerika vindt dat het terroristen zijn. In dat licht versterken die oude documenten volgens hen juist het vermoeden, dat de CIA -net als andere geheime diensten- ook vandaag verwikkeld is in talloze ´ongewone praktijken´. Later… misschien pas over 30 jaar zal dat wellicht blijken!
(Bronnen: Elsevier, Algemeen Dagblad, BN/De Stem)

Onderdeel Illuminati¹

Robin de Ruijter, schrijver van diverse boeken over de geheimen achter de wereldgeschiedenis, ziet de CIA als onderdeel van de Illuminatie-plannen om de wereld te beheersen: “Veel nazi’s werden kort voor de ondergang van het Derde Rijk naar de Verenigde Staten gebracht om daar te worden ‘geïntegreerd’ in het leger, de wetenschap en het Amerikaanse programma voor de ruimtevaart. Dit gebeurde allemaal met de hulp van Allen Dulles onder de codenaam Operation Paperclip². De Illuminati besloten ook om de Amerikaanse geheime dienst Office of Strategic Service (OSS) door een samenvoeging met de geheime dienst van de nationaalsocialisten te ‘moderniseren’. Allen Dulles kreeg opdracht contact te zoeken met de nationaalsocialistische geheimagent en SS-generaal Reinhard Gehlen. Het gevolg van hun gezamenlijke overleg en een officiële overeenkomst was de oprichting van de Central Intelligence Agency (CIA)³. De National Archives maakten eind 2000 bekend dat de CIA de inlichtingenrelatie met de Duitse generaal Gehlen voor vijftig jaar geheim heeft kunnen houden. De bekentenis van deze zaak door de CIA kwam als reactie op een beroep op de Freedom of Information Act en de Nazi War Crimes Disclosure Act door de onderzoeker Carl Oglesby⁴.
Na haar oprichting was het Dwight D. Eisenhower die de CIA vooraan plaatste in de grote strijd om de wereldheerschappij. In 2000 kwam aan het licht dat Eisenhower de CIA opdracht heeft gegeven voor de eliminering op 17 januari 1961 van de 35-jarige Patrice Lumumba, de eerste premier van Kongo en gevierd martelaar van de Afrikaanse vrijheidsdroom, omdat hij de Illuminati-plannen doorkruiste⁵. Eisenhower gaf de opdracht voor de moord op Lumumba toe tijdens een vergadering met veiligheidsadviseurs in augustus 1960, twee maanden na de onafhankelijkheid van Kongo⁶. De CIA heeft in haar bestaan intensief op het toetsenbord van de Nieuwe Wereldorde gespeeld.

Guatemala

In 1954 organiseerde de CIA een invasie tegen Guatemala’s president Jacobo Arbenz omdat hij het bedrijf United Fruit Company (eigendom van de Rockefellers en de familie Bush) tot staatseigendom wilde maken. De United Fruit Company was zo ongeveer alles wat Guatemala voorstelde. Het bedrijf had het monopolie over de scheepvaart, de communicatie, de spoorwegen en sloot de rij bij belangrijke handelsverdragen, vooral in de bananenhandel. Al vijfenzeventig jaar gingen de belangen van het bedrijf hand in hand met die van de vele dictaturen in Guatemala. Totdat er in 1944 een president gekozen werd die sociale hervormingen wilde. Dat bracht onrust en stemde het volk tot nadenken. Maar het werd nog erger. In 1950 kozen de nakomelingen van het Maya-volk een nieuwe president: Jacobo Arbenz. Hij was van plan om de economische hervormingen van zijn voorganger verder door te voeren, waarbij zelfs sprake was van landhervormingen. Zo legde hij in 1953 beslag op de United Fruit Company.
De minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten John Foster Dulles eiste schadevergoeding maar de Guatemalteken hadden geen geld. De krachten achter de Nieuwe Wereldorde bedachten een intrigerend plan met de optimistische naam Operation Success. In de eerste helft van 1954 investeerde de Amerikaanse geheime dienst twintig miljoen dollar waarmee in het naburige Honduras een guerrillaleger met een eigen luchtmacht op poten werd gezet. Intussen voelde de regering in Guatemala City zich steeds meer bedreigd en bestelde in Tsjecho-Slowakije tweeduizend ton aan handvuurwapens. De kostbare waar kwam op 15 mei 1954 aan in Guatemala. Op de inter-Amerikaanse conferentie in Carácas werd Guatemala als een communistische staat afgeschilderd, een serieuze bedreiging voor geheel Latijns-Amerika. Daarna stond het licht op groen voor de oppositie. Ondersteund door Amerikaanse gevechtsvliegtuigen vielen vierhonderd rebellen Guatemala City aan en Jacobo Arbenz werd gevangengenomen. De United Fruit Company zat weer vast in het zadel. In de daaropvolgende vier decennia zouden tweehonderdduizend Guatemalteken in een gruwelijke guerrillastrijd om het leven komen. Negenenveertig jaar later, in mei 2003, gaven de Amerikanen deze guerrillaoorlog toe, nadat er nog eens 140.000 doden vielen.

Chili

Salvador Allende werd in 1970 met een krappe meerderheid tot president van Chili gekozen. Voor de Verenigde Naties stelde Allende: “De macht van deze concerns overschrijdt alle grenzen. We zijn getuigen van de openlijke strijd tussen multinationals en zelfstandige staten; de belangrijkste politieke, economische en militaire beslissingen van deze staten worden ondergraven door globale organisaties die door geen enkele regering of publieke organisatie gecontroleerd of ter verantwoording geroepen worden. De gehele politieke structuur van deze wereld wordt ondermijnd.” Na deze lezing rekenden onze machthebbers op het ergste: een rigoureuze inbeslagneming van hun bedrijven door de staat Chili. En ze kregen gelijk. Allende eiste de Amerikaanse kopermijnen op en bij zijn landhervormingen verdeelde hij het grootgrondbezit onder de armen. Hij beloofde melk voor iedere zuigeling, onderwijskansen voor de jeugd en rechtvaardige lonen. Opnieuw begon de routineuze strategie: kapitaal van onze machthebbers vloeide naar de oppositie en de media en de CIA zorgde voor de militaire voorbereidingen. Chili dook diep onder in een economische crisis en in 1972 zorgde een golf van terreur onder leiding van de CIA voor de rest. Met een coup werd de Chileense regering afgezet. Allende pleegde zogenaamd zelfmoord!

Panama

Sinds de oprichting van Panama in 1903 was het land een soort kolonie van de Verenigde Staten. In 1914 ontstond het Panamakanaal, dat de weg van de Atlantische Oceaan naar de westkust van Noord-Amerika enorm veel korter maakte. De Amerikanen pachtten het kanaal en versterkten de oevers met een reeks van militaire bases. Omar Torrijos, de nieuwe president van Panama, wilde het kanaal terug. Daarnaast onderhandelde hij met de Japanners over de financiering van een kanaal op zeeniveau. Onze machthebbers waren woedend op Torrijos en probeerden hem met geld over te halen om opnieuw te onderhandelen over het Panamakanaal en niet verder te praten met de Japanners. Maar Torrijos was een man van principes en weigerde stelselmatig om met de elite in zee te gaan. Hij wist dat het spel van buitenlandse leningen ertoe diende om hem rijk te maken en het land diep in de schulden te steken. Torrijos liet zich niet omkopen. Hij was een van de weinige staatshoofden in Latijns-Amerika die het buitenlandse geld niet voor eigen verrijking gebruikte, maar aan het volk ten goede liet komen. Hij zette zich in voor de armen en onderdrukten in zijn land. Het principe van de Nieuwe Wereldorde dat gebaseerd is op omkoping, reageert gevoelig op zulke rechtschapen politici. Omar Torrijos had vaak last van nachtmerries. Steeds opnieuw zag hij zich als een grote vuurbal ter aarde storten. Het bleek een profetische ingeving. Op 31 juli 1981 kwam Torrijos aan zijn eind bij een vliegtuigongeluk. Volgens zijn lijfwacht was er gebruikgemaakt van een cassetterecorder met explosieven.

Sinds haar oprichting heeft de CIA leiding gegeven aan circa drieduizend grote en circa tienduizend kleinere operaties. Voormalig CIA-agent John Stockwell schat dat alleen al in de Derde Wereld door deze operaties van de CIA ongeveer zes miljoen mensen om het leven gekomen zijn. Sinds kort zijn de activiteiten die vroeger onder de vlag van de CIA uitgevoerd werden, door organisaties met respectabele namen zoals de Endowment for Democracy overgenomen. Deze bemoeien zich in alle openheid met de interne politieke aangelegenheden van een land.”
(Uit: De 13 satanische bloedlijnen – Mayra Publ. - www.mayrapublications.nl)

Voetnoten

1. Illuminati (Latijn voor ´verlichten´) is de verzamelnaam voor personen c.q. organisaties (´geheime genootschappen´) die hun invloed uitoefenen op het wereldgebeuren, teneinde de gehele mensheid aan zich te onderwerpen. Ook wel aangeduid als de ´elite´.
2. De lijst van Duitse wetenschappers werd door Werner Osenberg, de toenmalige commandant van de wetenschappelijke afdeling van de Gestapo, samengesteld.
3. De meeste leden van de geheime dienst weten niet dat ze door de elite als stro-man gebruikt worden.
4. Targets, oktober 2000, 4.
5. Targets, september 2000, 19.
6. Transcriptie van een in 1975 gehouden interview.