Religieus
De Landelijke Stichting tot bevordering van de Staatkundig Gereformeerde beginselen voerde met het ministerie een briefwisseling over het EU-symbool. Zij zien in dat symbool – een cirkel van twaalf goudgele sterren tegen een blauwe achtergrond – een symbool van de roomse Mariaverering. Daarmee is het geen neutraal, maar een religieus symbool. Het ministerie van Verkeer en Waterstaat laat weten dat er geen religieuze bedoeling aan het EU-symbool ten grondslag ligt. En dus ziet het ministerie “onvoldoende reden om op dit punt maatregelen te overwegen”. Maar klopt het wel wat het ministerie zegt?
Formeel, zegt de EU zelf, staat de cirkel van gouden sterren voor “de solidariteit en de harmonie tussen de volkeren van Europa.” Het aantal sterren heeft in ieder geval niets te maken met het aantal lidstaten. Twaalf is een symbool van perfectie, volledigheid en eenheid. Dat twaalf ook herinnert aan de twaalf stammen van Israël of aan de twaalf apostelen, maakt het EU-embleem daarom nog niet tot een religieus embleem.
Christenen die zich tegen het embleem keren wijzen op een mogelijk verband met een vers uit het laatste boek van het Nieuwe Testament, Openbaring. “En er verscheen een groot teken aan de hemel: een vrouw, bekleed met de zon, de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren” (Openbaring 12:1).
Ontwerp
Ontwerper van het EU-symbool is Arsene Heitz, een kunstenaar uit Straatsburg. In1989, kort voor zijn dood, onthulde Heitz in de Vaticaanse krant l’Osservatore Romano de herkomst van zijn inspiratie: de Maria-verschijningen in Rue du Bac in Parijs. Toen hij erover las, maakte hij kennis met wat wordt genoemd de ‘Wonderbaarlijke Medaille’.
Het ontwerp hiervoor zou in 1830 door Maria zelf, die zich presenteerde als de ‘Onbevlekte Maagd’, zijn opgedragen aan de katholieke zieneres Catharina Labouré. De beeltenis van de ovalen medaille toont een gekroonde Maria staande op een wereldbol met een slang onder haar voeten. Om haar hoofd bevindt zich, als een aureool, een cirkel van twaalf sterren. Op de andere kant van de medaille prijken een kruis en een letter M, het ‘Heilig Hart’ van Jezus en het ‘Onbevlekt Hart’ van Maria. Deze symbolen worden aan de rand van de medaille omgeven door twaalf sterren.
Het ontwerp van Heitz werd in 1955 als vlag aanvaard door de Raad van Europa, een op 5 mei 1949 in Londen door tien West-Europese landen opgerichte organisatie, die eenheid, democratie, de rechtsstaat en mensenrechten in heel Europa wil bevorderen. De aanvaarding van het ontwerp van Heitz door de Raad vond plaats op een voor katholieken zeer betekenisvolle dag: 8 december, hoogfeest van de ‘Onbevlekte Ontvangenis’ van Maria.
Connectie
In die begindagen van een verenigd Europa werd ook algemeen naar de EU-vlag, waarop de krans van sterren eveneens te zien is, verwezen als naar een ‘Roomse Mariavlag’. Met name vanuit streng-Gereformeerde hoek kwam er toen al kritiek op de vlag.
Binnen Europa zelf werd op z’n minst een connectie met Maria niet ontkent. In 1956 bijvoorbeeld schonk de Raad van Europa aan de Dom van Straatsburg een ‘Mariaraam’, gemaakt door Max Ingrand. Uit dat raam, waarvan het ontwerp door de Raad was goedgekeurd, blijkt op z’n minst dat men zich toentertijd wel degelijk bewust was van de christelijke symboliek van het motief.
Het door Max Ingrand gemaakte raam toont het vertrouwde beeld in een moderne zetting. Maria met open armen, op schoot het kind Jezus, dat de ene hand zegenend opheft en in de andere een lelie vasthoudt. De witte kleur achter de maagdelijke gestalte in het blauwe omhulsel, duidt op het oude stadsbanier. De moeder en het kind in rood gewaad en duiven als symbool van de vrede en de Heilige Geest. Boven de groep prijkt de krans van de twaalf gouden sterren, tegelijkertijd beeld van de Moeder Gods en teken van Europa.
Bron: manna-vandaag.nl