‘Marco Borsato is bang voor de dood’

24 november 2015 - door Peter A. Slagter

Labels: geloof, Bijbel, Hoop

Het bericht trof mij. Ik bewonder de zanger op gepaste afstand om wie hij is en wat hij doet. Niet een over het paard getilde, omhooggevallen nepartiest, maar een aardige vent die gewoon normaal overkomt en mooie liedjes zingt. En iemand die het niet alleen voor de wind gaat, maar ook tegenslagen kent.
Eén van zijn bekendste songs is: ‘Vandaag is rood!’ Rood, ooit de kleur van de liefde. ‘Dat mooie rood was ooit voor mij’, zingt Marco, ‘maar nu niet meer’: ‘En alle beelden op tv van bloed en oorlog om ons heen, werken daar ook niet echt aan mee’. En… ‘Pluk de dag, want het kan zo ineens de laatste zijn’.

Ik behoor niet tot de vriendenkring van Borsato. Ik kan niet zomaar even naar ‘m toe gaan, een arm op z’n schouder leggen, en zeggen: ‘Kerel, rood is nog steeds de kleur van de liefde en dat mooie rood is er nog altijd… ook voor jou, maak je geen zorgen’. Ongetwijfeld zou hij dan vragen om uitleg en ik zou daar dan uitgebreid met hem over willen praten. Maar dat zit er dus niet in. Daarom hier maar een paar woorden. Grote kans dat hij het nooit zal lezen, maar dat zij dan zo. Bovendien is Marco niet de enige. Er zijn veel meer mensen voor wie dit geldt.

De kleur is rood, de kleur van de liefde

Goed, rood dus, en liefde. Ik zou Marco dan wijzen op wat de Bijbel zegt. Oei, de Bijbel. Kom daar nog es om tegenwoordig. Dat ouwe boek, niet van deze tijd. Bekritiseerd en bespot. Sommigen proberen er zelfs geld mee te verdienen!
En, toegegeven, christenen hebben er door de tijden heen vaak een potje van gemaakt. Zij hebben door hun christelijke, orthodoxe of vrijzinnige leringen en tradities de Bijbel dikwijls onrecht aangedaan en in diskrediet gebracht. En daardoor ook de fantastische boodschap van Gods liefde verdoezeld. Kan me heel goed voorstellen dat velen om ons heen niets (meer) moeten hebben van die christenen met hun christelijke prietpraat.
Toch neem ik het op voor de Bijbel en probeer het wel eens zo uit te leggen: als ik mijn auto tegen een lantaarnpaal parkeer, is dat niet de fout van de auto maar van mij! Ooit is me dat gruwelijk overkomen, toen ik met mijn snelle Italiaanse raspaard (moet Marco aanspreken) uit de bocht vloog. En ja, daar stond net een lantaarnpaal, die ik later netjes bij de gemeente moest afrekenen. Er was niets meer van die mooie Alfa Romeo over. Overigens heeft die gebeurtenis wel geleid tot bezinning. Ik had wel dood kunnen zijn, en ja Marco, daar was ik toen als twintiger ook bang voor. Ik ben de Bijbel eens goed gaan lezen en werd gegrepen door de liefde van God!

De Bijbel zegt: ‘God is liefde’. En hoewel velen dat niet kunnen begrijpen, want ‘al die ellende in de wereld’, is het toch waar. Tweeduizend jaar geleden heeft God die liefde laten zien door Zijn Zoon, Jezus Christus: “Ik ben niet gekomen om de wereld te veroordelen, maar om de wereld zalig te maken” (Joh. 12:47).

God houdt namelijk ook van het leven!

Zoveel, dat Hij alle rotzooi van mensen (de Bijbel noemt dat zonde) heeft vergeven en weggedaan door het offer van Zijn Zoon. Agnus Deï, het Lam van God!  En dan zegt de Bijbel, dat Zijn bloed ons reinigt van alle zonde!
Rood is ook de kleur van het bloed, en daarom ook van de liefde. Een onpeilbare liefde, eerlijk gezegd, maar dat zie je pas later, als je je echt verdiept in de goede boodschap van God.
Je komt er dan ook achter dat de dood een overwonnen vijand is! Overwonnen door Jezus Christus. En Hij zei: “Wie in Mij gelooft, heeft eeuwig leven” (Joh. 6:47). Moet je voorstellen. Wat je zelf niet kunt realiseren en geen mens voor je kan regelen, dat wil God je geven, gratis en voor niks!
En dan komt de dood in een heel ander perspectief te staan. Dán pas ga je echt ontdekken dat de dood niet het einde is, maar een doorgang naar het volmaakte leven. Ongekend. Fantastisch. Het enige dat nodig is om die hoop te ontvangen is: geloof.

Daarom tenslotte nog een couplet uit een ander mooi lied: ‘Afscheid nemen bestaat niet’. Mooie woorden. Ze zouden bijna in de Bijbel kunnen staan. Daarom schrijf ik stiekem een paar woorden met een hoofdletter:

Zie... wat onzichtbaar is
Wat je gelooft is waar
Open je ogen maar en
dan zal Ik bij je zijn
Alles wat jij moet doen
is Mij op Mijn woord geloven!

Kerel, je bent er zo dicht bij, grijp het met beide handen aan en wees niet (meer) bang. Listen to The Voice Of… God! En maak je dan geen zorgen meer, want het leven gaat door, ook na je laatste dag…

Grande abbraccio!
(ook voor Leontine, je kids, je fans en alle andere mensen, die het leven liefhebben)