Alle artikelen

De satan komt in de Bijbel veelvuldig aan de orde als tegenspeler van God. Hij staat tegenover God en wordt zelf als 'god' aangeduid (2 Kor. 4:4 'god dezer eeuw' ). Satan is een belangrijk wezen met veel macht en autoriteit. Zijn invloed in de wereld en het mensdom is aanzienlijk. Hij is de overste van allerlei machten en krachten, de kosmokraten van deze aioon, oftewel: de "wereldbeheersers dezer duisternis" (Efe. 6:12).

De minister van OCW, Maria van der Hoeven, heeft het vuurtje maar weer eens opgestookt. Laat de evolutie-theorie niet teveel vragen open en zou er wellicht ook een Intelligent Ontwerp aan het ontstaan van deze wereld ten grondslag kunnen liggen? En als dat zo is, wie is dan de ontwerper? Angstvallig wordt het woord ´Schepper´ vermeden. De Bijbel maakt duidelijk waarom.

Hebreeën 11 van E.W. Bullinger Met de vertaling uit het Engels en de uitgifte van dit boek heeft Everread Uitgevers in de roos geschoten. De oorspronkelijke titel is “Great Cloud of Witnesses in Hebrews Eleven”.

In de vorige AMEN stond een artikel met de titel 'Van antichrist tot evangelicale held?' over de paus. Daarin kwamen enkele Rooms-Katholieke gebruiken naar voren, zoals de Mariaverering. Naar aanleiding van dat artikel kreeg ik enkele vragen van lezers, in verband met de daarin genoemde gedachte dat Maria nog niet in de hemel zou zijn, maar in het dodenrijk. Daarom op deze pagina's een poging om wat meer uitleg over deze gedachte te geven.

Vele christenen menen, dat zij de Wet moeten onderhouden, en dat betekent volgens sommigen dus ook de sabbatsrust. Is dat juist?

De Here Jezus spreekt in Johannes 10 vooraleerst over en tot Israël. Hij gebruikt een bekend, alledaags beeld uit het leven van toen, om een belangrijke waarheid over Zijn eigen komst te verduidelijken.

Er is een televisieprogramma dat heet: ´De leugen regeert´. Bepaalde berichten in de media worden onder de loep genomen en vaak blijkt de ´echte´ waarheid anders te zijn dan wat in de media werd verteld. Dit fenomeen lijkt steeds vaker voor te komen de laatste jaren. Elke dag horen, zien of lezen wij nieuwsberichten over politiek, maatschappij, milieu, economie, sport en noem maar op. En, zo blijkt achteraf vaak, het waarheidsgehalte is niet altijd even hoog.

In 2 Timotheüs 3:16 wordt duidelijk aangegeven hoe we de Bijbel moeten benaderen namelijk als het Woord van God!

Het is weer voorjaar. De natuur ontluikt. Bloemen en planten krijgen kleur. De bomen spruiten uit en tonen hun 'heerlijkheid' middels hun bladerpracht. De eerste Psalm spreekt over een boom, of eigenlijk over een man, die is als een boom? Wie is die man?

Er is een opmerkelijke verandering gaande in de houding vanuit de protestantse hoek -met name vanuit de evangelische- ten opzichte van de kerk van Rome en haar 'opperherder', de paus.

Johannes 15 wordt graag aangehaald bij onderwerpen over geestelijke vrucht, vruchtdragen, etc. Wie de ware Wijnstok is, mag duidelijk zijn, maar wie zijn de ranken?

In deze artikelenserie worden een aantal inleidende opmerkingen met betrekking tot de zevenentwintig boeken van het Nieuwe Testament gegeven. Om de bijbellezer te helpen meer zicht te krijgen op de bedoeling die de Heilige Geest met de verschillende boeken en brieven van het Nieuwe Testament heeft.

Enige tijd geleden werd ik sterk bepaald bij de vraag: "Waarom is het zo moeilijk voor mij om mij dagelijks even af te zonderen en God te ontmoeten?" Ik vond de antwoorden in de Hebreeënbrief. Het zijn een aantal geestelijke lessen geworden.

De Bijbel spreekt over rentmeesterschappen. Het gaat om taken die door God gegeven zijn aan (groepen van) personen en/of aan een heel volk, Israël. Zij beginnen, worden soms onderbroken, en eindigen. Er is daarbij ook sprake van 'tijden en gelegenheden', waarover God Zelf de beschikking houdt (Hand. 1:7).

De satan komt in de Bijbel veelvuldig aan de orde als tegenspeler van God. Hij staat tegenover God en wordt zelf als 'god' aangeduid (2 Kor. 4:4 'god dezer eeuw' ). Satan is een belangrijk wezen met veel macht en autoriteit. Zijn invloed in de wereld en het mensdom is aanzienlijk. Hij is de overste van allerlei machten en krachten, de kosmokraten van deze aioon, oftewel: de "wereldbeheersers dezer duisternis" (Efe. 6:12).

Evenals andere getallen speelt ook het getal 10 in de Bijbel een rol. Van Genesis tot Openbaring komen we met regelmaat de '10' tegen, soms letterlijk als getal of aantal, soms in het verborgene als getalswaarde van de Hebreeuwse letter 'Jod'. Boeiend om te zien hoe ook dit getal een plaats heeft in Gods Woord en een getuigenis in zich draagt van de Goddelijke Auteur!

Bloedige oorlogen, rampen, ongelukken, hongersnoden, racisme, terorrisme... noem het maar op. Dagelijks wordt ons wel iets van ellende gebracht in kranten, op radio en televisie. Het houdt niet op! Zo lijkt het tenminste. En de prangende vraag is dikwijls: 'Waar is God en waarom laat Hij deze dingen toe?'

Enige tijd geleden werd ik sterk bepaald bij de vraag: "Waarom is het zo moeilijk om mij dagelijks even af te zonderen en God te ontmoeten?" Ik vond antwoorden in de Hebreeënbrief. Het zijn een aantal geestelijke lessen geworden.

In deze artikelenserie worden een aantal inleidende opmerkingen met betrekking tot de zevenentwintig boeken van het Nieuwe Testament gegeven. Om de bijbellezer te helpen meer zicht te krijgen op de bedoeling die de Heilige Geest met de verschillende boeken en brieven van het Nieuwe Testament heeft.

De Bijbel spreekt over rentmeesterschappen. Het gaat om taken die door God gegeven zijn aan (groepen van) personen en/of aan een heel volk, Israël. Zij beginnen, worden soms onderbroken, en eindigen. Er is daarbij ook sprake van 'tijden en gelegenheden', waarover God Zelf de beschikking houdt (Hand. 1:7).

De satan komt in de Bijbel veelvuldig aan de orde als tegenspeler van God. Hij staat tegenover God en wordt zelf als 'god' aangeduid (2 Kor. 4:4 'god dezer eeuw' ). Satan is een belangrijk wezen met veel macht en autoriteit. Zijn invloed in de wereld en het mensdom is aanzienlijk. Hij is de overste van allerlei machten en krachten, de kosmokraten van deze aioon, oftewel: de "wereldbeheersers dezer duisternis" (Efe. 6:12).

Eén van de belangrijkste figuren rond het lijden en sterven van de Here Jezus Christus is Judas. Hij bevond zich in de kring der Twaalven en behoorde dus tot de apostelen (= gezondenen). Zijn naam roept, veel meer dan Petrus en de anderen, nogal negatieve gedachten op. Is dat terecht? Wie was Judas precies? En... heeft hij Jezus wel verraden, zoals traditioneel wordt beweerd? Wat zegt Gods Woord zelf?

Is God aangewezen op onze hulp en liefde en lofprijs? Deze vraag roept de dieper liggende vraag op of God bepaalde dingen nodig heeft of niet. En zo ja, in welk opzicht?

Het is altijd erg moeilijk om gedachten en conclusies te trekken uit een tekst of tekstgedeelte, dat zomaar ergens uit zijn verband is gehaald. Als je vanuit zo´n tekst dan te snel gedachten uit of conclusies trekt, is de kans dat je zo erg tekort doet aan de bedoeling van de schrijver, heel groot. Dat geldt zeker voor het onderzoek van de Bijbel.

In deze gelijkenis tekent de Here Zijn eigen ervaring en die van zijn volgelingen bij de prediking van het Woord van God. Kort gezegd is de les van deze gelijkenis dat niet al het zaad wortel schiet en dat ook niet al het zaad, dat wel wortel geschoten heeft, vrucht draagt. Het gebrek ligt echter niet in het zaad, maar in de grond, waarop het zaad valt. Zo maakt de Here duidelijk dat het resultaat mede afhankelijk is van de geestelijke toestand van de hoorders.