Alle artikelen

De mensen in de wereld hebben niet geweten wat hen overkwam toen op dinsdag 11 september 2001 (´9/11´) gruwelijke beelden op de televisie te zien waren van complete vliegtuigen die verdwenen in de twee flatgebouwen van het World Trade Centre in New York. Iedereen is het er wel over eens, dat de wereld er sinds die dag heel anders uitziet. En de grote vraag is: wat betekent dit en wat staat ons nog te wachten in de (nabije) toekomst?

Regelmatig horen wij zeggen dat een bepaald persoon 'begenadigd' is. Iemand is een begenadigd spreker, schrijver of talent op ander vlak. Wat wij hier eigenlijk mee bedoelen is dat de betreffende persoon buitengewone capaciteiten heeft op een bepaald terrein. Deze capaciteiten heeft hij te danken aan natuurlijke aanleg die door scholing en oefening omgezet is in daadwerkelijke bekwaamheid.

In de sluiting van het Oude Verbond –met de bijbehorende heerlijkheid van God, Zijn grote genade en barmhartigheid– zien we een afspiegeling, een schaduw, van de sluiting van het Nieuwe Verbond. Een belangrijk uitgangspunt daarbij is dat God deze verbonden niet sluit met de Gemeente, het Lichaam van Christus, maar met het volk Israël, zoals de Bijbel ook zegt in Romeinen 9, vers 4: “… hunner (= Israël) zijn de verbonden …”

Er ging een golf van geestdrift door de Arabische wereld en ver daarbuiten na de vermeende overwinning van Hezbollah over wat men de zionistische entiteit noemt. Israëls islamitische doodsvijanden verkeren onder aanvoering van de apocalyptische Iraanse leider Ahmadinejad, in een soort overwinningsroes en geloven dat de tijd rijp is voor een definitieve vernietiging van de Joodse staat.

Laatst had ik een gesprek met iemand hierover, die opmerkte: "Ik vind het erg moeilijk, want ik weet soms niet, wat en wie ik moet geloven. De ene zondag komt die spreker en die legt een Bijbelgedeelte zo uit en de volgende zondag komt een andere spreker en die legt hetzelfde gedeelte heel anders uit. Wie moet ik nu geloven? Ik vind ze allebei aardig en sympathiek. Beiden staan ze in dienst van de Heer. Maar wie en wat moet ik nu geloven?"

Dat onze wereld in een kritieke situatie verzeild raakt, wordt door steeds meer mensen erkend. Verhoudingen op allerlei gebieden raken steeds meer verstoord en een escalatie kan eigenlijk niet zo heel lang meer op zich laten wachten. Christenen zouden in het beoordelen van de huidige wereldsituatie in het voordeel moeten zijn ten opzichte van niet-gelovigen, want zij hebben de Bijbel.

Paulus schrijft in de Efezebrief aan "gelovigen in Christus Jezus" en zegt dat zij gezegend zijn "met allerlei (letterlijk:alle) geestelijke zegen in de hemelse gewesten". Dit is een hele wonderlijke zaak en voor de gelovigen een grote rijkdom!

Het boek Richteren beschrijft de periode van circa vierhonderdvijftig jaar (Hand. 13:20; Statenvertaling), waarin de Heer via richteren Israël bestuurde. Paulus schrijft over Israëls geschiedenis: "Deze gebeurtenissen zijn ons ten voorbeeld geschied, opdat wij geen lust tot het kwade zouden hebben" (1 Kor. 10:6) en: "Dit is hun overkomen tot een voorbeeld en het is pgetekend ter waarschuwing voor ons, over wie het einde der eeuwen gekomen is" (1 Kor. 10:11).

Wie aan het bijbelse begrip 'zoonschap' denkt, wordt direct bepaald bij het Vaderschap van God. Immers, wil er sprake zijn van zoonschap, dan moet er eerst een vader zijn. In dit geval is dit dan de hemelse Vader, Wiens 'zonen' wij als gelovigen mogen zijn. Of zoals Galaten 4:6 leert: "En, dat gij zonen zijt, God heeft de Geest Zijns Zoons uitgezonden in onze harten, die roept: Abba, Vader." Ook wordt er vaak een link gelegd met het aardse vaderschap. Zoals een aardse vader voor zijn kinderen zorgt, zo doet de hemelse Vader dit in overtreffende trap voor de gelovigen.

In de sluiting van het Oude Verbond –met de bijbehorende heerlijkheid van God, Zijn grote genade en barmhartigheid– zien we een afspiegeling, een schaduw, van de sluiting van het Nieuwe Verbond. Een belangrijk uitgangspunt daarbij is dat God deze verbonden niet sluit met de Gemeente, het Lichaam van Christus, maar met het volk Israël, zoals de Bijbel ook zegt in Romeinen 9, vers 4: “… hunner (= Israël) zijn de verbonden …”

Gelijkenissen vinden wij door de hele Bijbel heen. In het Oude Testament komen wij ze bijvoorbeeld tegen als ‘spreuken’ in het gelijknamige Bijbelboek. In het Nieuwe Testament, en speciaal in het Mattheüs-evangelie, waartoe wij ons in dit artikel beperken, maken gelijkenissen deel uit van het onderwijs van de Messias.

De wederkomst van de Here Jezus Christus is een uitermate belangrijk thema in de bijbelse eschatologie (leer der laatste dingen). Meerdere woorden hebben betrekking op die wonderbare gebeurtenis die voor de gelovigen een vaste en gezegende hoop is. In dit artikel een korte verklaring van drie begrippen: Komst, openbaring en veschijning.

Het profetisch Woord is betrouwbaar en "...gij doet wèl, er acht op te geven als op een lamp die schijnt in een duistere plaats...", zegt Petrus. Juist omdat wij weten wat er in de (nabije) toekomst gaat plaatsvinden in de wereld, kunnen wij de huidige gebeurtenissen verstaan.

De Bijbel zegt: “God is liefde”. Het feit, dat God liefheeft is al onbegrijpelijk voor veel mensen. Want als dat zo is, waarom is er dan zoveel ellende op de wereld…? God heeft lief, dat is waar, maar Johannes gaat nog een stap verder en zegt, dat God liefde is!

De Here recht kennen, wil zeggen niet krom, niet door een spiegel in raadselen, maar Hem volkomen, volmaakt en ten volle kennen. Dat wil zeggen de verborgenheid van Christus kennen.

Hemelvaartsdag is een alom bekende dag, opgenomen in de lijst van Christelijke zon- en feestdagen. Toch, en dat klinkt misschien merkwaardig, is het bijzondere van de hemelvaartsdag niet, dat de Here Jezus naar de hemel ging!

In de voorgaande artikelen zagen wij dat de traditionele leer omtrent voorbestemming tot de onmogelijke conclusie leidt dat God zowel voor het goede als het kwade in de wereld verantwoordelijk is. Vanuit de Bijbel werd duidelijk dat voorbestemming voor ons als gelovigen in deze tijd een geestelijke en geen materiële zaak is. Ons leven ligt in aardse zin niet vast of wordt door God geregeld, gestuurd of beïnvloed.

In de sluiting van het Oude Verbond –met de bijbehorende heerlijkheid van God, Zijn grote genade en barmhartigheid– zien we een afspiegeling, een schaduw, van de sluiting van het Nieuwe Verbond. Een belangrijk uitgangspunt daarbij is dat God deze verbonden niet sluit met de Gemeente, het Lichaam van Christus, maar met het volk Israël, zoals de Bijbel ook zegt in Romeinen 9, vers 4: “… hunner (= Israël) zijn de verbonden …”

Het profetisch Woord beslaat een groot deel van de Bijbel vormt een bron van hoop en verwachting. Bestudering ervan heeft zonder twijfel invloed op ons leven, ons karakter en ons gedrag.

God heeft Paulus niet alleen genade geschonken, waardoor hij behouden geworden is, maar Hij heeft hem ook aangewezen om een toegewijde dienstknecht te worden. Hij heeft zijn "eigendunkelijke godsdienst" mogen verruilen voor de rechte kennis en een Gode waardige wandel. Kortom: een waarachtige dienst aan de Here!

Moeten we, volgens de Bijbel onderscheid maken tussen spreken in tongen en spreken in talen? Werd er bij het pinkstergebeuren anders dan in vreemde talen gesproken? Sprak Paulus in zijn eerste brief aan de Korintiërs over het uitstoten van ongearticuleerde klanken of van een reeks woorden zonder redelijke samenhang?

Als Paulus aan de gelovigen in Filippi geschreven heeft over hun (persoonlijke) toekomstverwachting, de verlossing van het lichaam, spoort hij hen aan om in dat geloof te volharden: "Daarom, mijn geliefde broeders... blijf zo staande in de Heere, geliefden!" (Filipp. 4:1) De beloften van God zijn niet gegeven om voor kennisgeving aan te nemen, maar om er uit te leven. Dat is de rijkdom van Gods Woord!