Alle artikelen

Langzamerhand worden de contouren van het oude rijk van Babel steeds meer zichtbaar. De laatste vorm waarin dit rijk bestond, was het Romeinse Rijk. Het in Daniël 2 beschreven beeld van wereldrijken met Babel als gouden hoofd, laat de eenheid tussen de opeenvolgende wereldrijken zien. Ook het denken dat bij Babel past, doet steeds meer opgang. In vervolg op de woordstudie over Babel (zie AMEN 40) willen we ditmaal één aspect van het karakter van Babel wat nader belichten. Deze karaktertrek is het scheppen van verwarring. Niet alleen in de wereld om ons heen. Soms heeft het ook zijn invloed binnen de 'christelijke wereld'. We willen met name zien welke invloed het verwarring stichtende, babelse denken op de uitleg van de Bijbel kan hebben.

In bepaalde kringen heerst de opvatting dat boze geesten, demonen, e.d. niet bestaan. Aangezien Gods Woord de enige betrouwbare bron van informatie is, willen we onderzoeken wat de Bijbel erover zegt.

Genade is de onverdiende gunst van God. Het is een 'karaktertrek' van God, net als Zijn Liefde. Woorden van mensen zullen altijd ontoereikend zijn om de ware betekenis ervan aan te duiden.

In de Bijbel lezen wij enerzijds, dat "Christus Jezus, Die in de gestalte Gods zijnde, het Gode gelijk zijn niet als een roof heeft geacht, maar Zichzelf ontledigd heeft..." (Fil. 2) Hij heeft dus kennelijk Zijn Goddelijke heerlijkheid afgelegd om het verlossingswerk te volbrengen (denk ook aan Joh.17:4 en 5). Men kon aan het uiterlijk niet zien, dat Hij God was. In Zijn uiterlijk werd Hij als een mens bevonden. Anderzijds lezen wij ook met betrekking tot Zijn mens-zijn, dat Hij ons in alles gelijk geworden is, doch "zonder zonde." (Hebr. 4:15 SV) Hij was dus kennelijk niet belast met de zonde-natuur, die alle andere mensen wel bezitten. Wij doen er daarom goed aan ons te houden aan wat de Bijbel zelf leert.

Omdat er in het algemeen wordt er weinig aandacht geschonken aan de namen en titels van de Here Jezus Christus, ontgaat velen de betekenis ervan. Toch is het belangrijk om de Bijbel te bestuderen en daarbij te letten op elk detail. Alleen al in de brieven van Paulus treffen we 17 combinaties aan van de woorden ‘Heer’, ‘Jezus’ en ‘Christus’.

Het Christendom van alle eeuwen belijdt, dat God zonden vergeeft.'Ik geloof de vergeving der zonden', heet het in de zgn. Apostolische Geloofsbelijdenis. Door deze belijdenis onderscheidt het Christendom zich van en is hoog verheven boven alles wat zich in de wereld als 'godsdienst' aandient. Door deze leer wordt de Bijbel het wonderbare troostboek voor arme, zondige mensenkinderen.

Boven de gesloten ogen van koningin Wilhelmina lag een opengeslagen Bijbel. Volgens het protocol had op haar kist een koningskroon moeten liggen. Maar krachtens haar uitdrukkelijke wil werd van dit gebruik afgeweken.

Het beeld van Christus als ‘Goede Herder’, is een bekend thema in de Schrift. Als we de Bijbel nazoeken op het woord ‘herder’, de gevonden schriftgedeelten bestuderen en met elkaar vergelijken, dan krijgen we vanzelf inzicht in dit prachtige beeld, waarmee de Here heel veel van Zijn goddelijke karakter aan ons openbaart. Het is een van de mooiste beelden die het Woord van God ons schildert, waardoor we inzicht krijgen in Zijn liefderijke bewogenheid voor Zijn kinderen. Het beeld van een herder en zijn schapen roept inderdaad gevoelens op van rust, veiligheid, enz. Maar natuurlijk wil de Here ons met dit beeld veel en veel meer leren.

De apostel Paulus zegt: “…want ik heb geleerd met de omstandigheden, waarin ik verkeer, genoegen te nemen…”

De laatste jaren is het zalven van zieken in toenemende mate populair geworden binnen plaatselijke gemeenten. Dit geldt zowel voor de gevestigde kerken als de evangelische groeperingen. Er is veel discussie over dit onderwerp. Sommigen hebben er artikelen of zelfs boeken aan gewijd. Wat echter in de verschillende studies opvalt, is de subjectieve boventoon. Het lijkt wel of men Gods Woord zo probeert te kneden, dat men er niet meer omheen kan dat ziekenzalving voor deze tijd bestemd is.

“Hem nu, die bij machte is u te versterken naar mijn evangelie en de prediking van Jezus Christus, naar de openbaring van het geheimenis, eeuwenlang verzwegen, maar thans geopenbaard, Tot bewerking van gehoorzaamheid des geloofs.” (Rom. 16:25 en 26b) “En buiten twijfel, groot is het geheimenis der godsvrucht: Die Zich geopenbaard heeft in het vlees, is gerechtvaardigd door de Geest, is verschenen aan de engelen, is verkondigd onder de heidenen, geloofd in de wereld, opgenomen in heerlijkheid.” (1 Tim. 3:16)

Het woord ‘basiliek’ gebruiken wij om een bepaald soort kerkgebouw aan te geven. Zowel in Nederland als daarbuiten zijn bekende namen te noemen: Kathedrale Basiliek St. Bavo te Haarlem, De Pius X Basiliek te Lourdes, de Sacré-Coeur in Parijs, de St. Pieter in Rome, e.v.a.

We kennen dit wel. Na een drukke dag zit je hoofd vol met de gebeurtenissen en de nog op te lossen problemen. Er lijkt geen ‘ruimte’ meer om je op wat anders te concentreren. Menigeen zet dan een rustig stukje muziek op, neemt wat te drinken en geleidelijk aan komt de geest tot rust. De krant wordt gepakt en de draad weer opgenomen. Ook kan muziek helpen om een zwaarmoedige bui te verdrijven.

In de vorige AMEN stonden al verschillende artikelen over Babel. Dit naar aanleiding van het veelvuldig circuleren van de naam van deze stad, in verband met de aanslag op de Twin Towers in New York, 11 september 2001. In deze artikelen kwam onder meer naar voren dat we Babel letterlijk moeten nemen. In deze woordstudie gaan we nog wat nader in op de oorsprong en het karakter van Babel.

Kunnen stenen ‘edel’ zijn? En zo ja, in welk opzicht? Het woord ‘edel’ heeft volgens het woordenboek de betekenis van: adellijkheid en hoogstaand.

Er wordt momenteel veel gezegd en geschreven over de islam. Daarbij is de vraag ‘Wie is God?’ belangrijk en daarover zijn de meningen nogal verdeeld. In onze multiculturele samenleving wordt de concensus gezocht: alle godsdiensten belijden in wezen één en dezelfde God. Is dat in overeenstemming met Gods Woord?

Efeze 3:8 en 9: “Mij, verreweg de geringste van alle heiligen, is deze genade te beurt gevallen, aan de heidenen de onnaspeurlijke rijkdom van Christus te verkondigen, En in het licht te stellen [wat] de bediening1 van het geheimenis [inhoudt], dat van eeuwen her verborgen is gebleven in God, de Schepper van alle dingen…”

“…opdat Christus door het geloof in uw harten woning make. Geworteld en gegrond in de liefde, zult gij dan samen met alle heiligen, in staat zijn te vatten, hoe groot de breedte en lengte en hoogte en diepte is en te kennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, opdat gij vervuld wordt tot alle volheid Gods.” (Efe. 3:17-19)

De Efezebrief begint met een lofprijzing van de apostel Paulus: “Gezegend zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, die ons met allerlei geestelijke zegen in de hemelse gewesten gezegend heeft in Christus” (Efe. 1:3)

Er wordt wel gezegd: “De Heiland kwam in de wereld om te lijden en te sterven voor onze zonden.” En dat is juist. Zijn komst is bijvoorbeeld de vervulling van de verzoendag, zoals beschreven in Leviticus 23. Deze dag is een schaduwbeeld van de grote verzoendag die heeft plaatsgevonden toen de Here Jezus is gestorven aan het kruis van Golgotha. Zijn dood was een verzoeningsdood. Maar… er is meer!

Het is opvallend, dat in Mattheüs 1 nogal nadrukkelijk over de naamgeving van de Heiland gesproken wordt. In feite worden er twee namen genoemd: Jezus en Immanuël. Het is bijzonder leerzaam om de betekenis van Bijbelse namen op te zoeken; dikwijls liggen daarin rijke lessen opgesloten.

Als we met elkaar willen nadenken over de mirte ontkomen we er niet aan om ook de distel daarin te betrekken. Immers, in onze uitgangstekst staan deze beide tegenover elkaar!

De vrouw met kind. De begeerde van alle naties.